Nieuws, Economie, België, ABVV, Uitzendarbeid -

Nu ook wetenschappelijk bewezen: uitzendkrachten voelen zich wegwerpwerknemers

Grote onzekerheid, grote flexibiliteit, hoge werkdruk en al te vaak geen loon naar werk. Dat blijken de verzuchtingen van uitzendkrachten. De socialistische vakbond ABVV beslecht het welles-nietsspel over de weldaden/wantoestanden van uitzendarbeid met een wetenschappelijke studie door KU Leuven en ULB.

woensdag 9 oktober 2013 16:37
Spread the love

Wie eenmaal noodgedwongen begint aan uitzendwerk geraakt er moeilijk terug uit. Maar liefst 65 procent van de uitzendkrachten doet dat langer dan twee jaar. Dertig procent zelfs langer dan vijf jaar.

Het is volgens de onderzoekers Esteban Martinez (ULB) en Ezra Dessers (KU Leuven) de eerste vaststelling uit hun onderzoeksrapport over de werkomstandigheden van uitzendkrachten. 30.000 uitzendkrachten kregen een uitgebreide vragenlijst opgestuurd. Net geen 3000 van hen deden ook de moeite om de vragen te beantwoorden.

Meer dan 1000 uitzendkrachten voegden ook commentaar toe. “Daar zitten evenveel positieve als negatieve opmerkingen bij”, klinkt het bij het ABVV waarmee de vakbond meteen de tegenwerping van tafel veegt als zouden zij enkel de klagers bevraagd hebben.

Bijna veertig procent van de respondenten voert uitzendopdrachten uit sinds het begin van haar of zijn loopbaan. Ook (iets) oudere werknemers kunnen vast zitten in de uitzendarbeid. Meer dan één derde van de respondenten in de leeftijdscategorie tussen 31 en 45 jaar zegt ‘voortdurend’ uitzendopdrachten uit te voeren.

Het gebrek aan zekerheid en planning blijkt nog altijd één van de grootste pijnpunten. Bijna één op vijf van de uitzendkrachten krijgt pas op de dag zelf te horen waar ze aan de slag moeten. Ook een verlenging van een opdracht komt de grote meerderheid van de uitzendkrachten (79 procent) minder dan drie dagen op voorhand te weten.

Korte contracten van één dag of één week zijn in de uitzendsector de regel, zeggen de onderzoekers. Opvallend is dat uitzendkrachten die een dagcontract krijgen veel talrijker zijn dan de opdrachten van één dag. Veel uitzendkrachten krijgen een lange reeks dagcontracten op dezelfde plaats.

Uitzendkrachten zijn veel meer dan werknemers met een vast contract onderworpen aan flexibiliteit. Van de uitzendkrachten krijgt 38 procent te maken met ploegenarbeid en 19 procent zelfs met nachtarbeid en zondagwerk. Een grote groep (38 procent) heeft een veranderlijke planning en verneemt de wijzigingen pas de dag zelf (55 procent). Toch meent drie kwart van hen dat de werkuren goed tot heel goed te combineren zijn met hun sociale en familiale leven.

Bijna de helft van de uitzendkrachten (48 procent) gaat werken als ze ziek zijn. Ze doen dat in de eerste plaats omdat ze bang zijn om hun job te verliezen. 

Die flexibiliteit en onzekerheid hebben ook heel concrete materiële gevolgen. Een derde van de uitzendkrachten heeft het moeilijk om een budget te beheren en 34,4 stipt aan dat ze geen lening kunnen aangaan om bijvoorbeeld een huis te kopen. Voor een aantal mensen (17,9 procent) is het zelfs moeilijk om een dak boven het hoofd te vinden. Verhuurders eisen vaak een vast contract van hun potentiële huurders.

Illegaal

Maar liefst 11 procent van de ondervraagden werd ooit ingezet tijdens een staking. Dat is veel want wettelijk is het verboden uitzendkrachten te gebruiken om stakers te vervangen.

Uitzendkrachten ongelijk behandelen is al evenmin toegelaten en toch krijgt een kwart van hen er mee te maken. Het gaat dan bijvoorbeeld over maaltijdcheques die ze niet krijgen, het loon dat nadelig berekend wordt, de inhaalrust die ze niet krijgen en de premies die ze mislopen.

Teveel uitzendkrachten hebben ook het gevoel dat ze gediscrimineerd worden. Discriminaties op basis van leeftijd (8 procent) en origine (6,6 procent) springen er bovenuit.

De twee onderzoekers vergeleken de resultaten ook met de Europese enquêtes over arbeidsomstandigheden en vonden dat uitzendkrachten vaker te maken krijgen met hoge werkdruk en overbelaste jobs.

Nieuwe wet

Sinds 1 september gelden er nieuwe regels voor uitzendarbeid. Bedrijven mogen voortaan uitzendarbeid gebruiken om nieuwe mensen aan te werven. “Een praktijk die al bestond, maar die nu wettelijk geregeld is”, zegt Ortwin Magnus van het ABVV.

Een aaneenschakeling van dagcontracten kan voortaan alleen maar meer als de werkgever de ‘nood aan dergelijke flexibiliteit’ kan aantonen. “Sommige werknemers werken vijf jaar lang met dagcontracten. Dat moet stoppen. Alleen horen we dat werkgevers nogal losjes omspringen met die nieuwe regel. Daar gaan we als vakbond hard op moeten toezien”, zegt Ortwin Magnus.  

Een greep uit de getuigenissen

Dagcontracten zouden niet mogen bestaan. Je kan niet vooruitkijken, het is bijna onmogelijk om een afspraak (dokter, oudervergadering op school, …) te maken, want je weet niet of je 2 dagen later al dan niet werkt. Als je kinderen hebt (die nog te klein zijn om alleen thuis te blijven) en je wilt vakantie nemen tijdens de schoolvakantie, dan krijg je te horen dat je niet meer opgebeld zult worden (ook al is er niets aan te merken op je werk).

Ja, de grote bedrijven profiteren maximaal van de uitzendkrachten en als die bijna in aanmerking komen voor een contract … worden ze vervangen (bijv. Kraft, Materne). Ik heb 1 jaar in de nachtshift bij Materne gewerkt en toen het contract in zicht kwam: geen nieuws meer! En het uitzendbureau belt zelfs niet meer! Schandalig.

Ik werk nu al meer dan 5 jaar in hetzelfde bedrijf. Er zijn in dit bedrijf maar 4 werknemers, alle andere personeelsleden werken via uitzendbureaus (tussen 50 en 100 personen). (…) Wij werken overdag, ’s nachts, in het weekend, op feestdagen (…).

Ik ben al 8 jaar uitzendkracht in hetzelfde bedrijf! Zij hebben al verscheidene mensen aangeworven. Ik viel er iedere keer naast. Ze hebben gezegd dat ik te oud ben, maar ze werven mij wel iedere keer opnieuw aan (als uitzendkracht) (…) Ik zal dan heel mijn leven gewerkt hebben om misschien op 60 jaar werkloos te zijn (…).

Mijn persoonlijke en professionele ervaring in de uitzendsector is heel goed verlopen. Ik heb een contract van bepaalde duur gekregen en binnenkort misschien een contract van onbepaalde duur.

Na 30 jaar uitzendarbeid in hetzelfde bedrijf betreur ik het op 62 jaar nog altijd dat ik niet werd aangeworven (…).

Ik ben vrijgezel en woon bij mijn ouders en als uitzendkracht verdien ik wat zakgeld bij en organiseer ik mijn toekomst.

Het is een schande dat je zolang moet wachten vóór je aangeworven wordt, ook al krijg je elk jaar een goede evaluatie. Je kunt nooit iets plannen voor je privéleven .

Als uitzendkracht in hetzelfde bedrijf, al meer dan 3 jaar, ben ik het beu dat ik nooit zeker weet of ik volgende week werk zal hebben, of ik genoeg uren zal hebben. Ik ben bang om mijn verplichte vakantie aan te vragen en ik moet het vuile werk doen van collega’s met een contract van onbepaalde duur. 

take down
the paywall
steun ons nu!