Onderzoek heeft aangetoond dat de chemische stoffen die volop gebruikt worden in duizenden consumentenproducten, zoals brandvertragers, pesticiden en plastics, een effect hebben op het menselijke hormonaal systeem. Wetenschappers maken zich dan ook steeds meer zorgen dat de menselijke blootstelling aan die stoffen, in combinatie met andere invloeden, tot een toename leidt van een aantal ernstige aandoeningen. Het gaat onder meer om kankers, hersen- en schildklieraandoeningen en problemen met de vruchtbaarheid.
De wetenschappers uit de hele wereld stellen nu in de zogenaamde Berlaymontverklaring dat het stijgende aantal van die aandoeningen niet enkel te verklaren is door genetische factoren of levensstijl. Ze linken de ziektes aan het stijgende gebruik van endocriene disruptoren en vragen een strengere wetgeving.
Wetenschappelijk bewezen
“De voorstellen die we tot nog toe gezien hebben om de chemicaliën te reguleren, houden geen rekening met de laatste wetenschappelijke kennis en laten commerciële belangen prevaleren boven de bescherming van de volksgezondheid en het milieu”, zegt Susan Jobling van de Britse Brunel Universiteit. “Samen met mijn collega’s roep ik de Commissie op om met wetgeving te komen die gebaseerd is op degelijke wetenschappelijke principes.”
De wetenschappers voeren onder meer aan dat internationaal aanvaarde testmethodes die al verschillende jaren beschikbaar zijn, in de EU nog niet geïmplementeerd zijn. De huidige Europese chemische wetgeving is “volledig ontoereikend” om endocriene disruptoren op te sporen.
Er moet niet enkel een betere controle komen op het gebruik van de stoffen, zeggen de wetenschappers, maar ook meer onderzoek naar de effecten. Toch mag de bestaande onzekerheid geen excuus zijn voor de politiek om niets te ondernemen. “Er bestaan nog onzekerheden, maar het huidige onderzoek wijst op een hoge waarschijnlijkheid dat de stoffen ernstige, onomkeerbare schade toebrengen”, zegt hoogleraar Åke Bergman van de Universiteit van Stockholm in Zweden. “Wetenschappelijke onzekerheid mag daarom de wetgevende actie niet vertragen.”