De inwoners in de steden houden hun hart vast en durven niet buiten komen uit schrik voor de schermutselingen. De economie dreigt nieuwe klappen te incasseren. BGMEA, die de werkgevers van de kledingindustrie groepeert, roept op tot een dringende oplossing. Maar ook straatverkopers en rickshaw-rijders zitten zonder inkomsten, want de straten zijn ongewoon leeg. Iedereen blijft binnen.

Het is al een tijdje onrustig in Dhaka. Naast de groeiende onvrede bij de kledingarbeiders wegens het uitblijven van tastbare resultaten ter verbetering van hun inkomen en veiligheid, is er de politieke impasse waar het land in verzeild geraakt is.

Beide conflicten komen eind oktober samen tot een onvoorspelbare mix. Een IAO-team van experts moest eerder rechtsomkeer maken vanwege de aangekondigde hartal (een algemene staking in veel Zuid-Aziatische talen).

De experts zouden deze dagen in Bangladesh de laatste hand leggen aan een concreet voorstel om de veiligheidsinspecties van de fabrieken binnenkort op te starten. Een nieuwe domper op de verwachtingen van de miljoenen kledingarbeidsters.

Het is duidelijk dat de politieke strijd tussen regering en oppositie de komende tijd de agenda zal beheersen. Dit heeft alles te maken met de strijd om de macht, het gevecht om de kiezer. Want uiterlijk op 24 januari volgend jaar moeten nieuwe verkiezingen bepalen hoe het parlement zal zijn samengesteld en wie de regering zal vormen.

Maar van een overlegde aanpak blijkt steeds minder sprake. Dagelijks krijgen we via sms minstens tien waarschuwingen binnen om bepaalde omgevingen te mijden als te gevaarlijk vanwege het gewelddadig politiek protest.

Normaal gesproken zou het parlement op 27 oktober ontbonden worden en de verkiezingsdatum bekend gemaakt worden. Maar de regering, die sinds de vorige verkiezingen in 2008 aan de macht is met een ruime tweederde meerderheid, besliste nog enkele tijd verder te werken.

Illegaal, protesteert de oppositiepartij Bangladesh Nationalist Party (BNP), die oproept tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Niets van aan en geen probleem, argumenteert Awami League: slechts 45 dagen vooraf moet de verkiezingsdatum bekend gemaakt worden, en zodoende kan nog belangrijk wetgevend werk gedaan worden.

De oppositie onder leiding van BNP heeft er nu voor gekozen via manifestaties en een driedaagse algemene staking het conflict in haar voordeel te beslechten. Maar de regering geeft niet toe.

Het voorstel van Sheikh Hasina (AL) om tot een overgangsregering te komen (waarbij alle partijen vertegenwoordigd zijn) die de verkiezingen moeten voorbereiden werd door de Khaleda Zia (BNP) verworpen. Die aanvaardt geen tussenoplossing onder het voorzitterschap van de huidige eerste minister. Want dat leidt naar corruptie en gemanipuleerde verkiezingen, klinkt het bij BNP.

Zij stelt een regering van technocraten voor, een caretaker government, net zoals bij vorige verkiezingen. Maar AL heeft dat voorstel als onrealistisch van tafel geveegd. De impasse is compleet. De Bengaal wacht ongerust en met een bang hart af.

Zaterdagavond hadden Sheikh Hasina (AW-regering) en Khaleda Zia (BNP-oppositie) nochtans met elkaar getelefoneerd. Heel ongewoon, omdat de aartsrivalen mekaar de laatste decennia nauwelijks gesproken hebben. Voor maandagavond, na afloop van het straatprotest, is er een vergadering tussen beide tenoren gepland. Iedereen hoopt, maar weinigen zijn hoopvol.

De fase van wederzijds opbod en politieke retoriek lijkt stilaan voorbij. Kan de knoop nog ontward worden of wordt deze impasse verder op straat uitgevochten? En hoeveel slachtoffers zal dat vragen?

De Bengaal op de straat is er niet gerust in. Dergelijk scenario is hem niet vreemd, want ook bij de verkiezingen van 2006 (in een gelijkaardige context van politieke rivaliteit) liep het danig uit de hand. Toen vielen 28 dodelijke slachtoffers en heeft het leger ingegrepen om erger te voorkomen.

Gaat het deze keer dezelfde richting uit? Alleen de partijen BNP (oppositie) en AL (regering) kennen het antwoord.

Jef Van Hecken

Jef Van Hecken is continentaal coördinator voor Wereldsolidariteit en woont en werkt vanuit Dhaka, Bangladesh.