De Gentse schepen van Gelijke Kansen Resul Tapmaz benadrukt het graag nog eens: “Dit initiatief komt van onderuit. Vanuit het middenveld, niet vanuit het stadsbestuur.”

Het was inderdaad niet in een vergaderzaal van het stadhuis, maar in een bruine kroeg dat het idee ontstond. Jamila Channouf ergerde zich tegenover enkele vrienden over het allochtonengedoe. Daar werd de kiem gezaaid. Verschillende organisaties sprongen op de kar en zo groeide het plan om een Gentse Lente te organiseren rond de spottende begrafenis van het woord allochtoon.

Het was wel de krant De Morgen die de afschaffing van het woord in de markt zette. Bart Eeckhout, journalist bij De Morgen, mocht nog eens komen uitleggen hoe dat in zijn werk ging. De redactie begon een discussie over het gebruik van het woord nadat Bart De Wever gezegd had dat Antwerpen niet van iedereen is. Volgens Eeckhout is het woord allochtoon onzorgvuldig en stigmatiserend. “Ik ben dus blij dat Amsterdam en Gent ons voorbeeld volgen.”

Hij vindt dat het woord mensen opsluit in een semantisch getto. Hij legde uit dat De Morgen nu woorden gebruikt als ‘radicale moslimjongeren’ om de jongens te benoemen die betogen tegen cartoons van de profeet Mohammed. “We kunnen hen zo taboeloos benoemen.”

“Allochtoon is al de derde term die zo begraven wordt”, zegt taalkundige Jef Verschueren. Het gebeurde eerder met de woorden gastarbeider en migrant. Gastarbeider had oorspronkelijk een positieve connotatie, maar werd op het einde negatief.

“Ik heb het woord allochtoon nooit als negatief gezien. Ik vind dan ook niet dat ik in een semantisch getto zit. We zitten in een getto, punt. We moeten dan ook niet van het woord af maar van de connotatie”, vindt documentairemaakster Saddie Choua.

“Het woord allochtoon verbergt nu eenmaal een realiteit. Er zijn mensen die ongelijk behandeld worden. We moeten dus niet alleen de woorden maar ook de ideologie en de praktijk veranderen. Als het hiermee ophoudt, is het niet meer dan citymarketing”, zegt Ico Maly van Kifkif.

“Ik heb niets tegen symbolen maar het mag wel wat concreter zijn”, meent socioloog Orhan Agirdag. “Nu wordt het progressieve Gent tegenover het conservatieve Antwerpen geplaatst. Maar met een hoofddoekenverbod discrimineert de stad Gent evengoed.”

Agirdag haalt er het bestuursakkoord van de progressieve coalitie bij. “Als het over parkeerplaatsen of fietspaden gaat, staan daar heel concrete cijfers. Over diversiteit wil ik even concrete cijfers zien: bindende streefcijfers voor de stadsdiensten.”

Volgens socioloog Stijn Oosterlynck is dit geen symbooldiscussie omdat er concrete effecten zijn. “Als alle mensen als Gentenaars worden beschouwd, moeten daar bepaalde dingen uit volgen.”

De Gentse schepen van Gelijke Kansen die het hele debat uitzat, kon dus naar huis met een pak huiswerk.

Nog tot middernacht was er een bevrijdingsfeest. Dat enkele marginalen van het extreemrechtse Voorpost een spandoek ophingen aan het Belfort veroorzaakte nauwelijks een rimpel.