Het instituut voor Gezondheid en Consumentenbescherming van de Europese Commissie verklaart in het rapport dat de chemicaliën die worden gebruikt bij de gaswinning uit schalielagen, in de EU technisch gezien illegaal zijn onder chemicaliënwetgeving REACH. REACH staat voor Registration, Evaluation and Authorisation of Chemicals. Het REACh-systeem reguleert risicovolle chemische stoffen die in de Europese Unie geproduceerd of geïmporteerd worden.
REACH
Onder REACH moeten producenten en importeurs van chemicaliën garanderen dat hun producten, chemisch gezien, veilig zijn. Er wordt hierbij gekeken naar de toepassing van het product in kwestie. Een product kan bij de ene toepassing veilig zijn, maar bij een ander niet. In dat laatste geval is het product onder REACH niet toegestaan voor die specifieke toepassing.
De door de industrie ingediende registratiedossiers van chemicaliën die worden gebruikt bij fracking, zouden niet volledig zijn. Een beoordeling van de risico’s wanneer de chemicaliën voor fracking worden toegepast, ontbreekt namelijk in de dossiers. De chemicaliën zouden daarom niet in de EU mogen worden toegepast voor fracking.
In 2011 al bekend
In september 2011 werden de potentiële problemen voor de schaliegasindustrie al op een REACH-conferentie besproken. Er werd toen gesteld dat geen enkele substantie die voor fracking wordt gebruikt voor deze toepassing geregistreerd is. In diverse Europese landen zijn daarna wel vergunningen voor het boren naar schaliegas aangevraagd.
Nieuw rapport
Het EC-rapport getiteld “Assessment of the use of substances in hydraulic fracturing of shale gas reservoirs under REACH” is een evaluatie om te zien of de chemicalien die bij fracking gebruikt worden, onder REACH geregistreerd zijn. De evaluatie bevat alle ingediende dossiers over fracking van 1 juni 2008 tot en met 16 mei 2012.
Nu is gebleken dat de dossiers onvolledig zijn, kan de fracking-industrie proberen met meer risico-onderzoek de informatie te vervolledigen. Proefboren kan echter op veel tegenstand rekenen in Europa en het ontbreken van de risicoanalyses is munitie voor tegenstanders van fracking.
Wat is fracking?
Fracking is een intensieve techniek om olie of gas uit rotslagen te winnen, ontwikkeld in de VS in 2002. Deze techniek kan onder andere worden gebruikt voor de winning van schaliegas: aardgas dat ligt opgeslagen in een kleisteenlaag (oftewel schalielaag), die vaak op een paar kilometer onder de grond ligt.
De kleisteenlaag wordt horizontaal enkele kilometers doorboord en dan gefrackt: het creëren van scheurtjes in de kleisteenlaag, waardoor het gas naar de boorschacht kan lopen. De scheurtjes worden gemaakt door een mix van water, chemicaliën en zandkorrels onder hoge druk de kleisteenlaag in te spuiten.
Protest
Fracking is verboden in Frankrijk en in Engeland en Nederland kunnen plannen om naar schaliegas te boren op veel protest rekenen. In Nederland zijn nieuwe proefboringen naar schaliegas uitgesteld totdat er nieuw en beter onderzoek is gedaan naar de lokale gevolgen van schaliegaswinning. Tegenstanders maken zich zorgen over aardbevingsgevaar, grondwater- en luchtvervuiling.
Omwonenden vrezen gezondheidsproblemen, veroorzaakt door schadelijke stoffen in de schalielaag, die door fracking vrij kunnen komen.
Fracking is een uiterst intensieve industrie, die grote hoeveelheden water gebruikt. Er komt meer bij kijken dan boortorens; waar gefrackt wordt verschijnen pijplijnen, compressorstations, raffinaderijen en vrachtwagens die af en aan rijden.