In Nederland en België werden deze beschuldigingen door rechters ongegrond verklaard. Dat belet niet dat hij eerder dit jaar in Spanje en nu opnieuw in Italië wordt vervolgd. Het Italiaanse gerecht heeft Bahar Kimyongür laten opsluiten in de gevangenis van Bergamo.
Zijn arrestatie is het gevolg van een Turks aanhoudingsbevel. Turkije probeert al jaren zijn uitlevering te verkrijgen. In juni van dit jaar werd hij al gearresteerd in het Spaanse Cordoba. Hij is toen op borgtocht van 10.000 euro vrijgelaten in afwachting van zijn proces. Sindsdien moet hij zich ter beschikking houden van het Spaans gerecht dat in de komende weken moet beslissen over zijn lot.
De Turkse aantijgingen die zijn uitlevering moeten rechtvaardigen zijn zeven jaar geleden al in Nederland ongegrond verklaard. Het op 27 mei 2013 uitgevaardigd zogenaamd ‘nieuw’ internationaal politiebevel is een eensluidend afschrift van het aanhoudingsbevel waarvoor hij in april 2006 in Nederland werd aangehouden. Hij verbleef toen twee maanden in de gevangenis tot de Nederlandse rechtbank tenslotte oordeelde dat de door de Turkse veiligheidsrechtbank uitgevaardigde aantijgingen tegen Bahar Kimyongür ongegrond, beledigend en ongrondwettelijk waren.
De rechters in Den Haag spraken hem over de hele lijn vrij. De Turkse autoriteiten beschuldigen Bahar Kimyongür er onder meer van “een leider te zijn van de DHKP-C”, een beweging die de Verenigde Staten en de Europese Unie bestempelen als een ‘terroristische’ organisatie. In België hebben twee rechtbanken het tegenovergestelde bevestigd: met name het Hof van beroep te Antwerpen op 7 februari 2008 en daarna het Hof van beroep te Brussel in een definitief arrest op 23 december 2009.
Verder zou hij de toenmalige Turkse minister van Buitenlandse Zaken in het Europees Parlement hebben “bedreigd en aangevallen”. Het gaat om een absurde en leugenachtige beschuldiging met betrekking tot een incident dat zich op 28 november 2000 afspeelde in het Europees Parlement. Toen onderbrak Kimyongür de Turkse minister omdat hij de Armeense genocide van 1915 loochende. Hij riep toen ook middels pamfletten op tot solidariteit met Turkse hongerstakende politieke gevangenen. De Nederlandse rechtbank oordeelde daarover dat het om ‘niet strafbaar protest’ ging. Nu moet hij zich voor dezelfde feiten verantwoorden in Spanje en Italië.
De pogingen tot uitlevering zijn duidelijk politiek geïnspireerd. Bahar Kimyongür is een doorn in het oog van de Turkse autoriteiten omdat hij niet ophoudt de Turkse wantoestanden aan te klagen zoals de opsluiting van syndicalisten, politieke activisten en journalisten. De laatste jaren spaart Kimyongür kosten noch moeite om de rol van Turkije als oorlogsstoker in het Syrische conflict aan de kaak te stellen.
Turkije wil de Belgische staatsburger Bahar Kimyongür het zwijgen opleggen. Dat mogen wij niet aanvaarden. België moet er op Europees niveau voor ijveren dat de vrije meningsuiting wordt gerespecteerd. Ons land moet alle middelen inzetten om er voor te zorgen dat dit politiek gemotiveerd arrestatiebevel wordt geannuleerd.