us war crimes
Nieuws, Politiek, Brussels tribunal, Militaire interventie, Oorlog Irak, Tiende verjaardag inval en bezetting Irak, Invasie in Irak -

Wist je dat? Onwaarschijnlijke cijfers over de georganiseerde vernietiging van Irak

De invasie in Irak tien jaar geleden veroorzaakte de ergste humanitaire crisis ter wereld. Het land werd, zoals vooraf was aangekondigd, systematisch vernietigd. De rauwe realiteit overtreft datgene wat je voor mogelijk acht. Niet geschikt voor gevoelige lezers. Met als bijlage het volledig hoofdstuk over Irak in het boek 'Het Midden-Oosten', exclusief voor de lezers van DeWereldMorgen.be

maandag 18 maart 2013 22:30
Spread the love

De lezers van dit artikel krijgen ook exclusieve toegang van uitgeverij EPO tot het hoofdstuk ‘Na de doelbewuste vernietiging van Irak, een lente?’ uit het boek ‘Het Midden-Oosten – The times they are a-changin’. Je kan het bestellen hier in de webshop en de boekrecensie vind je hier.

“De weg naar Jeruzalem loopt via Bagdad”. Henry Kissinger

Doden, vermisten, vluchtelingen

Volgens de UNICEF verloren tussen 1991 en 2003 één miljoen Irakezen het leven, waaronder de helft kinderen, als gevolg van de economische sancties tegen het land. Dat was nog maar een prelude. Tussen de VS-invasie in maart 2003 en maart 2013 werden nog eens tot 1,5 miljoen Irakezen gedood.[1]

Het aantal vermiste personen wordt vandaag geschat op 250.000 tot meer dan één miljoen. Alleen al bij de ontheemde gezinnen worden bijna 100.000 kinderen vermist.

De invasie en bezetting achteraf waren de oorzaak van de grootste door conflict geïnduceerde volksverhuizing [p. 10] in de geschiedenis van het Midden-Oosten. Een VN rapport van 2008 rapporteerde 2,8 miljoen binnenlands ontheemden in Irak. Het Irakese Rode Kruis rapporteerde in juli 2007 dat er minstens 2,5 miljoen Irakezen naar het buitenland gevlucht waren. Samen ging het dus om 5,3 miljoen vluchtelingen op een bevolking van 31 miljoen. Dat is één op zes.[2] Van de ontheemden in Irak zijn 80% vrouwen en kinderen jonger dan 12 jaar.

“Tussen de VS-invasie in maart 2003 en maart 2013 werden tot 1,5 miljoen Irakezen gedood. Eén op zes van de Irakezen is op de vlucht”

Terrorisme, marteling, opsluiting, trauma’s …

Irak was gedurende jaren het meest gewelddadige [p. 4] en minst veilige land ter wereld. In 2011 werd het voorbijgestoken door Somalië… Omwille van de vele bomaanslagen en het religieus geweld van diverse milities is het een gevaarlijker plaats dan Afghanistan. Meer dan één op drie slachtoffers van het mondiale terrorisme is een Irakees.

De afgelopen tien jaar werden vele tienduizenden Irakezen opgesloten zonder enige vorm van aanklacht of proces in erkende of geheime gevangenissen (zowel Irakese als VS-gevangenissen).  

“Je hebt gezien wat in Afghanistan gebeurde: de mensen liepen door de straten! En ze waren vrolijk. En ze hadden ballonnen. En ze speelden muziek. En ze verwelkomden de VS. Omdat iedereen weet dat de Verenigde Staten Irak niet willen bezetten” Donald Rumsfeld, toenmalige min. van Defensie, 4 dec. 2002

Tussen 2005 en 2008 werden iedere dag tussen 50 en 180 lichamen gedumpt in de straten van Bagdad, de meesten met sporen van weerzinwekkende marteling. Het is geweten dat doodseskaders, verantwoordelijk voor deze moorden, opgeleid, getraind, bewapend en ingezet werden door de bezettingsmacht. Er is een rechtstreeks band tussen de martelcentra en het Pentagon

Je zal maar journalist zijn in het Tweestromenland. Sinds de invasie werden er minstens 382 journalisten (waarvan 352 Irakezen) vermoord. Dit dodental cijfer overtreft elk ander oorlogsgebied in de geschiedenis. Ter vergelijking, in de periode 1996-2006 [p. 62] werden in de rest van de wereld 862 journalisten vermoord. 

De Irakezen lijden niet verwonderlijk aan extreme niveaus van trauma, hoger dan in andere oorlogsgebieden. Uit onderzoek blijkt dat bij Irakese vluchtelingen 80% getuige was van een schietpartij, 72% ooggetuige van een autobom en 75% iemand kende die was vermoord.

“Het is geweten dat doodseskaders, verantwoordelijk voor deze moorden, opgeleid, getraind, bewapend en ingezet werden door de VS”

Het minst leefbare land ter wereld

Voor het zoveelste jaar op rij werd Bagdad uitgeroepen tot de minst leefbare stad van de planeet. Dit is te wijten aan de systematische vernietiging van fabrieken, scholen, ziekenhuizen, musea, energiecentrales en zuiveringsinstallaties voor afvalwater door het VS-leger

Als een bezettingsmacht opereert via een door hen geïnstalleerde regering, is hij volgens de bepalingen in de Conventie van Genève [p. 3] nochtans verantwoordelijk voor de bescherming en het welzijn van de burgerbevolking. Deze regels en verplichtingen werden echter stelselmatig genegeerd.

“Ontketen toch gewoon een totale oorlog tegen deze tirannen! Ik denk dat we dat fantastisch zullen doen. En later zullen onze kinderen lofzangen over ons zingen” Michael Ledeen, American Enterprise Institute, 29 oktober 2001

Volgens het Rode Kruis is de humanitaire crisis in Irak na de Amerikaanse invasie een van de ergste ter wereld. [p. 3] Vandaag leeft 11 miljoen of zowat de helft van de Irakese stedelingen in krottenwijken. [p. 33] In 2000 waren dat er nog geen 3 miljoen. Volgens Oxfam hebben 8 miljoen Irakezen behoefte aan onmiddellijke noodhulp en 4 miljoen gebrek aan voedsel. 70 procent van de bevolking beschikt niet over een betrouwbare elektriciteitsvoorziening.

Lage waterstanden in meren en rivieren hebben een ramp hebben veroorzaakt omdat gebrekkige riolering het water heeft vergiftigd. Daardoor is het ongeschikt geworden voor menselijke en dierlijke consumptie. Het gevolg is dat 70 procent van de Irakezen geen toegang heeft tot drinkbaar water.

Besmetting met verarmd uranium en andere militair gerelateerde vervuiling hebben een sterke stijging van genetische afwijkingen en kankers veroorzaakt en het land zo goed als onleefbaar gemaakt.

“Voor het zoveelste jaar op rij werd Bagdad uitgeroepen tot de minst leefbare stad van de planeet. Besmetting met verarmd uranium en andere militair gerelateerde vervuiling hebben het land zo goed als onleefbaar gemaakt”

Vrouwen en kinderen

In Irak sterven jaarlijks 44.000 kinderen onder de vijf jaar, dat is de helft te veel, zo’n 60 per dag.[3]  Anderhalf miljoen kinderen is ondervoed en 800.000 jonge Irakeesjes tussen vijf en veertien jaar worden ingezet in de kinderarbeid.

Irak is het land van de weeskinderen. Naar schatting zouden er tot 5 miljoen wezen zijn, waarvan meer dan een half miljoen op straat leeft.[4]

“In Irak sterven jaarlijks 44.000 kinderen onder de vijf jaar, dat is de helft te veel, zo’n 60 per dag. Anderhalf miljoen kinderen is ondervoed en 800.000 jonge Irakeesjes tussen vijf en veertien jaar worden ingezet in de kinderarbeid”

Het is ook het land van de weduwen. Het Irakese Ministerie van vrouwenzaken rapporteerde in 2007 dat er ongeveer 3 miljoen weduwen waren, omwille van de Iran-Irak oorlog, de Golfoorlog van 1991 en de bezetting van Irak sedert 2003. Meer dan de helft van de weduwen verloren hun echtgenoot na de invasie van 2003. Voor de vrouwen in kwestie heeft dat dramatische gevolgen. Slechts 8 procent van de weduwen ontvangt een pensioen, [p. 3] 55% is ontheemd en een even groot aantal is slachtoffer van geweld.

Voor de vrouwen betekende de invasie een grote stap achteruit. Sinds 2003 werden een aantal vrouwenrechten volledig teruggedraaid, zoals het recht op moederschapbescherming, werkgelegenheid en gezondheidszorg. Polygamie wordt vandaag naar voor geschoven als een oplossing voor het enorme aantal weduwen en mu’ta, een soort tijdelijke plezierhuwelijken die neerkomen op een gelegaliseerde vorm van prostitutie, maken weer opgang.

Onderwijs

Het onderwijs was een systematisch doelwit van de vernietiging van Irak. Tussen maart 2003 en oktober 2008 waren er meer dan 30.000 gewelddadige aanvallen [p. 202] tegen onderwijsinstellingen. Meer dan 700 basisscholen werden gebombardeerd, 200 verbrand en meer dan 3.000 geplunderd. Heel wat onderwijsinstellingen werden gebruikt voor de huisvesting van militairen.

In 2008 liepen slechts de helft van de kinderen tussen zes en twaalf naar school. In 2005 was dat nog 80%. Meer dan 90% van de kinderen vertoont leerachterstand.

Het hoger onderwijs werd nog harder getroffen en vooral geviseerd. 84% van de instellingen van het hoger onderwijs werd in brand gestoken, geplunderd of zwaar beschadigd. Meer dan 470 Irakese professoren werden doelgericht vermoord, dat is bijna één per week.

“Het onderwijs was een systematisch doelwit van de vernietiging van Irak. Meer dan 470 Irakese professoren werden doelgericht vermoord, dat is bijna één per week”

Nooit geziene braindrain

In die omstandigheden hoeft het niet te verwonderen dat het land leegloopt. Sinds de invasie zijn 20.000 vooraanstaande Irakese wetenschappers en professionals, en 6.700 hoogleraren het land ontvlucht.

Vooral dokters gingen op de loop. Niet verwonderlijk, want sinds 2003 zijn er meer dan 2.000 artsen of verpleegkundigen vermoord. Meer dan de helft van de geregistreerde artsen [p. 35] hield het in eigen land dan ook voor bekeken.

De ontwrichting is compleet. 75 procent van de Irakese artsen, apothekers, verpleegkundigen en 80 % van het lerarenkorps in Bagdad werden gedood, emigreerden, of hebben hun jobs opgegeven. Vóór 2006 is ongeveer 40 procent van de middeninkomens gevlucht voor het geweld en de terreur.

“75 procent van de Irakese artsen, apothekers, verpleegkundigen en 80 procent van het lerarenkorps in Bagdad werden gedood, emigreerden, of hebben hun jobs opgegeven”

Beeldenstorm en etnische en religieuze zuiveringen

Niet alleen de brains, maar ook het cultureel erfgoed moest eraan geloven. Na de invasie werden 12.000 archeologische sites door de VS bezetter onbewaakt gelaten. Plunderingen waren het gevolg. Alleen al in het Nationaal Museum in Bagdad zijn er 15.000 Mesopotamische artefacten van onschatbare waarde gestolen.

De Irakese nationale minderheden (Chaldeeërs, Assyriërs, Mandeeërs, Bahia, Yezidi…) staan op de rand van de uitroeiing omdat zij worden geconfronteerd met ongekende niveaus van geweld. Sinds de invasie werd Irak een magneet voor jihadi strijders. Die hebben het vaak gemunt op religieuze en etnische minderheden. Sommige van die minderheden in Irak hebben gedurende twee millennia vreedzaam samengeleefd in de regio. Dit scenario herhaalt zich vandaag in Syrië.

“De Iraakse nationale minderheden (Chaldeeërs, Assyriërs, Mandeeërs, Bahia, Yezidi, …) staan op de rand van de uitroeiing”

Neokolonie en wingewest voor de VS

Irak werd niet alleen militair bezet, maar ook economisch ingelijfd. Het werd een paradijs voor buitenlandse investeerders ten koste van de Irakezen. Zij kregen geen inspraak in de economische heropbouw van hun land. Nieuwe contracten gingen nagenoeg volledig naar buitenlandse bedrijven. Het voorbeeld dat het meest tot de verbeelding spreekt is dat van Halliburton. Dat constructiebedrijf uit Houston sleepte na 2003 een miljardencontract in de wacht. Pittig detail: de voormalige CEO (tot 2000) is niemand minder dan Dick Cheney, vicepresident en sterke man van het oorlogskabinet van Bush. Tot op heden heeft de man financiële belangen in het bedrijf.

“Er is veel geld om dit te betalen (…) de olie-inkomsten van dat land zouden tussen de 50 en 100 miljard US dollar kunnen bedragen in de loop van de komende twee of drie jaar (…) We hebben te maken met een land dat zijn eigen wederopbouw kan financieren, en relatief snel” Paul Wolfowitz, topadviseur van Bush en architect van de invasie, 27 maart 2003

Nieuwe wetten zorgden ook voor lage belastingen en maakten het mogelijk dat Irakese bedrijven voor 100% eigendom werden van buitenlandse investeerders, met het recht om alle winsten naar het buitenland te versluizen. De financiële transacties met het buitenland kwamen in handen van een bank uit de VS, namelijk JP Morgan, de topfinancier van de eerste wereldoorlog en van Mussolini.

Ook na de terugtrekking van de (meeste) troepen van de VS in december 2011, blijven VS-raadgevers verbonden aan alle ministeries en veiligheidsdiensten. Symbool van de ijzeren greep op het land is de VS-ambassade in Bagdad. Dat is de grootste en duurste ter wereld, even groot als Vaticaanstad en een personeelsbestand van 15.000 man.

“Symbool van de ijzeren greep op het land is de VS-ambassade in Bagdad. Dat is de grootste en duurste ter wereld. De financiële transacties met het buitenland kwamen in handen van een bank uit de VS, namelijk JP Morgan, de topfinancier van de eerste wereldoorlog en van Mussolini”

Onwaarschijnlijke factuur en maffiatoestanden

Volgens Nobelprijswinnaar Stiglitz heeft de invasie in Irak zo’n 3.000 miljard dollar gekost. Dat is het equivalent van honderd jaar ontwikkelingshulp van de VS. Een zesde van dat bedrag had volstaan om de millenniumdoelstellingen te bereiken voor de hele wereld. 

Voor de bezetting en zogenaamde heropbouw van het land werden ontzettend grote bedragen uitgetrokken. Maar die werden blijkbaar niet altijd eerlijk besteed. Volgens Transparency International hebben we hier wellicht te maken met het grootste corruptieschandaal uit de geschiedenis. Miljarden dollars gingen in op rook. Tot op vandaag wordt olie naar hartenlust gestolen omdat er nog steeds geen modern meetsysteem voor handen is.

Het is niet dat er geen pogingen werden ondernemen om die grootschalige corruptie aan te pakken. Zo werd er een Irakese anticorruptie dienst opgericht. Maar, al te ijverige ambtenaren worden wel een kopje kleiner gemaakt. Sinds 2006 werden 30 anticorruptie rechercheurs vermoord.

“Volgens Nobelprijswinnaar Stiglitz heeft de invasie in Irak zo’n 3.000 miljard dollar gekost. Dat is het equivalent van honderd jaar ontwikkelingshulp van de VS”

Woord en wederwoord

Vóór de eerste Golfoorlog in 1991 meldde de toenmalige VS minister van Buitenlandse Zaken James Baker aan zijn Irakese collega Tariq Aziz: “We zullen je land vernietigen en terugbrengen naar het stenen tijdperk”. Ongeveer tien jaar later verklaarde Paul Wolfowitz, onderminister van Defensie en architect van de invasie, dat de VS “staten zouden beëindigen die het terrorisme steunen”. Ze hebben woord gehouden.

“We zullen je land vernietigen en terugbrengen naar het stenen tijdperk”
James Baker, toenmalige min. BZ van de VS

Maar de Irakese bevolking blijft niet bij de pakken zitten. Sinds de invasie en de daarop volgende bezetting zijn er voortdurend protesten geweest. Die kwamen in een stroomversnelling tijdens de Arabische lente in januari – februari 2011. Sinds 25 december 2012 vinden er dagelijks massale protesten plaats in Ramadi.

Deze protesten met honderdduizenden deelnemers zijn uitgedeind naar verschillende steden, verspreid over het hele land. Op 12 januari eisten meer dan 2 miljoen demonstranten het aftreden van de Iraakse premier Al Maliki. Ook willen ze o.a. een einde aan de wreedheden, een afschaffing van de antiterroristische wetten, het verstrekken van essentiële basisdiensten, het stopzetten van de marginalisering van en verdeeldheid zaaien tussen etnische en religieuze groepen, de bestraffing van misdadig gedrag van leger, politie en veiligheidsdiensten.  

Eén dissident in China of Myanmar is al voldoende voor voorpaginanieuws. Deze massale protesten worden daarentegen zo goed als doodgezwegen in onze media. Waarheid is inderdaad altijd het eerste slachtoffer van elke oorlog.

De lezers van dit artikel krijgen van uitgeverij EPO ook exclusieve toegang tot het hoofdstuk ‘Na de doelbewuste vernietiging van Irak, een lente?’ uit het boek ‘Het Midden-Oosten – The times they are a-changin’. Je kan het bestellen hier in de webshop en de boekrecensie vind je hier.

Voetnoten

Voetnoten

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!