Concert Roger Waters in Toronto, Canada, 20 september 2006 (foto creative commons/fotogrator)
Nieuws, Wereld, Politiek, Cultuur, Zuid-Afrika, Palestina, Gaza, Apartheid, Sharpeville, Westelijke Jordaanoever, Boycot Israel, BDS, Russel Tribunal,, Bezette Gebieden, BDS (Boycott, Divestment and Sanctions), Apartheid in Israël -

Roger Waters aan collega-muzikanten: “Boycot Israel”

Roger Waters, oprichter van de legendarische band Pink Floyd en jurylid van het Russell Tribunaal over Palestina, verzet zich al enige tijd tegen de problematische situatie in Israël/Palestina. In een open brief tracht hij collega-muzikanten ervan te overtuigen deel te nemen aan een de BDS-boycotcampagne tegen de bezetting en kolonisatie van Palestina.

woensdag 21 augustus 2013 16:11
Spread the love

Aan mijn collega’s in de muziekwereld,

Nigel Kennedy, de virtuoze Britse violist meldde op de recente Promenade Concerts in de Albert Hall in London, dat Israël apartheid is. Niks ongewoons,zou je denken, tot éne barones Deech (geboren Fraenkel) het feit dat Israël een apartheidsstaat is in twijfel trok en bij de BBC aandrong om het optreden van Kennedy te censureren door zijn verklaring te verwijderen. Barones Deech gaf niet één elementje van bewijs om haar bewering te staven. Toch ging de zogenaamd niet-politieke BBC helemaal 1984[1], op uitsluitend aangeven van barones Deech. 

Wel, tijd om onze nek weer eens uit te steken, naast mijn broeder Nigel Kennedy, waar die hoort te staan. En tussen haakjes, Nigel, respect, man. Hier is dus de brief die ik al eerder schreef in juli en nu herschrijf:

Na de vrijspraak van George Zimmerman, die in een tragisch schietincident de ongewapende tiener Trayvon Martin doodschoot, verklaarde Stevie Wonder dat hij niet langer wil optreden in Florida tot de beruchte Stand Your Ground-wet daar is afgeschaft. Hij verklaart hiermee Florida te zullen boycotten, wat ik alleen maar kan toejuichen. Het doet me terugdenken aan een brief geschreven op 14 februari 2012, die ik nooit heb gepubliceerd.  Nu is het moment gekomen om dat wel te doen.

Zeven jaar geleden heb ik mij aangesloten bij de BDS-actie (Boycott Divestment and Sanctions). BDS is een vreedzame beweging die zich kant tegen de bezetting van de Westelijke Jordaanoever door Israël, maar vooral tegen de vele schendingen van het internationaal recht en meer in het bijzonder van de mensenrechten van de Palestijnen. Het doel van de organisatie is om internationaal deze praktijken aan de kaak te stellen, in de hoop ze te doen stoppen. Alle bewoners van de Westelijke Jordaanoever verdienen een beter leven in een rechtvaardige maatschappij.

Israël is door de VN, door tal van internationale mensenrechtenorganisaties en door het internationaal gerechtshof schuldig bevonden aan ernstige inbreuken op het internationaal recht. Ik noem er slechts twee:

De misdaad van apartheid

De systematische onderdrukking van een etnische groep door een andere. Op 9 maart 2012 bijvoorbeeld, deed het VN-comité voor de uitbanning van raciale discriminatie (CERD) een oproep aan Israël om zijn racistische koers te wijzigen en wetten die ingaan tegen het verbod op etnische scheiding en apartheid af te schaffen.

De misdaad van etnische zuivering

De gedwongen uitzetting en verdrijving van de Palestijnen van hun rechtmatige land, met het doel er Israëlische staatsburgers te laten wonen. In Oost-Jeruzalem, bijvoorbeeld, worden niet-Joodse families fysiek verdreven uit hun huizen om de weg vrij te maken voor Joodse inwoners.

Onze overheden en de VN-Veiligheidsraad zijn niet bereid of niet in staat om druk uit te oefenen op Israël opdat deze schendingen in de kiem zouden gesmoord worden en opdat de schade die de slachtoffers hebben geleden zou hersteld worden.

Het wordt daarom tijd dat de maatschappij en zijn burgers hun geweten vanonder het stof halen, wakker worden en hun verantwoordelijkheid inzien.  Het is tijd voor actie.

Met deze brief wil ik jullie vragen, om samen met mij en duizenden andere artiesten een culturele boycot af te kondigen tegen de staat Israël. Door de schijnwerpers op de schrijnende onrechtvaardigheid en de mistoestanden te richten, steunen we de Palestijnen en Israëlieten die willen leven in vrede, gerechtigheid, gelijkheid en vrijheid.

Recente gebeurtenissen hebben mij ertoe aangezet om twee initiatieven te nemen.

Het kwam mij ter ore dat Stevie Wonder geboekt was voor een galadiner voor de Vrienden van de Israëlische Strijdkrachten in Los Angeles op 6 december 2012. Het was een evenement om geld in te zamelen voor de troepen van Israël – alsof de 4,3 miljard dollar die de Amerikaanse  belastingbetaler hiervoor jaarlijks afdraagt nog niet volstaat! Dit evenement vond plaats nadat er volgens mensenrechtenorganisaties oorlogsmisdaden waren gepleegd tegen 1,6 miljoen Palestijnen na een nieuw conflict.

Ik schreef naar Stevie in een poging om hem ervan te overtuigen zijn optreden op het evenement te annuleren. Mijn brief klonk ongeveer zo:  “Zou je nog steeds willen optreden op het politiebal in Johannesburg de avond na de slachting van Sharpeville[2] in 1960? Of in Birmingham, Alabama[3], om geld in te zamelen voor politieagenten die in 1963 traangas en waterkanonnen inzetten en kinderen neerknuppelden die demonstreerden tegen rassendiscriminatie?”

Ook aartsbisschop Desmond Tutu schreef een hartstochtelijk pleidooi aan Stevie Wonder en ondertussen verbonden 3.000 anderen hun naam aan een change.org petitie. Stevie Wonder annuleerde!

Eerder die week bezorgde ik een speech aan de Verenigde Naties. Wie geïnteresseerd is, kan deze speech terugvinden op YouTube (zie ook youtubelink onder deze tekst).

Zeer opmerkelijk: geen van deze initiatieven werd opgepikt door de commerciële media van de VS.

De logische gevolgtrekking hieruit is dat de media van de VS niet geïnteresseerd zijn in de moeilijke situatie waarin het Palestijnse volk en de Israëlische burgers zich bevinden. Laat ons hopen dat dit alsnog verandert, zodat velen alsnog verontwaardigd en geïnteresseerd raken in deze problematiek.  

De succesvolle strijd tegen het apartheidsregime in Zuid-Afrika als voorbeeld

Aanvankelijk waren er slechts enkele artiesten die weigerden om nog in Zuid-Afrika op te treden en besloten het apartheidsregime cultureel te boycotten. Dat kleine groepje groeide aan en werd een rivier, een stortvloed, een overstroming. Herinner je je Steve van Zant en alle anderen? “We zullen niet spelen in Sun City?”  Waarom? Omdat zij net als de VN en de internationale gerechtshoven begrepen dat apartheid fout is en was. 

Ook de sportgemeenschap voegde zich bij de strijd. Niemand zou nog rugby en cricket gaan spelen in Zuid-Afrika en uiteindelijk volgde ook de politieke wereld. Als één globale, muzikale, sportende en politieke gemeenschap verhieven we onze stem met als gevolg dat er een eind kwam aan de apartheid.

Boycot het Israëlische apartheidsregime

Ik ga ervan uit dat we ons wat betreft Israël en Palestina op een kantelmoment bevinden. Beide bevolkingsgroepen verdienen een oplossing voor deze lastige situatie. Alle inwoners van Israël en de Palestijnse gebieden hebben recht op vrijheid, gerechtigheid en gelijke rechten. Zo pas nog heeft het ANC, de regerende partij in Zuid-Afrika, te kennen gegeven dat zij de BDS steunt. We zijn er bijna.

Wijs net zoals ik en vele anderen de apartheid in Israël en het bezette Palestina af, door geen bezoeken meer te brengen aan Israël of met geen enkel instituut meer samen te werken dat gelinkt is aan de Israëlische overheid. Dit tot Israël beslist het internationale recht en de universele rechten van de mens na te leven.

Roger Waters, 18 augustus 2013

Vertaling Stephanie Ketels

Toespraak van Roger Waters in naam van het Russell Tribunal on Palestine tot de Algemene Vergadering van de VN op 29 november 2012:

Voetnoten

  • [1]EEn verwijzing naar het boek ‘1984’ van George Orwell.
  • [2]Op 21 maart 1960 werden in Sharpeville, Zuid-Afrika 69 anti-apartheidsbetogers door de politie doodgeschoten. Het was de bloedigste slachting onder het apartheidssysteem. Daarna is de Boycot Apartheid actie begonnen, die dertig jaar werd volgehouden en tot het einde van de aparheid in Zuid-Afrika leidde in 1994.
  • [3]De gewelddadige politierepressie in de stad Birmingham, Alabama was zeker niet uniek. De beelden van het geweld dat daar tegen betogers voor gelijke rechten voor zwarte Amerikanen gebruikt werd in 1963, werd de start van de internationale steuncampagne voor gelijke burgerrechten in de VS.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!