Open brief aan Siegfried Bracke

Open brief aan Siegfried Bracke

maandag 14 april 2014 14:55
Spread the love

Beste,

U hebt een Opiniestuk gepubliceerd in De Morgen, waarin u
vreselijk te keer gaat tegen mijn vroegere dorpsgenote, de schepene
van onderwijs van stad Gent. Pas op, hé, in mijn dorp namen we het
vroeger altijd nogal voor mekaar op. Nu, ik ken haar niet
persoonlijk, hoor, maar weet dat ze van een dorp komt waar de
landbouw vroeger in hoog aanzien stond. Ik neem dus aan dat ze ook
vandaag nog, als schepen van een grote stad, over veel gezond
boerenverstand blijft beschikken.

Om mijn vroegere dorpsgenote, in het zicht van de
verkiezingen, ervan langs te geven, verwijst u – hoe precies toch!
– naar artikel 5.6.2 van het schoolreglement van de Lucernacolleges
(waar men de leerlingen aanmaant Nederlands te spreken op de
speelplaats, met 3 uitroeptekens!!!).

Ik voel me geroepen om voor haar in het verweer te springen. Niet
afgesproken, hoor. Want zie, die combinatie van dit artikel 5.6.2 uit
een schoolreglement, met resultaten van PISA-proeven (en wat is er
daar nog allemaal? o ja, “applaus van academische
taalachterstandsnegationisten à la Blommaert, Mali en zovele
anderen”), dat roept bij mij enkele randbemerkingen op, die ik u
graag voorleg.

Het zal u niet verrassen dat ik al meermaals op de speelplaats
in een Lucernaschool een kijkje ben gaan nemen. Antropologen stellen
zich meestal niet tevreden met het raadplegen van reglementen, ze
willen ook de sfeer snuiven. Welnu, eerlijk gezegd… ik heb toch de
indruk dat er enig verschil bestaat tussen artikel 5.6.2 en de
concrete toepassing ervan. Overigens heel begrijpelijk, niet? (Maak
er nu a.u.b. geen agendapunt van bij gelegenheid van een vergadering
op Lucerna.)

Maar meer terzake. De Lucernascholen zijn een vorm van
toepassing van de principes van Gülen tussen vele andere vormen van
toepassing. De Gülenbeweging heeft nogal veel scholen in nogal veel
landen. Wat me nu opvalt, is dat er eigenlijk geen precieze
voorgeschreven didactische lijn blijkt te bestaan die voor al die
scholen tegelijk zou bestaan. Echt waar…Het enigste wat bestaat, is
een soort filosofie. En die zegt NIETS over taalgebruik. Dus, in
sommige zogenaamde Gülen scholen in sommige landen wordt de
moedertaal gehonoreerd en zelfs gestimuleerd, en in andere niet,
terwijl ze er zelfs ontraden wordt. Lucerna anno 2014 zit in die
laatste categorie.

De mensen daar weten dat ik die strategie niet
deel, maar ik kan echt wel leven met een plurale kijk op de zaken, en
ten slotte is het de eindbalans bij de beoordeling van een project
die voor mij doorslag gevend is, niet mijn ideologie. Wat me nu
opvalt, is dat – wat ook de plaats van de moedertaal moge zijn –
die scholen het in de landen waar ik ze bezocht heb, overal goed tot
zeer goed doen.

Mijn conclusie is, dat dit dus wellicht niets te
maken heeft met het gebruik van de moedertaal, maar eerder met hun
basisfilosofie, die wél overal terugkomt. Die basisfilosofie luidt:
intense samenwerking ouders-leerkrachten-leerlingen, steun door
ondernemers, en enorme inzet en hoog verwachtingspatroon over hun
leerlingen in hoofde van directies en leerkrachten. Kijk, dit is nu
eigenlijk echt een onderzoek waard, en niet een nogal eigenaardige
verwijzing naar PISA resultaten, die een verhaal apart zijn.

En als u me nog een afsluitertje toelaat. U weet toch dat het
dragen van een hoofddoekje op Lucerna toegelaten is? Ik neem dus aan
dat u ook op dat vlak zal schrijven dat dit een beslissing is van
“-gelukkig- allochtone mensen die intussen slimmer zijn”….

Uw
dwJohan Leman

take down
the paywall
steun ons nu!