(foto: Reinhart De Grendel)
Nieuws, Cultuur, Recensie, Gent, Fotografie, Fototentoonstelling, Gent, Hoogmoed, Geëngageerde kunst, Menselijke decadentie, Hubris, Hamartia, Faceoff, Gentse academie voor Beeldende Kunsten -

Hubris & Hamartia: de menselijke overmoed in foto’s

De leden van het Gentse fotografencollectief Faceoff verbeelden elk op hun manier de overmoed en de grootheidswaanzin van de mens. Nog tot 16 juni in de Zebrastraat.

dinsdag 11 juni 2013 15:00
Spread the love

Griekse tragedie

Hubris & Hamartia is een gratis fototentoonstelling die nog tot zondag 16 juni wordt georganiseerd door FaceOff, een fotografencollectief dat bestaat uit vijf oud-studenten van de Gentse academie voor Beeldende Kunsten.

Centraal in alle werken staat de Griekse tragedie. Hamartia staat voor de fatale storing die de protagonist veroorzaakt in de natuurlijke orde en die leidt tot de fout die hij door overmoed (hybris of hubris) begaat, met als  gevolg dat de goden hem straffen. De vijf kunstenaars stellen elk op hun eigen manier de tragische hoogmoed van de huidige samenleving aan de kaak.

Een andere visie op land

Zo is het volgens John Van Assel nefast dat we ons het land zomaar toe-eigenen. Sterk beïnvloed door de aboriginals, benadert hij het landschap op een abstracte manier. Hij toont landschappen als portretten. Er is in zijn werk duidelijk een onderscheid tussen het land waarop de mens een invloed heeft gehad en de ongerepte natuur.

Terra Nullius is de naam van zijn werk en tevens ook een Romeinse rechtsterm die niemandsland betekent. Hij doet de bezoeker dan ook nadenken of het land en dus de natuur wel aan iemand kan toebehoren en doet dat met verbazingwekkend mooie foto’s.

In zijn werk hekelt Peter Bracke de ongebreidelde bouwwoede in Egypte. Op zijn foto’s staan onafgewerkte bouwprojecten. Het zijn hallucinante beelden die, door de grootte van de werken, tonen wat voor een effect dergelijke megalomane projecten op het landschap hebben.

De foto’s beelden perfect de grootheidswaanzin van projectontwikkelaars uit en doen ons nadenken over hun hoogmoed, want de projecten zijn door geldgebrek nooit afgeraakt. Bij het zien van de werken, krijgt de toeschouwer een Amerikaanse man te horen die het afgewerkte product uitgebreid bewierookt met woorden als “a new world of opportunity”. Veel kansen blijken de bouwprojecten niet gecreëerd te hebben.

Volgens Marc Careel zal de immense afvalberg uiteindelijk tot onze ondergang leiden. Hij probeert de toeschouwer over afval na te doen denken door de Wondelgemse meersen te fotograferen. Toch toont hij niet de natuur daar, maar het sluikstorten dat er plaatsvindt door het als iets esthetisch voor te stellen.

Zijn foto’s illustreren hoe afval de natuurlijke orde verstoort en doen dat op zo’n manier dat het eigenlijk iets moois wordt. Zo tracht hij ons te doen nadenken over hoe vanzelfsprekend afval geworden is voor ons.

De ondraaglijke leegte van het bestaan

Pierre Baetens toont met zijn werken de leegte die ontstaat als mensen hun woning verlaten. Hij brengt geleefde ruimtes in beeld en illustreert de vergankelijkheid en de tragiek van een mensenleven. Je ziet een serviceflat die ooit vol leven was, maar dan verlaten werd. Het zijn melancholische foto’s die de toeschouwer raken omdat ze zo herkenbaar zijn.

De dag dat iemand verhuist, is voor de meesten, buiten een nieuw begin, ook het einde van een levensfase en dat kan soms pijn doen. 

De werken van Dirk Sabbe hebben vanitas als thema, een oude traditie in de kunst. Ze demonstreren de neiging om onszelf de dieperik in te sleuren door middel van allerhande genotmiddelen. Zo wordt de schedel, een symbool uit die vanitastraditie, in elk werk voorzien van een soort artificiële huid waarop bijvoorbeeld sigaretten of alcohol, maar ook slaappillen verbeeld staan.

Het vanitasschilderij spoorde in die oude traditie de toeschouwer aan om na te denken over de eindigheid van het leven en om dus ten volle van elk moment te genieten. Dirk Sabbe stelt zich vragen bij de manier waarop wij het beste trachten te maken van het leven, namelijk door ons te storten op allerhande zinnenstrelende stoffen.

De vijf fotografen laten elk op een eigenwijze manier zien hoe zij de begrippen hubris en hamartia interpreteren en doen dat met een laaiend enthousiasme. Ze zijn zeker bereid je uitleg te verschaffen over hun werk.

De tentoonstelling doet wat kunst volgens ons behoort te doen: vragen stellen en kritisch omgaan met de gangbare ideeën en standpunten die vandaag heersen en dat is iets dat wij alleen maar kunnen aanmoedigen. Wat ons betreft, is het zeker een aanrader.

Praktische info:

Fototentoonstelling ‘Hubris & hamartia’, van 7 tot 16 juni 2013, Zebrastraat 32, Gent
Open: vrijdag 14/6 van 18 tot 22 uur, zaterdag 15/6 van 11 tot 18 uur, zondag 16/6 van 11 tot 18 uur.

take down
the paywall
steun ons nu!