Sinds eind augustus prijkt op de terril van Winterslag in grote, witte letters de zin ‘wa make?‘, een typische cité-uitdrukking die peilt naar hoe het met iemand gaat of waar iemand mee bezig is. De constructie op de flank van de terril wekte enige beroering.
Niemand wist precies wie of wat er achter de letters schuilt en waarom. De antwoorden zijn te vinden op de tentoonstelling ‘Jonge Turken II’ in C-Mine.
Artistiek trio
Curator van de tentoonstelling, de jonge Louise Osieka, kwam vorig jaar, in het kader van Manifesta 9, voor het eerst op het idee om ‘wa make?‘ op de terril te schrijven.
“Op dat moment werd ik nog niet omringd door de juiste mensen die me konden helpen. Ik ben zelf niet handig en niet sterk genoeg”, aldus Osieka. Wanneer cultuurcentrum C-Mine haar een jaar later vraagt om de tweede editie van ‘Jonge Turken’ de cureren, past haar idee volledig in het verhaal van de tentoonstelling.
Osieka vond medestanders in het artistieke trio Liesbet Indeherberge, Fedor Schafransky en Diren Agbaba. In samenwerking met jeugdwerking Gigos Sledderlo gingen ze aan de slag met wit zeil, staaldraad en stalen piketten om de installatie te bouwen.
Het trio filmde het hele proces en maakte een documentaire die op de tentoonstelling te bekijken is.
Taal van het volk
Dat niet meteen duidelijk werd wie de letters op de terril plaatste, was een bewuste keuze. “Het gaat niet om ons. Wij staan uiteraard achter dit idee, maar het gaat om het statement, geschreven in de taal van Genk, de taal van het volk. Daarom hebben we ook met Gigos samengewerkt. Gigos werkt van onderuit, vanuit de basis naar boven”, vertelt Osieka.
Kritische noot
Osieka noemt het kunstwerk ‘wa make?‘ de kritische noot van de tentoonstelling. De jonge kunstwetenschapper, die overigens zelf afkomstig is uit Winterslag, wil de vraag ‘wa make?‘ stellen aan de gehele gemeenschap. Voor haar is ‘wa make?‘ een zin die verleden, heden en toekomst met elkaar verbindt.
“En dat uit zich ook in de locatie die in het verleden deel uitmaakte van de mijnsite, maar voor veel Genkenaren nog steeds een populaire plek is”, zegt Osieka.
De vraag ‘wa make?‘ past ook in het kader van de sociaal-economische problemen waarmee Genk geconfronteerd wordt.
“De Ford-fabriek die sluit, mensen vinden geen job, veel jongeren zitten gevangen in de werkloosheid. Ik vind dat onze generatie iets moet doen. We moeten iets maken van ons leven en onszelf continu opnieuw in vraag stellen. Naast humoristisch en vooral heel Genks is ‘wa make?‘ dus ook to the point: wat gaan we nu doen”, vraagt Osieka.
Staartje
Het mysterie van de letters is dus opgelost, maar meteen komen de jonge kunstenaars op de proppen met meer geheimzinnigheid. “‘Wa make?‘ is nooit af. Het is niet gewoon de installatie en de documentaire, maar een proces dat blijft doorgaan”, zegt Indeherberge.
“De letters blijven nog een hele tijd liggen en misschien krijgt het project nog een staartje”, voegt Agbaba er geheimzinnig aan toe.
Jonge ‘Turken’
Naast de opvallende ‘wa make?’-installatie bevat de tentoonstelling Jonge Turken II ook werk van Boumedienne Belbachir, Andrea Paolini, Danny Schoemans, Fatih M. Kaynak, Öznur Özturk, Marius Packbier, Arek Laskowski en Kema Spencer.
Deze jonge artiesten zijn niet allemaal van Turkse origine, maar hun afkomst keert terug in de tentoongestelde werken en weerspiegelt de diversiteit van de stad en de regio.
De tentoonstelling ‘Jonge Turken II’ loopt nog tot 7 oktober 2013 en is gratis.
© 2013 – C.H.I.P.S. StampMedia