Analyse -

De werkloze met vier appartementen vs de echte verliezers van Plan V

De werkloze die zonder één dag te werken zijn pensioen haalt, de uitkeringsgerechtigde met vier appartementen. De Wever haalde extreme voorbeelden uit de kast om de snoeiplannen te verantwoorden.

woensdag 16 april 2014 18:49
Spread the love

In Terzake gebruikte N-VA-voorzitter
Bart De Wever een oud retorisch truukje om enkele snoeiharde
maatregelen aannemelijk te maken. Hij nam een zeer extreem voorbeeld,
veralgemeende dat en doet daarna alsof een afschaffing van de uitkering de enige manier
is om die profiteur er uit te krijgen. Zo verwees De Wever naar de
werkloze met drie à vier appartementen die een uitkering krijgt. Het
valt niet uit te sluiten dat een paar van de 651.059 werklozen in dit
land inderdaad vier appartementen bezitten, maar veel zullen het er
niet zijn.

De Wever haalde ook uit naar de mensen
die zonder één dag te werken hun pensioen halen en al die tijd een
uitkering krijgen. Om recht te hebben op een volwaardige
werkloosheidsuitkering moet je 312 dagen aan één stuk gewerkt
hebben. Wie minder dagen presteerde, valt terug op een
wachtuitkering. Ondertussen heet dat een inschakelingsuitkering. Voor
samenwonenden is dat 425 euro per maand. 

De regering-Di Rupo
beperkte die inschakelingsuitkering in de tijd. Maar er zijn
inderdaad een aantal mensen die nooit lang genoeg na elkaar werkten
om uit dat systeem te geraken. In 2011 waren er van de 651.059
werklozen 790 die ouder waren dan 50 en die nog altijd een
wachtuitkering hadden. Alleen was slechts één op zeven van die
mensen al langer dan twee jaar werkloos. Zij hebben dus wel degelijk
gewerkt, maar niet lang genoeg om een werkloosheidsuitkering te
krijgen.

Bij die 112 anderen die al langer dan twee jaar
werkloos zijn, kan er inderdaad wel iemand zitten die nooit werkte.
Maar dat is dan wel iemand die regelmatig moet bewijzen dat hij/zij
inspanningen doet om werk te vinden. Opnieuw gaat het dus om een
extreem geval. Ten aanzien van de grote groep werkzoekenden gaat het
om absolute uitzonderingen.

Die extreme voorbeelden moeten
verdoezelen dat veel gewone mensen, mensen die hard hun best doen om
werk te vinden, het slachtoffer zullen worden van de
besparingsmaatregelen van N-VA.

We zetten de slachtoffers hier nog eens
op een rij.

Schoolverlaters

In België krijgen 100.308 mensen een
inschakelingsuitkering. N-VA zet het mes in die uitkering. Die mensen
komen ofwel volledig ten laste van hun ouders of partner. Ofwel
stromen ze door naar het OCMW. Ze krijgen dan een leefloon.

Leefloon

Maar ook voor de mensen die een
leefloon krijgen verandert er iets. Zij moeten voortaan
gemeenschapsdienst doen. Voor de 817 euro die ze krijgen als
alleenstaande moeten ze werken. N-VA belooft wel het leefloon op te
trekken tot de armoedegrens. Momenteel moeten 96.000 mensen overleven
met een leefloon. 

Werkzoekenden

Het aantal leefloners zal
onherroepelijk stijgen. Na twee jaar wordt de werkloosheidsuitkering
immers stopgezet. Daarna volgt hooguit nog één jaar een forfaitaire
uitkering. Momenteel zijn 190.988 mensen die al langer dan twee jaar
werkloos zijn.

Brugpensioen

In 2013 waren er
111.347 werklozen met bedrijfstoeslag. Dat zijn de vroegere
bruggepensioneerden. N-VA wil het brugpensioen afschaffen. Oudere
werknemers die slachtoffer worden van een herstructurering zullen dus
niet langer een bedrijfstoeslag kunnen krijgen bij hun uitkering. Een
uitkering die bovendien na twee of drie jaar geschrapt wordt.

De gepensioneerden

Vooral de werknemers die pech gehad hebben tijdens hun loopbaan zullen minder pensioen krijgen. N-VA zet het mes in de gelijkgestelde periodes. Dat zijn periodes waarin niet gewerkt werd (wegens werkloosheid of loopbaanonderbreking) maar die toch meetellen bij de berekening van het pensioen.

Werknemers

Alle 3,8 miljoen
werknemers zullen een indexsprong moeten slikken. Dat betekent dat ze
een loonstijging van 2 procent (waar ze recht op hebben doordat het
leven 2 procent duurder werd) niet zullen krijgen. Op een totale
loonmassa van 200 miljard euro is dat 4 miljard euro loonverlies of
gemiddeld 1050 euro bruto per jaar. 

Nog meer de
werknemers

Het interprofessionele loonoverleg wordt
afgeschaft. Voortaan wordt er enkel nog op het niveau van de sectoren
onderhandeld over loon- en arbeidsvoorwaarden, als het van N-VA
afhangt. Vooral de minder sterke sectoren zullen daarbij verliezen.
Dat zijn sectoren met bijvoorbeeld veel kleine bedrijven waar
werknemers zwakker staan. De solidariteit tussen de sectoren wordt
verbroken. In het interprofessionele loonoverleg werden ook afspraken
gemaakt over de verhoging van de minimumlonen. Ook die slagkracht
dreigen vakbonden te verliezen. 

De werknemers met lage
lonen

Volgens N-VA krijgen de werknemers de verlozen inkomsten
door de indexsprong terug door een hervorming van de
personenbelasting. Professor André Decoster (KU Leuven) berekende
eerder al dat die vooral de werknemers met de hoogste lonen ten goede
komt. Werknemers die bij de tien procent hoogste inkomens horen,
krijgen 200 euro extra per maand. De laagste tien procent moet het
met één euro extra doen.

Werknemers die wat ademruimte willen

De financiële vergoeding bij tijdskrediet wordt beperkt tot de werknemers die er even uitstappen voor een zorgtaak of voor een opleiding. 

Winnaars

Een forse verlaging van de vennootschapsbelasting, loonlastenverlagingen, afschaffen van enkele belastingsverhogingen onder Di Rupo zoals de liquidatiebonus. De winnaars van Plan V zitten niet bij de werknemers.

take down
the paywall
steun ons nu!