ACV zomerblog, editie 2013

ACV zomerblog, editie 2013

woensdag 10 juli 2013 22:59
Spread the love

Het is er eindelijk van gekomen. Dan toch eindelijk zomer. En dus begint het ACV met zijn jaarlijkse blog in de zomervakantie. De zomerblogtraditie startten we een viertal jaar geleden. En het opzet van toen is nog steeds de leidraad. Met deze blog wil het ACV de (communicatieve) zomerdip counteren.

De komende weken gaat de riem er bij velen even af. Het sociaal overleg, van onderneming tot de Groep van 10, blaast even uit. De redacties van ons ledenblad Visie en van het militantenblad Vakbeweging stoppen de persen. Onze webredacteur klapt de laptop even dicht.

En het weze iedereen gegund. Want het voorbije jaar was slopend voor wie syndicaal actief is. In deze magere jaren moeten we ons op alle fronten schrap zetten. Talloze herstructureringen en sluitingen vergen heel veel van delegees, secretarissen en dienstverleners van de vakbond. Studiediensten en onderhandelaars op regionaal en federaal niveau, in beheerscomités van de sociale zekerheid staan onder permanente hoogspanning. In de maalstroom van Europese aanbevelingen, begrotingsopmaak en bijhorende controles,… is uiterste waakzaamheid een tweede natuur geworden.

Nadat de loonbevriezing een traditioneel IPA onmogelijk maakte, hebben we alle inventiviteit uit de kast moeten halen om deelakkoorden af te sluiten over welvaartsvaste sociale uitkeringen en pensioenen, over het verhogen van het minimumloon, over het afschaffen van de jeugdlonen. Om de aangekondigde maatregelen voor een flexibilisering van het arbeidsrecht in eigen handen te kunnen nemen en om zo de schade te kunnen beperken. Om de horroscenario’s in de statuutdiscussie af te wenden.En dat alles in een context waarin rechtse politici van allerlei pluimage keihard inbeuken op ons sociaal model en zijn ambassadeurs.

In die omstandigheden even uitblazen/naar adem happen is gepermitteerd. In volledige zomerslaap gaan is dat niet. Al was het maar om het vele werk dat de komende maanden in de Nationale Arbeidsraad en in de sectoren wacht voor te bereiden. Want het compromis arbeiders-bedienden is een tekst op hoofdlijnen. We zullen er bij de verdere invulling moeten over waken dat de ingeslagen richting niet ten koste gaat van budgettaire evenwichten: een fiscale gunstbehandeling van provisies voor het sociaal passief kan niet, het zijn eerder bedrijven die jobs creëren die moeten geholpen worden. Ook uitzonderingsregimes met een verkorte opzeg moeten strikt beperkt worden tot bepaalde activiteiten en zoveel als mogelijk als overgangsmaatregel naar het nieuwe systeem moeten beschouwd worden. Bovendien moeten sectoren en bedrijven het fundamentele recht blijven behouden om een beter ontslagregeling te onderhandelen. Want wie het sociaal overleg belangrijk vindt, moet het ook respecteren.

Marc Leemans

take down
the paywall
steun ons nu!