Nieuws, Cultuur, België, Lokaal, Schilderkunst, Antwerpen, Adriaan Raemdonck, Galerie De Zwarte Panter, Jacques Brissot, Jacques Lennep, Raymond Minne, André Stas -

Kermesses Flamandes en religieus getinte erotische ironie in Galerie De Zwarte Panter

Voor de zomertentoonstelling van 2013 vroeg galeriehouder Adriaan Raemdonck aan collega Alain Dewassège vier kunstenaars in één tentoonstelling te herbergen. Dewassège bracht, op zijn minst gezegd, een wel erg eigenzinnig gezelschap samen in de beroemde kapel in de Antwerpse Hoogstraat. Het is een verbijsterende expositie geworden die niet bedoeld is voor watjes.

zondag 18 augustus 2013 16:00
Spread the love

De galeriebezoeker wordt al van bij de eerste pasjes in de kapel zonder meelij met zijn of haar incasseringsvermogen bruusk geconfronteerd met het werk van André Stas (° 1949, Spa) die een aantal recente werken toont waarin hij het gegeven van het ‘feest’ actualiseert.

Boosaardigheid

Hij doet dat in een soort ‘Kermesses Flamandes’ waarin deze kunstenaar gebruik maakt van reproducties van Breughel en Rubens die hij dan via een collagetechniek bewerkt met politieke figuren of bekende personen uit de sport en de culturele wereld. Stas speelt in zijn werk vaak met het ‘woord’ dat hij soms expliciet en dan weer onverwacht genuanceerd in zijn werken integreert. En zo creëert hij een bevreemd effect op de toeschouwer, voornamelijk toch omdat hij het niet kan laten de betekenis, die hij aan zijn werk wil geven, te decontextualiseren. Daarom is, omwille van deze ingecalculeerde boosaardigheid die hij consequent toepast in zijn werk, de kunst van Stas niet echt gemakkelijk te begrijpen.

Schoolborden en ironie

Dat gaat al iets vlotter bij het werk van Jacques Lennep (°1941, Lasne) die in zijn werken de band en de ironische kijk op kunst centraal stelt. Hij brengt in de galerie een serie van zeven werken die refereren aan schoolborden. Maar ook hier neemt het ‘woord’ een dominante plaats in bij de geschilderde afbeelding. Hij inspireert zich op fotografische zwart-witdocumenten waarin hij verwijst naar Magritte of Van Gogh of reminiscenties aan Foucault of Magrittes ‘Ceci n’est pas une pipe’ aanwezig zijn. Lennep keert in De Zwarte Panter de magrittiaanse stelling om. Boven een geschilderde stoel staat dan ook bij Lennep het woord ‘Stoel’ geschreven. In een reeks kleinere werken voorziet Lennep de kunstliefhebber dan weer van absurde originele en sterk getinte ironische humor.

Kitsch en religie

Kunstenaar Raymond Minnen (°1950, Mol) zet de ‘moulage’ centraal. Hij giet dagelijkse voorwerpen, vaak kitscherige objecten of religieuze beeldjes, af die een beladen politieke of religieuze betekenis in zich dragen. Zo eert hij op zijn eigen manier het banale en banaliseert meteen datgene wat geëerd zou moeten worden. Hij toont hier een ensemble van sculpturen in diverse variaties, die hij vooral heeft uitgebouwd rond de figuur Lenin. Zo zie je een buste van Lenin vergezeld van attributen die je kan associëren met de paus. Of elders in de tentoonstellingsruimte presenteert hij Lenin met een clownneus waarbij het gezicht van de revolutionair op een sokkel is geplaatst. Bij Minne is in ieder geval niets wat het lijkt. Deze Kempenaar speelt briljant met betekenissen en gooit vaststaande feiten onverwacht om.

De erotische herlezing

En dan is er in deze zomertentoonstelling tenslotte nog het erotisch getinte werk van nestor Jacques Brissot (°1928, Parijs) die collages maakt die een ontregelend effect vertonen. Hij herinterpreteert werken van grote meesters zoals Bosch, Breughel of Patinir en heeft hier een zekere reputatie in opgebouwd. Hij bedacht in de loop der jaren een herlezing van het geheel van kunstwerken die te zien zijn in de zaal van het Prado te Madrid, gewijd aan de Vlaamse schilderkunst, of van Pieter Breughels Dulle Griet. Hierbij hanteert hij twee verschillende soorten technieken. Voor zijn oudste collages maakt hij gebruik van foto’s uit verschillende tijdschriften, die hij dan thematisch klasseert, uitknipt en op houten panelen plakt. Daarna bewerkt hij de collages met verf en polijst de boel met hars. Voor zijn recentste collages gebruikt hij de nieuwe technieken van deze tijd. Hij scant de beelden uit de magazines in en herwerkt ze aan de hand van de computer en drukt ze met een inktprinter af. 

Vierschaar

Dit is geen gemakkelijke tentoonstelling. Maar de vierschaar die Alain Dewassège voor De Zwarte Panter mocht samenstellen, blijft in ieder geval in de traditie van de Antwerpse galerie waar schilderkunst, kleur en experiment van in het prille begin centraal staan. Ondanks de moeilijkheidsgraad is het zeer zeker een aanrader voor al wie wat tijd wil uittrekken om kunst te begrijpen.

Praktisch:

Jacques Brissot : Le Prado à Anvers et autres peintures flamandes revisitées – Jacques Lennep: Grisailles – Raymond Minnen: Vladimir IIyisch Ulianov revisited – André Stas: La marge à suivre – Galerie De Zwarte Panter – Hoogstraat 70-72-74 – 2000 Antwerpen – Tot en met zondag 1 september 2013. De galerie is gratis toegankelijk op donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag van 13.00 tot 18.00 uur.

take down
the paywall
steun ons nu!