Néstor Kirchner kwam in mei 2003 aan de macht na een reeks interimpresidenten. Volgens zijn vrouw Cristina Fernández, die hem in 2007 opvolgde, is de armoede fors gedaald de laatste tien jaar. De oppositie spreekt dat tegen.

Volgens Juan Carr, oprichter van Red Solidaria (Solidariteitsnetwerk), dat in hele land vrijwilligers inzet, zijn de cijfers niet zo optimistisch als de centrumlinkse regering voorstelt maar ook niet zo dramatisch als de oppositie beweert. “We staan dichter dan ooit bij een uitroeiing van de honger, maar er lijden nog altijd kinderen aan ondervoeding.”

Echte inflatie

Eind 2001, toen de zware crisis uitbrak en mensen massaal op straat kwamen, leefde meer dan 54 procent van de bevolking in armoede. Volgens het Nationaal Instituut voor Statistieken was eind 2012 nog maar 5 procent van de 40 miljoen Argentijnen arm.

Oppositie en ook sommige experten hebben zo hun twijfels bij die cijfers. Die zouden gebaseerd zijn op een te laag gewaardeerde basisproductenkorf, die geen rekening houdt met de echte inflatie. Volgens studies van de Katholieke Argentijnse Universiteit is bijna 27 procent van de bevolking nog arm.

Volgens Carr zit het echte armoedecijfer wellicht ergens tussen beide interpretaties. “Het lijkt geen 30 procent van de bevolking te zijn maar ook geen 5 procent. Ik denk dat het redelijk is om te stellen dat een op vijf Argentijnen arm is.”

Sterftecijfer bij kinderen

Carr ziet twee belangrijke momenten in de strijd tegen de armoede. In 2003 begon de landbouwactiviteit zich te herstellen en deed de toenemende productie van voedingsmiddelen het sterftecijfer bij jonge kinderen fors dalen.

En in 2009 werd de kindertoelage gelanceerd. Arme ouders krijgen sindsdien een bedrag per kind op voorwaarde dat de kinderen naar school gaan en medisch onderzoek ondergaan. “In nauwelijks enkele maanden zijn zo minstens 500.000 mensen uit de armoede geraakt”, zegt Carr.

Ook de werkloosheid is volgens officiële cijfers gedaald van 24 procent in 2002 naar 7,9 procent nu. Die statistieken worden eveneens in twijfel getrokken door de oppositie.