To Bpost or not to Bpost, that is the question. Acht jaar loonstagnatie, nul procent opslag is de inzet voor gewone werkmensen. Terwijl rondom ons alles duurder zal worden zal ook de index er aan moeten geloven. Koopkrachtverlies voor de gewone mensen is blijkbaar de uitweg.

Gewone mensen verdienen gemiddeld 3.103 euro bruto per maand terwijl de realiteit eigenlijk is dat zeventig procent eigenlijk minder verdient dan dat. Hoe het komt dat dit gemiddelde bedrag zo hoog ligt? Dat komt door mensen zoals Johnny Thijs die werken bij Bpost voor exuberante lonen van meer dan één miljoen euro per jaar. 290K (290.000 euro) verdienen op jaarbasis dat is peanuts en LDD liet ooit bij monde van haar voorzitter weten: “If you pay peanuts, you get monkeys”.

De discussie is uiterst belangrijk. Het geeft aan welke weg bepaalde politici uitwillen met dit land. Meer liberaliseren, wat meer kapitalisme of de plichten samen dragen en nog steeds sleutelfuncties in eigen handen houden via socialisatie. Zo ook bij Bpost. Onwaarschijnlijk als je het mij vraagt, onwaarschijnlijk dat burgers één miljoen euro moeten ophoesten voor mensen die een staatsbedrijf willen runnen.

Wil Johnny niet werken voor 290K? Dat is zijn goed recht. Net zoals het ons goed recht is te zeggen: “Dank u voor de bewezen diensten, daar is de deur.” We zullen heus wel iemand vinden die de job wil doen voor 290K. Als dat niet het geval zou zijn dan zijn de managers van dit land nog zieker dan ik zou durven denken. De discussie is dus uiterst belangrijk, maar nog meer dan de inhoud van de discussie ben ik benieuwd naar standpunten van partijen.

De sossen pleiten voor een loonplafond. Dirk Van der Maelen zegt het zo: “Bpost leiden is toch geen vier keer moeilijker dan het land besturen?” De liberaal De Croo zegt het anders: “Als je topmanagers wil, moet je ze goed verlonen.” Of 290K dan geen goede verloning is, dat moet mee de inzet zijn van de discussie. 

Maar wat is het standpunt van de grootste liberale familie van Vlaanderen? Wat is het standpunt van de N-VA? Het moet maar eens gedaan zijn dat N-VA mag communiceren over dossiers waarbij makkelijk te scoren valt en zich in stilzwijgen mag hullen bij minder populaire dossiers.

Tot op heden is er nog niet één journalist gaan vragen wat N-VA nu juist denkt van de miljardenfraude bij Omega Diamonds. Nu dat het gaat over loonmatiging bij topmanagers is er opnieuw niemand die hen om een standpunt vragen gaat.

De partij van verandering die pleit voor acht jaar loonstagnatie en de afbouw van de index krijgt opnieuw een vrijgeleide in de discussie. Nochtans is, zoals ik al schreef, die discussie uiterst belangrijk. Het geeft aan welke weg bepaalde politici uitwillen met dit land.

Dus beste journalisten, kunnen jullie eens aan N-VA gaan vragen wat hun standpunt juist is. Ik wil dat weten en ik denk dat een groot deel van Vlaanderen ook wel benieuwd zal zijn.