Dinsdag 12 november 2013 kwamen leden van ABVV, ACV en ACLVB op straat aan de zetel van de werkgeversorganisatie VBO in Brussel om hun aanhoudende eisen voor de verbetering van de koopkracht en de achterblijvende syndicale erkenning voor de arbeiders en arbeidsters tewerkgesteld onder het Aanvullend Paritair Comité 100 kracht bij te zetten. De werkgevers blijven echter doof.

Het gaat om méér dan 24.000 werknemers in zomaar eventjes 8.414 bedrijven. De lopende sectorale onderhandelingen voor een akkoord 2013-2014 leverden tot nog toe NIETS op.

Wanneer enkel de bestaande akkoorden verlengd worden,wil dit voor de betrokken werknemers zeggen dat hun koopkracht van dag na dag verder blijft dalen, vermits het beschermen van hun koopkracht door een regelmatige index-koppeling (zoals wel gebeurd in andere sectoren) voor de werkgevers ONBESPREEKBAAR is.

Ook tijdens het korte onderhoud vandaag tussen de vertegenwoordigers van de vakbonden en de werkgevers, bleven de werkgevers doof voor de koopkrachtproblemen van mensen tewerkgesteld onder PC100.

De vakbonden laten het hier niet bij, en zullen blijven opkomen voor mensen met amper duizenddriehonderd euro per maand, zonder regelmatige indexering en zonder erkenning van een volwaardige syndicale vertegenwoordiging.

Toestanden uit een ander tijdperk, zo lijkt het wel. Maar het is de keiharde realiteit voor de meer dan 24.000 werknemers onder het Aanvullend Paritair Comité voor arbeiders, het PC100. Mensen die telkens het einde van de maand moeten zien te halen met een loon van amper 1.300 € dat bovendien niet gekoppeld is aan de index: en dat in … 2013.

Hoe dan ook: hoog tijd om die scheve situatie recht te trekken.

Zo dachten ook de actievoerders daar over, ondanks de regen en de kou…

“We kunnen niet blijven zwijgen: opkomen voor hen met de laagste lonen en de minste rechten is nu aan de orde!”

“Moeten de armoedecijfers dan nog stijgen?”

“Neen, we kunnen echt niet blijven zwijgen!”