Protest in Taiwan prikkelt historische wonden

Sinds 18 maart vinden er in Taiwan protestacties plaats tegen de regering van het land. De aanleiding voor de onlusten is een handelsverdrag met China dat de autoriteiten in Taipei vorige week goedkeurden. Naast economische verliezen, vrezen de opstandige demonstranten dat Taiwan in toenemende mate afhankelijk zal worden van het autoritaire regime in Peking.

dinsdag 25 maart 2014 20:03
Spread the love

Zonnebloemprotest

Met een zonnebloemtekening (het symbool van de actie) op het gelaat voeren honderden demonstranten reeds een week actie tegen de Taiwanese regering van president Ma Ying-jeou. Op verscheidene plaatsen in de hoofdstad Taipei uiten de actievoerders hun ongenoegen tegen de goedkeuring van een handelsverdrag dat grote delen van de Taiwanese dienstensector openstelt voor investeringen uit China.

De betogers zien in de  economische integratie met China een gevaar voor de Taiwenese democratie. Het verdrag zou Taiwan immers sterker afhankelijk maken van Chinese belangen waardoor een dreiging voor onder meer de vrijheid van mening niet langer veraf lijkt, menen de actievoerders. Dat het parlement het verdrag afgelopen week in slechts 30 seconden goedgekeurde, en hierbij de gangbare parlementaire procedures deels omzeilde, versterkt deze vermoedens bij velen van hen.

Een van de belangrijkste protestacties vond afgelopen week plaats in het Taiwenese parlement. Daar eisten de demonstranten van de regering dat ze het handelsverdrag zou herzien. President Ma Ying-jeou bleek echter weinig ontvankelijk voor de oproep en zette op zondag, na een gefaald overleg tussen de eerste minister Jiang Yi-huah en Lin Fei-fan, een leidinggevende actievoerder, kracht bij de eerdere beslissing van de regering. Op een persconferentie noemde de president de economische integratie “een niet tegen te houden globale tendens” en voorspelde hij economisch voorspoedige tijden voor zijn natie.

Minder dan 24 uur na de persconferentie werd de druk op de protestacties opgevoerd. Op en rond de overheidsgebouwen bestreed de oproerpolitie zo op maandag de demonstranten met waterkanonnen en houten batons. Bij het hardhandig optreden van de ordetroepen vielen minstens 137 gewonden. Na afloop van de ontruiming gooide de Taiwenese eerste minister Jiang nog olie op het vuur en noemde hij het protest een “illegale en gewelddadige daad”.

Historische Breuklijnen

Hoewel de economische toenadering tussen Taiwan (ROC) en China een alledaags nieuwsfeit lijkt is ze best opmerkelijk. Sinds 1949 houden beide partijen er immers een koele relatie op na. Dat jaar scheurde Taiwan (na een interne strijd op het Chinese vasteland) onder leiding van de nationalistische Kuomintang (KMT) immers los van het gezag in Peking. De Chinese autoriteiten, die niet opgezet waren met de actie, hebben Taiwans onafhankelijkheid uiteindelijk nooit erkend. Ook vandaag nog beschouwt Peking Taiwan als een afvallige provincie. Ook de internationale gemeenschap erkende Taiwan nooit volwaardig.

In de decennia nadien bleven de banden tussen Peking en Taiwan van vijandige aard. Eerste opvallende verbeteringen in de bevroren relaties kwamen er in 2008 na de verkiezing van de huidige Taiwanese president Ma Ying-Jeou. Onder zijn leiderschap herstelden Taiwan en China de relaties voorzichtig en werd er voornamelijk ingezet op een betere economische samenwerking.

Iedere keer opnieuw echter lokte de toenadering tussen beide landen sterke reacties uit bij prodemocratische groeperingen in Taiwan. Sommigen vrezen nu zelfs dat de toenadering tot China uiteindelijk zal leiden tot een heropname van Taiwan in de Volksrepubliek China.  

Echo’s uit het verleden

Ook eind jaren ’40 was niet iedereen in Taiwan opgezet met het handelen van de nationalistische KMT. Toen anti-regeringsdemontranten in het voorjaar van 1947 kritiek uitte op de KMT drukte ze het protest op het eiland hardhandig de kop in.

Het hoogtepunt van de repressie kwam er dat jaar op 28 februari toen het overheidsoptreden aan 10.000 betogers het leven koste. In stoffige geschiedenisboeken staat het bloederig voorval bekend als “bloedbad 228”. Met het optreden van de voorbije dagen lijkt de leidinggevende Kuomintang vandaag deze historische wonde opnieuw te prikkelen. Dit artikel verscheen eerder op MO.be

take down
the paywall
steun ons nu!