Nieuws, Cultuur, Recensie, Billy bragg, Cd-recensie, #occupy -

LuisterPost: Billy Bragg: ‘Tooth & Nail’

Soms moet je voor de spiegel gaan staan en lang kijken. Om te zien wie je bent. Dat is precies wat de Britse zanger Billy Bragg deed. De uitkomst? Zijn nieuwe, warme ‘Tooth & Nail’-plaat.

donderdag 28 maart 2013 21:36
Spread the love

Bragg debuteerde drie decennia terug als een strijdbare, politieke, maar ook romantische singer-songwriter. Vooral het politiek etiket kleeft tot vandaag aan hem vast. Niet verwonderlijk, want vorig jaar zette hij nog zijn volle gewicht achter de viering van 100 jaar Woody Guthrie, het Jail Guitar Doors initiatief, de antifascistische Hope Not Hate-campagne en de Occupy-beweging.

Vijf dagen

Toch was Billy Bragg (al 55) ondertussen ook bezig met zichzelf. De kiemen daarvan lagen in een voor hem emotioneel 2011. Het resultaat is Tooth & Nail, een plaat die hij in vijf dagen opnam in de kelder van Joe Henry. Henry is een oude vriend van hem en zelf ook een begenadigd songwriter, maar tegenwoordig veel meer bekend als excellent producer voor onder meer Solomon Burke, Aimee Mann, Elvis Costello en Hugh Laurie. Henry overtuigde Bragg om tijdens de opnamen live te zingen, iets wat de Brit nog nooit aangedurfd had in een studio. Ook de muzikanten werden door de producer uitgezocht en die zijn niet van de minste: onder meer Greg Leisz (Bon Iver, Beck, Eric Clapton, Joni MItchell), Patrick Warren (Lana Del Rey, Bob Dylan, Bruce Springsteen), Jay Bellerose (Regina Spektor, B.B. King, Madeleine Peyroux) en David Piltch (Ramblin’ Jack Eliot, Kd Lang, Alan Toussaint, Richard Thompson) begeleiden. Dat gezelschap zorgt voor een rootsachtige sound die niet ver van Braggs samenwerking met Wilco op de Mermaid Avenue-platen ligt.

Bespiegelend

Tooth & Nail klinkt voor Braggs gewoonte behoorlijk coherent. Waar hij zich in het verleden vaak liet verleiden om – iets te opzichtig – alle kanten van zijn talent te tonen, daar kiest hij hier voornamelijk voor rustige, bespiegelende songs, met als enige uitzondering ‘There Will Be A Reckoning’ waar de gitaren even uithalen. Maar voor de rest zijn dit bijna allemaal ballads met een lichte westerntoets (naast soul-, country- en folkinvloeden) die vooral de liefhebbers van het hoogste niveau van liedjes schrijven zullen bekoren.

Politiek

Denk niet dat Bragg in zijn persoonlijke beslommeringen de grote politiek buiten spel zet. De titel – die zoveel betekent als ‘(met) alle macht’ – zegt wat dat betreft genoeg. Luister maar eens naar het al vermelde ‘There Will Be A Reckoning’ waarin hij zingt ’For the politicians who left us to this fate, there will be a reckoning’ of ‘I Ain’t Got No Home’ over de daklozen hun lot. Combineer die liedjes met prachtige songs als de opener ‘January Song’, ‘Swallow My Pride’ en ‘Your Name On My Tongue’ en de opbrengst is een fraaie luisterplaat.

Koen De Meester

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!