In het Venezolaanse deel van de Guyana-regio, een uitgestrekt gebied ten zuiden van de Orinoco, hebben de onderzoekers hoge concentraties kwik aangetroffen in de rivieren die door de bossen stromen.

In de regio, die zich uitstrekt over Brazilië, Guyana, Frans-Guyana en Suriname, zoeken duizenden mensen naar goud. Vooral de garimpeiros zijn berucht. Dat zijn goudzoekers uit het Braziliaanse Amazonegebied. Hun kleinschalige activiteiten kunnen grote schade aanrichten omdat ze kwik gebruiken om het goud te binden.

“In onderzoek bij vrouwen en kinderen in vijf inheemse gemeenschappen langs de Caura (de tweede grootste zijrivier van de Orinoco) zijn kwikniveaus van meer dan 10 milligram per kilogram aangetroffen, terwijl de internationale normen 2 milligram per kilogram aanvaardbaar achten”, zegt toxicoloog Salvador Penna.

Vissen

“Het kwik komt in de rivieren terecht en besmet kleine vissen, die worden opgegeten door de grote vissen die we vangen om ons tot drie keer per dag te voeden”, zegt Mayraleno Cortés van de inheemse organisatie Kuyujani. “Daarom vragen we dat onze inheemse broeders niet langer naar goud zoeken en dat men de mijnbouw in het hele Caurabekken verbiedt.”

Bij kleinschalige goudwinning worden bomen gekapt en wordt de bovenste grondlaag met water, zand en kwik vermengd. Het kwik gaat zich binden met het goud en blijft door zijn zwaarte achter op de matten waarmee men water en zand filtert. Zo komt veel kwik in bodem en rivieren terecht.

In een volgende stap wordt het goud van het kwik gescheiden via verbranding. Daarbij komen giftige kwikdampen vrij. 

De onderzoekers maakten de studie in opdracht van het Venezolaanse milieunetwerk ARA.