Aangrijpende ontmoetingen in de Cauca, Colombia

maandag 22 juli 2013 18:10
Spread the love

De reizigers van intal en G3W brachten een aangrijpende driedaagse door in de Cauca-regio, een van de meest gemilitariseerde regio’s van Colombia. Een terugblik (van de pen van intaller Roeland)

Dag 1 Cauca. (Klik onderaan voor het vervolg van Dag 2 en Dag 3)

Om 4:30 uur worden we aan onze hostel opgehaald door Ricardo en Camilo voor onze vlucht naar de regio Cauca. Camilo werkt als advocaat voor het Comite Permanente por la defensa del Derechos Humanos (CPDH). Hij zal ons de komende dagen rondleiden op het platteland van de Cauca. In deze regio wonen veel indiginas (inheemsen) en campesinos (landbouwers). Beiden strijden ze voor hun rechten op grond. Door de aanwezigheid van de FARC-EP en het Colombiaanse leger is de situatie in deze regio erg gespannen.

Na een vlucht van ongeveer een uurtje komen we aan in Cali, hoofdstad van de Salsa en de grootste stad in het zuidwesten van Colombia. De salsa dans is niet echt het doel van onze reis en dus zoeken we ons een bus voor het vervolg van de trip. Aan de eindhalte van de bus in Santander worden we opgewacht door Gerardo van de lokale afdeling van het CPDH. Hij versierde voor ons het meest avontuurlijke vervoermiddel tot nu toe: een open truck met in de laadbak- ja toch wel – zeven plastieken stoelen. We vertrekken voor een spectaculaire trip door het bergachtig binnenland van de Cauca.

Met de haren in de wind genieten we van zuiderse geuren wanneer we een dorpje passeren, van kleurrijke vogels en vlinders die voorbij fladderen en van prachtige uitzichten. Wanneer we – ver weg van de grote steden – onze eindbestemming naderen, passeren we enkele militaire controleposten. Voor onze eigen veiligheid steken we onze camera’s gauw weg. Het drukt ons wel meteen met de neus op de feiten. Dit is een regio waar de Colombiaanse regering en enkele multinationals grootse plannen hebben voor mijnbouw en exploitatie van de natuurlijke grondstoffen. Dit is een regio waar mensen opkomen voor hun rechten en voor een eerlijke verdeling van de natuurlijke rijkdommen van Colombia.

We arriveren in Toribio waar we zijn uitgenodigd op een samenkomst van ‘indiginas’. Verschillende inheemse vrouwen getuigen over de moord, verdwijning, of gevangenschap van zoon, broer of echtgenoot. Dit komt hard aan. Bovendien zijn we allemaal doodmoe en gaat het allemaal zeer snel in ‘t Spaans. We houden ons sterk en verbijten de moeheid. Het schrijnende verhaal van deze mensen moet gehoord. Recht in de – tranende – ogen kijken van mensen die zoveel onrecht is aangedaan maakt ons kwaad. Het doet ons nog meer vragen stellen. Hoe komt een overheid weg met zo’n flagrante schendingen van mensenrechten? Waarom geeft de Colombiaanse regering zoveel geld uit aan wapens terwijl onderwijs, gezondheidszorg, … worden verwaarloosd? Waarom worden de achterliggende oorzaken van het conflict niet aangepakt?

De verhalen blijven komen. Het wordt laat. De tijd ontbreekt om nog even het dorpje te verkennen. Voor het echt donker wordt, stappen we in onze truck en vertrekken naar onze slaapplaats. Onderweg zien we in de duisternis op de bergflanken fel verlichte vlekken in geordende rijen. Af en toe rijden we door een walm van heerlijke barbequekruiden. Gerardo brengt verduidelijking. De lichten op de bergflanken zijn serres met cannabisplanten. Dit is de economische realiteit van de Colombiaanse boer. De enig rendabele teelt is cannabis en cocaïne. Misschien biedt deze illegale economische activiteit wel het perfecte excuus voor een sterke aanwezigheid van het leger en voor de onderdrukking van het verzet?

Door een wegblokkade kunnen we niet doorrijden naar het dorp waar we normaal zouden overnachten. Gerardo schiet in actie, belt wat rond en regelt voor ons een overnachting op een ‘hacienda’. Het duurt niet lang voor we allen slapen. De voorbije korte nachten beginnen door te wegen.

Bekijk meer foto’s hier.

Klik hier voor het vervolg – Dag 2 in La Miranda, Zona de Reserva Campesina, en Dag 3 in de Casa de Campesinas

take down
the paywall
steun ons nu!