“De inspiratie voor de voorstelling is tweeledig,” legt Petit uit. “Er zit enerzijds een autobiografische kant aan: ik wou een persoonlijk verhaal kwijt over een verkeerd gelopen vriendschap die helemaal kapotging nadat we samen een toneelstuk hadden gemaakt. Anderzijds probeer ik de filosofische thema’s toeval en onzekerheid als een rode draad door het stuk te laten lopen. Ik heb me de afgelopen jaren verdiept in het denkwerk van de Rus Sjestov en de wetenschappelijke bespiegelingen over toeval van Nicholas Taleb, een Amerikaanse auteur. Taleb stelt dat we veranderingen in onze omgeving moeten aanvaarden en er op een positieve manier mee moeten proberen om te gaan.”

Toppertjes

Het autobiografische motief is al van bij het begin van de voorstelling aanwezig. Begeleid door drie muzikanten weidt Petit uit over zijn jeugd en rakelt hij de ene na de andere humoristische anekdote op over zichzelf en zijn beste vriend Bruno. Voor wie vertrouwd is met Petit en zijn sappige Antwerpse vertelstijl is De Snoek van Sjestov meer van hetzelfde, wat positief bedoeld is. De scènes waarin Petit zijn vroegere schoolleerkrachten door het slijk haalt of als hij een vooraf als ‘compleet clouloos’ aangekondigd verhaal uit de doeken doet, zijn toppertjes.

Boodschap

Op het eerste gezicht lijkt De Snoek van Sjestov een verderzetting van zijn eerdere Klein Jowanneke-drieluik, maar naar het einde toe wordt het stuk serieuzer en geeft Petit het publiek een verrassend ernstige conclusie mee. Die ondertoon maakt de voorstelling als geheel een pak volwassener en vermijdt in één klap dat de tekst een doorslagje wordt van ongebruikt Jowanneke-materiaal.

Voor complexe comedykunst bent u bij Johan Petit aan het verkeerde adres, maar dat weet intussen iedereen die deze verteller ooit aan het werk zag. Wie de typische anekdotiek wel kan waarderen en intussen ook nog ontvankelijk blijft voor de boodschap die Petit probeert mee te geven, zal een aangename avond beleven.

‘De Snoek van Sjestov’ gaat op 22 november 2013 in première in CC Berchem.

© 2013 – C.H.I.P.S. StampMedia – Thomas Cruysberghs