Sinds 6 maart staken de arbeiders van het rubberbedrijf Lanxess in Zwijndrecht. Tijdens die periode zaten de sociale partners nog geen enkele keer met elkaar rond de tafel. Het is zelfs tot een rechtzaak gekomen, de fabriek heeft zes stakers gedagvaard omdat ze de toegang tot het bedrijfsterrein zouden hebben geblokkeerd. Bij de zitting van donderdag kwamen 200 vakbondsmilitanten hun steun betuigen.

Sociaal overleg in de rechtbank

“Onze basisklacht is dat de stakers selectief zijn in het toelaten van voertuigen tot het terrein”, zegt Lanxess-woordvoerder Philippe Van Wassenhove. “We willen op geen enkele manier afbreuk doen aan het stakingsrecht maar zij moeten dan ook het eigendomsrecht respecteren. Lanxess bepaalt nog altijd wie toegang krijgt tot zijn domein.”

Volgens Patrick Lodewyckx is de klacht van de directie totaal ongegrond. “Vorige week stond er een deurwaarder aan de stakingsposten, die eiste dat iedereen zijn identiteitsbewijs toonde, anders zou er een dwangsom volgen van 250 euro. Het verwijt van de directie aan het adres van de stakers is volstrekt onjuist. Het enige wat ze gedaan hebben is de wagens van de directie tegengehouden om veiligheidsredenen. Sommige lijken namelijk te denken dat ze zomaar door de stakingsposten kunnen scheuren.” 

Opvallend is wel dat de directie net zes vakbondsafgevaardigden dagvaardde.

Voor Lodewyckx hoort het sociaal overleg niet thuis in een rechtbank. “Dit is ronduit vernederend voor onze mensen en kan niet door de beugel. Staken is een verworven recht dat moet worden gerespecteerd.” Hij vindt dat het voor de rechtbank dagen van stakers voorbijgaat aan alle normen van het sociaal overleg. “Stel je eens voor dat er daar zes directieleden zouden zitten, de werkgeversorganisaties zouden moord en brand schreeuwen.”

Er wordt door de directie een dwangsom van 1.500 euro per uur per
werknemer geëist. Bij Lanxess werken zo’n 425 mensen waarvan een
300-tal arbeiders. Op 3 april zal de rechter zich uitspreken over de zaak.

Sociaal overleg zonder woorden

Het laatste onderhandelde voorstel over de loon- en arbeidsvoorwaarden werd door meer dan 70 procent van de arbeiders verworpen. Daarop volgde een staking, sindsdien is het sociaal overleg volledig stilgevallen en nu zelfs verhuisd naar de rechtbank.

Philippe Van Wassenhove zegt dat Lanxess altijd bereid is geweest om terug rond de tafel te gaan zitten. “Als er een uitnodiging komt zullen we daar op ingaan, maar wij zijn niet met de staking begonnen. Deze actie gaat puur om geld, met de lonen die we aanbieden behoren onze werknemers tot de best betaalde arbeiders in een meer dan degelijk betalende Antwerpse chemiesector.”

Het ACV en ABVV zeggen op hun beurt het sociaal overleg eveneens niet uit de weg te gaan. “We willen terug rond de tafel gaan zitten met de directie maar dan wel om vooruitgang te boeken. Zo is het intrekken van de beslissing om enkele verworven rechten af te nemen een must. De staking is voor een deel begonnen omdat mensen het niet pikken dat de directie het sociaal overleg naast zich neerlegt. Dat blijkt nu opnieuw uit de dagvaarding.”

Beide partijen zijn dus bereid om rond te tafel te zitten maar dat is tot op vandaag nog niet gebeurd. Wat de vakbonden het schrappen van verworven rechten noemt, doet Lanxess af als het wegwerken van drie à vier paragrafen uit oude CAO’s, die onrechtmatigheden bevatten. Het water lijkt dus dieper dan dat ze zelf willen toegeven, zeker nu de twee partijen elkaar alleen zien in de rechtbank.