Commotie rond overlijden van licht mentaal gehandicapte vrouw
In Nederland is er vorig jaar een vrouw met een licht mentale beperking gestorven nadat personeelsleden van de zorginstelling waar ze verbleef haar in bedwang trachtten te houden door op haar te gaan zitten. Even later is ze door haar verwondingen overleden. De rechtbank heeft nu pas toestemming gegeven om de beelden uit te mogen zenden, momenteel is er hierrond dus veel commotie en kritiek in Nederland. De personeelsleden worden niet vervolgd. De inspectie oordeelde dat ze onvoldoende opgeleid en getraind waren om om te gaan met agressie en fixatie.
Alles kan beter
De gehandicaptenzorg is voor verbetering vatbaar. Mensen met een mentale beperking worden nog vaak gefixeerd (vastgebonden aan bed) met onrustbanden om ze tegen zichzelf te beschermen (bij zelfverwonding) of om ze in bed te houden en er voor te zorgen dat ze niet uit bed vallen. In Nederland wordt het gebruik van deze banden sedert 2011 enkel nog toegelaten wanneer het echt niet anders kan. Maar desondanks wordt het gebruik nog hier en daar geconstateerd wanneer er controles uitgevoerd worden.
Onrustbanden zijn omstreden
In België worden deze onrustbanden ook nog steeds gebruikt bij mensen met een mentale beperking en bij dementerende ouderen. Het taboe is hier ook minder groot. Toch zorgen deze banden voor heel wat psychische en lichamelijke klachten zoals stress, angst, doorligwonden, een verslechtering van het geestelijk welzijn, depressies,… Jaarlijks sterven er een zevental mensen door vrijheidsbeperkende maatregelen zoals de onrustband. Alternatieven zijn o.a. lagere bedden, zachte muren en vloeren, ontspanning bieden voor het slapen gaan, waterbedden, matras op de grond,…
Personeelstekort door besparingen
Naast het feit dat de wachtlijsten maar niet opgelost raken, is er ook een immens personeelstekort waardoor mensen met een beperking niet de begeleiding krijgen waar ze recht op hebben.
Overmatig en foutief medicatiegebruik
In een vorig artikel besprak ik al hoe volwassenen met een mentale beperking vaak veel te veel medicatie krijgen toegediend voor een te lange periode (dikwijls levenslang) en dat men te weinig rekening houdt met de bijwerkingen en eventuele foute combinaties. Nochtans staat op de website van de Geestelijke Gezondheidszorg duidelijk te lezen dat dokters en psychiaters niet altijd in de gaten hebben dat ze foute combinaties voorschrijven en er wordt gevraagd aan familieleden en personeelsleden om de medicatie regelmatig te controleren.
Onschadelijke alternatieven zijn broodnodig
Niet alleen bij volwassenen met een mentale beperking is er sprake van overmatig medicatiegebruik, ook bij kinderen en jongeren met een beperking is het hetzelfde liedje. Er wordt veel te snel slaap- en kalmeringsmedicatie voorgeschreven en er wordt te weinig gebruik gemaakt van natuurlijke remedies die hun nut en efficiëntie al bewezen hebben (en die geen bijwerkingen hebben!). Massage en andere ontspanningstechnieken, kruiden- en plantengeneeskunde, homeopathie, extra beweging en aandacht, gezondere voeding, … het zijn allemaal middeltjes die kunnen helpen om hen tot rust te brengen. Vele van deze remedies zijn ook wetenschappelijk aangetoond. Van massage is het bijvoorbeeld wetenschappelijk bewezen dat het pijnstillend werkt, tot rust brengt, men er beter van slaapt, het is ontstekingsremmend voor de spieren en het maakt je algemeen gezonder.
Anti-psychotica is seriemoordenaar
Ik besprak ook reeds het middel Zyprexa, een anti-psychotica dat eigenlijk niet mag voorgeschreven worden bij ‘onrust’, het mag enkel voorgeschreven worden aan mensen met schizofrenie of een bipolaire stoornis. Wel, sinds ik me verdiepte in de gevaren van Zyprexa (waar je o.a. diabetes, zwaarlijvigheid, mond- en bewegingsstoornissen, hartproblemen, enz… door kan krijgen en waar al duizenden mensen vroegtijdig zijn door overleden), ben ik te weten gekomen dat heel wat mensen nog steeds dit middel nemen op voorschrift van hun arts of psychiater. Het wordt voorgeschreven bij o.a. depressies, maar ook als kalmeringsmiddel voor dementerende ouderen (!!) en onrustige kinderen (!!).
Zijn dokters en psychiaters zich van geen kwaad bewust? Anti-psychotica zoals Risperdal, Zyprexa en Seroquel zijn de 3 best verkochte anti-psychotica ter wereld, maar ook de 3 dodelijkste. Ze kunnen 25 tot 30 jaar van iemands leven wegnemen. Waarom mensen blootstellen aan zo’n risico’s terwijl er alternatieven voorhanden zijn?