Opinie, Nieuws, Samenleving, Politiek, België, Middenveld, Johan Leman, Brussel, Geert Bourgeois, Hervorming integratiesector -

Hervorming Bourgeois: afbraak van het middenveld

Johan Leman reageert opnieuw op het voorstel van Geert Bourgeois om de integratiesector te hervormen. Volgens Leman leidt het agentschap dat Bourgeois bepleit onvermijdelijk tot een logge structuur van ambtenaren. En dat betekent de dood in de pot voor een sector waarvoor het directe contact met het terrein van cruciaal maatschappelijk belang is - zeker in een stad als Brussel.

zaterdag 2 maart 2013 12:26
Spread the love

In een vorige opinie heb ik vanuit een Brusselse gezichtshoek zakelijk neergeschreven wat ik van de voorgestelde hervorming in de integratiesector vind: te duur en bovendien zéér onoverzichtelijk en vernietigend voor het middenveld. In die vorige bijdrage heb ik benadrukt dat het middenveld enorm belangrijk is, zeker in Brussel. Mijn these is dat wanneer je de sociale zekerheid en het middenveld wegneemt in de hoofdstad, je rellen genwoon niet meer tegen kan houden. Het zal de Minister duidelijk worst wezen. Mij niet. Het is overigens complete nonsens dat een agentschap de taak van het middenveld kan overnemen.

Vandaag wil ik nog enkele beschouwingen aan mijn   vorige opinie toevoegen, puur vanuit een werknemersstandpunt.

Agentschap: geen contact met het terrein

Het kabinet van Geert Bourgeois wil een overkoepelend agentschap voor de integratiesector. Een agentschap heeft echter altijd een structuur waarbij er aan het hoofd een algemeen bestuurder staat. Het kan niet anders of daaronder komt een reeks directeuren, die dan op hun beurt onder zich een reeks coördinatoren geplaatst zien, en eventueel nog enkele diensthoofden. Die mensen zullen zelf zo goed als geen contact hebben met het terrein, tenzij je het geven van conferenties als terreinwerk beschouwt.

Ik weet wat ik zeg. Ik ben zelf tien jaar lang directeur geweest van het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding (CGKR), en toen werkten daar nog geen honderd mensen. In het agentschap komen in principe 400 mensen terecht. Het CGKR werkte op één plaats: Brussel. Het agentschap dat Bourgeois bepleit zal over geheel Vlaanderen en Brussel gespreid werken. Om mijn contact op het CGKR met het veld te kunnen behouden, werkte ik zes dagen per week, vaak tot 23u ’s avonds. Na tien jaar was ik de uitputting nabij.

“Tot nu toe heb ik nog nooit ambtenaren op straat zien interveniëren als de gemoederen daar verhit raakten.” 

Welnu, het valt te voorspellen dat dit door minister Bourgeois geplande agentschap op korte termijn over een vrij logge bovenbouw zal beschikken van mensen die heel weinig contact met het werkveld hebben. In de praktijk zullen de mensen die het er voor het zeggen hebben vooral met kabinetten en administraties (gemeentelijke en andere) hun tijd vullen.

Onder hen zal je dan het “werkvolk” hebben: onze middenvelders van vandaag. Maar er is één groot verschil met dit werkvolk van nu en het werkvolk dat er dan zal zijn. Nu zien die mensen hun coördinatoren meestal zelf ook hun handen vuil maken en nog iets anders doen dan nota’s lezen en bevelen geven. In de agentschapsstructuur wordt dit voorspelbaar anders. Die coördinatoren zullen effectief hun handen vol hebben met zich te bewegen tussen de verschillende hiërarchische echelons. Gevolg: onvermijdelijk schikken die “ondergeschikten” zich naar het gedrag dat ze zich zien ontwikkelen in de hogere echelons en komen ze zelf ook in een verambtelijkingsproces terecht. Hallo middenveld?

Geen respect voor het middenveld

Is dat dan noodzakelijk een kwaad? Wel, met alle respect voor ambtenaren – die zeker belangrijk zijn – maar laat me toe aan te geven dat het meestal niet de ambtenaren zijn die in de voorste gelederen staan om te bemiddelen als er zich reëel problemen aandienen op straat. Ook bij andere gelegenheden zijn zij het niet die als eersten op de bres springen. Dat is ook niet erg, ik bekritiseer de ambtenaren niet. Elk zijn job.

Wat ik sommige ambtenaren bovendien wel kwalijk neem, is dat ze geen respect meer kunnen opbrengen voor de middenvelders. Want dat is wat vandaag bij sommigen in de Vlaamse administratie (en op de kabinetten) blijkbaar aan de gang is. Mag ik dan hopen dat we die mensen eindelijk ook eens zullen ontmoeten in Brusselse wijken als er daar een volgende keer rellen zijn? Tot nu toe heb ik er daar eigenlijk nog nooit gezien als de gemoederen verhit raakten. Zullen die verambtelijkte middenvelders van de toekomst dit dan (blijven) doen? Het lijkt me weinig waarschijnlijk.

En dan een slotbemerking: als men de middenvelders dan toch wil verambtelijken, doe het dan eerlijk en gun hen datgene wat je ook aan jezelf gegund wenst te blijven zien. Geef hen twee zaken: vastheid van betrekking én eenzelfde soort pensioenrechten als in de ambtenarij. Want zulk privaatrechtelijk verambtelijkend agentschap, dat vind ik nu eens echt oneerlijk. De minister en de Vlaamse administratie nemen die middenvelders ontzettend veel af (namelijk hun waardigheid en het vertrouwen in hun creativiteit), en wat geven ze hen in de plaats? Niet eens een vastheid van betrekking. Zoals het plan nu voorligt is de enige waarborg  dat de werknemers overgenomen zullen worden, maar men kan hen blijkbaar niet garanderen ze voor pakweg tien jaar vast zijn aangesteld. En bovendien blijven ze zitten met een pensioen uit de privé zitten, terwijl iedereen goed weet dat het pensioen van ambtenaren veel hoger ligt.  

Kortom: deze hervorming presenteren als een opstap naar “een warme samenleving” – zoals op je powerpoint staat waarmee het kabinet en administratie Vlaanderen rondgaan – is mensen de waarheid niet zeggen die ze die ze verdienen te kennen. Of zal het antwoord opnieuw luiden, zoals tegen de Vlaamse parlementairen, dat ze zich maar moeten informeren? 

take down
the paywall
steun ons nu!