Een arbeider in een kledingfabriek in Lahore. In Europa wordt deze kleding aan een exteem hoge prijs verkocht (Foto: Irfan Ahmed / IPS)
Nieuws, Economie, Pakistan, Arbeidsrechten, Fabrieken, Slechte arbeidsomstandigheden -

Winst gaat voor veiligheid in Pakistaanse fabrieken

LAHORE — Om zo concurrerend mogelijk te blijven, besteden veel Pakistaanse fabrieken weinig aandacht aan arbeidsomstandigheden. Soms met fatale gevolgen.

woensdag 27 februari 2013 17:26
Spread the love

De 27-jarige Mohammed Arif werkt in een staalfabriek in Lahore, de hoofdstad van de noordoostelijke Pakistaanse provincie Punjab. Hij produceert staven uit oud ijzer. Een contract heeft hij niet en hij weet ook niet hoe zijn werkgever heet. Wekelijks krijgt hij zijn salaris contant uitbetaald via een onderaannemer. Hij werkt zonder beschermende kleding vlakbij een oven waarin de hitte kan oplopen tot 800 á 1000 graden.

Door de hitte en stoom uit de oven loopt hij geregeld brandwonden op. Maar een verbandtrommel is nergens te vinden in de fabriek, waar zo’n 200 mensen werken. Ziekteverlof is een luxe die hij waarschijnlijk nooit zal kennen. Als hij om welke reden dan ook thuisblijft van zijn werkt, riskeert hij een lager salaris of in het ergste geval ontslag.

Arif heeft geen idee wat zijn rechten zijn. Hij weet niet eens dat er zoiets als arbeidswetgeving bestaat, hoewel Pakistan zeventig wetten kent over veilig werk. “Ik ben tevreden met mijn werk”, zegt hij. “Het is beter dan werkloos zijn. Dat ben ik ook jaren geweest.”

Vakbonden

Arifs situatie is niet ongewoon in het Zuid-Aziatische land met 150 miljoen inwoners. Volgens experts worden vakbondsactiviteiten ontmoedigd op alle niveaus en in alle industrieën. Voor veel arbeiders heeft dat geleid tot zeer slechte arbeidsomstandigheden.

De problemen spelen vooral in de industrie, waar kleding, leder, sportartikelen, chirurgische instrumenten en bestek voor export worden geproduceerd. Om tegemoet te komen aan de groeiende buitenlandse vraag zijn steden als Lahore, Karachi, Faisalabad en Sialkot veranderd in industriegebieden. Arbeiders in de fabrieken verdienen gemiddeld tussen 3 en 4,60 euro per dag.

Ondanks het feit dat de exportinkomsten groeien, blijft Pakistan laks als het gaat om arbeidsomstandigheden in fabrieken, zegt Khalid Mahmood, directeur van de Labour Education Foundation (LEF) in Pakistan. De gebrekkige veiligheid heeft volgens hem soms fatale gevolgen.

Mahmood bezocht Ali Enterprises, de fabriek in Karachi die vorig jaar september in vlammen opging. Bij die brand kwamen driehonderd werknemers om. Hij zegt het onbegrijpelijk te vinden dat de fabriek het prestigieuze SA8000-certificaat had gekregen van Social Accountability International, een Amerikaanse instantie die veiligheidsstandaarden controleert.

Ali Enterprises het had het certificaat slechts een paar weken voor de fatale brand – die kennelijk werd veroorzaakt door kortsluiting – verkregen.

Hoewel de eigenaren van de fabriek het hoge dodental wijten aan de paniek die ontstond in de fabriek, zeggen veiligheidsexperts dat er te weinig nooduitgangen en geen adequate blusmogelijkheden in de fabriek waren.

Gebrekkige inspecties

De brand in de fabriek trok veel aandacht van de media. Maar, zegt Khalid, er zijn duizenden fabrieken in het land waar het net zo slecht gesteld is met de veiligheid. Volgens hem geven de overheid en zelfs internationale organisaties veiligheidscertificaten af zonder dat er goede inspecties worden uitgevoerd.

Stijgende productiekosten zouden fabriekseigenaren ertoe aanzetten het niet zo nauw te nemen met de gezondheid en veiligheid van werknemers, om zo concurrerend te blijven.

“Plaatselijke en geïmporteerde grondstoffen, zoals ijzer, synthetische stoffen, zijdegaren, chemicaliën en olieproducten, worden duurder. De koers van de Pakistaanse roepie daalt ten opzichte van de dollar, de energiekosten stijgen en technologische vernieuwingen kosten ook geld”, zegt Khalid. Arbeidsrechten worden volgens hem in deze woelige tijden als bijzaak gezien.

In de afgelopen maanden hebben plaatselijke en internationale organen de Pakistaanse overheid opgeroepen om de arbeidswetgeving te verbeteren. Sultan Pasha, directeur van het Centre for Improvement of Working Conditions and Environment (CIWCE), zegt dat een gebrek aan wetgeving echter het probleem niet is.

Pakistan heeft volgens hem genoeg wetten over hygiëne, afvalverwerking, ventilatie, stof en andere zaken. Ze zijn echter versplinterd en gericht op specifieke sectoren, van de Havenwerkerswet tot de Fabriekswet. Implementatie van de wetgeving laat daarom te wensen over.

Internationale samenwerking

Hoewel veel mensen sceptisch zijn over verbeteringen, geloven anderen dat de sleutel tot betere arbeidsomstandigheden bij de consument ligt. De Europese Unie is momenteel de grootste handelspartner van Pakistan.

Handelsconcessies die zijn aangekondigd na de overstromingen die Pakistan troffen in 2010 en 2011, geven het land nog meer gunstige handelskansen en doen ook een verantwoordelijkheid bij de Europese consument.

Toen na de brand in de fabriek in Karachi spijkerbroeken werden gevonden met het label van het Duitse bedrijf KIK, wist de Duitse Schone Kleren Campagne enorme druk uit te oefenen op dat bedrijf. Uiteindelijk werd een miljoenencompensatie betaald aan de familie van de slachtoffers in Pakistan.

“KIK had de verantwoordelijkheid zich ervan te verzekeren dat de arbeiders in de fabriek die voor hen produceert, veilig en hygiënisch werken”, zegt Symantha Maher, hoofd van de Schone Kleren Campagne in Duitsland.

take down
the paywall
steun ons nu!