Geachte mevrouw de minister,

Bedankt voor uw uitnodiging voor de Staten Generaal voor de Media (een intitiatief van de mediaminister dat de sector samenbrengt om zich collectief te bezinnen over de toekomst van de media) die we een tijdje geleden in onze mailbox vonden.

Het doet steevast plezier wanneer een minister of andere hoogwaardigheidsbekleder zich de moeite getroost om zijn of haar sector te ontmoeten en vriendelijk aan de tand te voelen.

De uitnodiging luidde als volgt:

‘Vlaams minister van Media, Ingrid Lieten, nodigt u graag uit op de Staten-Generaal van de Media 2014 ‘Rewind and Fast Forward.’

‘De media en het medialandschap zijn volop in transitie. Deze veranderingen grijpen structureel in op hoe de media tot stand komen en de mediagebruiker bereiken. De uitdagingen die de mediasector kenmerken zijn van diverse aard: technologisch, financieel-economisch, organisatorisch, menselijk en maatschappelijk. Tijdens de Staten-Generaal van de Media wil de minister samen met de sector terugblikken op de voorbije periode, maar vooral verder kijken: naar de media van morgen en naar de rol van het beleid om bij te dragen tot een creatief, duurzaam en pluriform medialandschap, toegankelijk en kwaliteitsvol voor elke mediagebruiker.’

Vol verwachting namen we het programma door, om daar enigszins verbluft vast te stellen dat we die dag naar 31 mannelijke panelleden en sprekers kunnen luisteren en daarnaast naar drie (3!) vrouwelijke. Het verheugt ons dat men zich wel de moeite getroostte om een aantal vrouwelijke moderatoren en een vrouwelijke presentatrice op te trommelen. Alleen jammer dat hun aanwezigheid een schaamlapje lijkt te zijn om het gebrek aan vrouwelijke sprekers mee te bedekken.

Wie niet beter weet zou vermoeden dat de mediasector wordt bevolkt door mannen. Oudere, blanke mannen, om precies te zijn. En dat enkel die mannen iets zinnigs te vertellen hebben over de media.

Een snelle blik om ons heen op de eigen redactievloer vertelt het tegendeel. Even graven in onze database eveneens.

We willen u niet doen schrikken, maar er werken zowaar ook vrouwen, jongeren en mensen van allochtone origine in de media. Niet enkel als stageair, koffiedame, poetshulp of typiste, maar zelfs in inhoudelijke en leidinggevende functies. We zouden hun namen hier kunnen opsommen, maar ik neem aan dat u het lijstje zelf wel vinden kan.

U heeft het over een pluriform medialandschap. Daaronder verstaan wij dat u pleit voor of streeft naar een verscheiden of veelvormig medialandschap. Die verscheidenheid lijkt ons een nobel, maar vooralsnog ver streefdoel te zijn gezien de uniforme samenstelling van de panels van de Staten Generaal van de Media.

Een echt pluriform medialandschap heeft evenveel vrouwen als mannen op bepalende posities zitten. Een echt pluriform landschap heeft ook een proportioneel relevant aantal mensen van allochtone afkomst op verantwoordelijke of inhoudelijke belangrijke posities.

We verwijzen graag even naar een artikel van academici Helen de Cruz, Sarah Bracke en Ingrid Robeyns in De Standaard van 20 januari ll.

‘Dat gendergelijkheid en excellentie elkaar zouden uitsluiten, is een achterhaald idee dat alleen maar welig blijft tieren daar waar geen kennis genomen wordt van de studies over genderongelijkheid in de academische wereld.

Het is ondertussen ten overvloede aangetoond in wetenschappelijk onderzoek dat impliciete vooroordelen een cruciale rol spelen bij de evaluatie van jobkandidaten: bij twee identieke CV’s met een mannelijke en een vrouwelijke naam menen proefpersonen gemiddeld dat de man bekwamer is. Toen toporkesten overgingen tot ‘blinde’ audities, ging het aantal vrouwen dat werd gekozen drastisch omhoog – in de New York Philharmonic van 10 procent naar maar liefst 45 procent.’

Als we echt willen inzetten op een pluriform medialandschap, dan zal dat een inspanning vragen. Wij leveren die inspanning alvast. We hopen van u hetzelfde.