Glimps is een Europees showcasefestival dat focust op getalenteerde bands en artiesten uit regio’s die zelden een kans krijgen in de meeste Europese clubs en op festivals. Er staan dan ook doelbewust geen bands uit het Verenigd Koninkrijk omdat er net voor die bands altijd wel wat aandacht is.

De toeschouwers banen zich een weg langs de verschillende podia in het hartje van Gent: van kleine clubs tot gevestigde concertzalen. In België een uniek concept, in navolging van het Nederlandse Eurosonic of het Duitse Reeperbahn-festival.

Brede programmering

De brede programmering is mogelijk via een samenwerking met vertegenwoordigers uit verschillende landen om zo tot een relevante selectie te komen.

Focusland dit jaar was Oostenrijk, met artiesten als Velojet, Giantree, I-Wolf & The Chain Reactions en Effi. Ook de taalgrens moest eraan geloven. OakTree, Joy Wellboy, Robbing Millions, Pale Grey en The Feather vertegenwoordigden de zuidelijke helft en de hoofdstad van ons land.

Er was uiteraard popmuziek pur sang te horen op Glimps, maar er speelden ook bands die eerder neigen naar jazz en het experiment niet schuwen.

Uiteraard vergat Glimps niet dat heel wat Vlamingen hun muziek wilden voorstellen. De meest in het oog springende Vlaamse namen waren Soldier’s Heart, Coely, Pomrad, Isbells en The Go Find.

Conferentie in Handelsbeurs

Voor mij lag de focus dit jaar, althans wat de verslaggeving betreft, op de conferentie die overdag plaatsvond in de Handelsbeurs.

Als eerste vertelde Marc Steens, coördinator van Clubcircuit, de stand van zaken van zijn koepelorganisatie. Naar het voorbeeld van de Nederlandse collega’s, verzamelde Clubcircuit cijfermateriaal van de Vlaamse muziekclubs. Hoeveel bezoekers lokken de muziekclubs? Met hoeveel mensen houden ze de boel draaiende? Welke rol spelen subsidies? Daarnaast presenteerde Arne Dee (VNPF Nederland) de cijfers van de Nederlandse poppodia. 

Een onderzoek van LIVE DMA (het netwerk van Europese muziekclubs) moet het op termijn mogelijk maken trends en ontwikkelingen te schetsen en kan interessante input vormen voor het beleid. Een mooi bruggetje op wat er nadien volgde: een politiek debat over ‘De toekomst van het pop, rock en jazzbeleid van Vlaanderen’.

Het werd een onderhoudend debat met de ‘culturele’ politici van de Vlaamse partijen over hun visie op de ontwikkeling en ondersteuning van de artiesten en spelers in de Vlaamse pop-, rock- en jazzsector. De verschillende onderdelen werden ook telkens ingeleid door enkele gastsprekers: Mike Naert van Het Depot, Luc Nowé van Poppunt en An Pierlé. Het debat werd gemodereerd door Peter Vantyghem van De Standaard.

Het werd toch een lauwe en brave bedoening, afgezien dan van parlementslid en muzikant Bart Caron (Groen), die het meest scherp uit de hoek kwam: onder andere met zijn vergelijking tussen de te weinig financieel ondersteunde muziekclub De Kreun en het zwaar gesubsidieerde theatergezelschap Antigone.

Jean-Jacques De Gucht (Open VLD) zei meermaals dat een artiest naast een subsidie ook zijn eigen verantwoordelijkheid heeft. En hij was tamelijk scherp met zijn kritiek op de oversubsidiëring van sommige musicals.

Marius Meremans (N-VA) stemde vaak in met zijn twee collega’s en maakte enkel het verschil als het typische N-VA-recept werd bovengehaald. Dit zelfs tot ongenoegen uit de zaal!

Het minst uit de verf kwam Sarah ‘ik wil daar enkel nog aan toevoegen’ Claerhout (CD&V) van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte van de Universiteit Gent: zij had ook het minste ervaring op het gebied van pop- en rockmuziek. En wellicht nog belangrijker: het beleid van ‘haar’ minister van Cultuur Joke Schauvliege was meermaals voer voor discussie.

Het Brusselse parlementslid Yamila Idrissi (SP.A) liet verstek gaan.

Tot slot volgde, net zoals vorig jaar, de uitreiking van de ‘Popthesisprijs’. De bekendmaking van de winnaars en de voorstelling van de winnende thesis over muziek werd door Poppunt in goede banen geleid. Daarbij werd zowel een masterverhandeling als een bachelorverhandeling bekroond.

Na de gebruikelijke receptie begon de tocht door de stad op zoek naar interessante muziek met bands als The Go Find, Pale Grey, LABtrio en The Swan Bride, maar die verhalen laat ik over aan anderen …