Dit schooljaar werk ik op een fantastische school. Met de curieuze naam Sint-Joost-aan-Zee. De naam doet altijd wenkbrauwen fronsen. Zee? In Sint-Joost-ten-Node? Een vakantiesfeertje in de betonzee van Brussel? Iedere keer moet ik het opnieuw uitleggen.

Sint-Joost-aan-Zee ligt tussen het Noordstation en het Sint-Joostplein. Op een heuvel midden in Brussel. Het is een oud schoolgebouw. In oude Brusselse stijl met overdekte binnenplaats. En klassen daar rondom.

De zee in Sint-Joost

Daar boven op staat een flitsende nieuwbouw. Met klassen die bijna helemaal uit glas bestaan. Ook wel ‘het aquarium’ genoemd. Vanuit ‘het aquarium’ hebben de leerlingen een weergaloos uitzicht over de gebouwen van Sint-Joost-ten-Node en Schaarbeek.

‘Het aquarium’ is een link naar het water. Niet direct naar de zee. Want de zee vinden we verderop in de Grensstraat. Daar maakte kunstenaar Ever Meulen een tekening van een uitkijktoren aan de zee, met de titel Paaldorp-aan-Zee. Boven een speeltuintje. En zo kwam de zee in Sint-Joost.

Zodoende noemde de naburige basisschool zich Sint-Joost-aan-Zee. En voorzag enkele elementen in de school die aan de zee doen denken. Er is een blauwe zaal. Er is een groene zaal. In de blauwe zaal hangt een surfplank met daarop ‘Surf nu naar www.sintjoostaanzee.be’.

De zee in de school

Dat zijn niet de enige kenmerken die een link naar de zee hebben. Soms gaan we ook op zeeklassen. En sinds kort staat er in de lerarenkamer een heel proper aquarium met goudvissen erin. Niemand weet hoe ze daar gekomen zijn. Van wie ze zijn. En wie ze verzorgt. Ze zijn er gewoon en dat vinden we fijn.

In de lerarenkamer kan het erg gezellig zijn. Nog voor dat de school begint, is er vaak al ambiance. Iedere week staat er wel Belgisch, Turks of Marokkaans gebak op tafel omdat er een collega of leerling jarig is. Dat maakt de pauzes enorm plezant.   

Het begrip zee doet ook denken aan vakantie. Mijn werk vakantie noemen, zal ik niet doen. Maar er zijn zo van die momenten dat de leerlingen en de leerkrachten het enorm naar hun zin hebben op school.

De zee in de les

Zoals bij het Sinterklaasfeest. Wanneer de leerlingen massaal in de blauwe zaal losgaan op ‘Gangnam Style’. Of wanneer de leerlingen tijdens het carnavalfeest mij overladen met een zee van confetti. Voor straf omdat de meester niet verkleed is.

Buiten de feesten kan ik me met mijn leerlingen ook enorm vermaken. Tijdens het hoekenwerk als we experimenten rond het weer doen. Of op bepaalde momenten tijdens de muziekles. Of zelfs gewoon tijdens een les wiskunde.

Soms hebben leerlingen niet in de gaten dat ze aan het leren zijn. Dan genieten ze met volle teugen van hun activiteit. Op zulke momenten kan school even vakantie zijn. Alsof je je aan zee vermaakt. Dan is Sint-Joost even echt Sint-Joost-aan-Zee. 

De zee in de krokusvakantie

Naar verluidt is ‘Sint-Joost-aan-Zee’ inmiddels ook een lokale uitdrukking. Als je vrij bent en geen geld hebt om op reis te gaan, dan ga je op vakantie naar Sint-Joost-aan-Zee. ‘Ik ga op vakantie naar Sint-Joost-aan-Zee.’ ‘Je pars en vacances à Saint-Josse-sur-Mer.’ Men gebruikt het tot diep in Schaarbeek.

Vorige week ging ik ook op reis naar Sint-Joost-aan-Zee. Ik zat niet alleen krap bij kas, ik wilde ook mijn nieuwe woonplaats Brussel verder verkennen. Het glinsterende water van het kanaal lonkte al. Het strand van Saint-Josse-Plage bedacht ik er zelf bij. 

Jochem Oomen is leerkracht en was de voorbije jaren werkzaam in zowel Antwerpen als Brussel. Al jaren zwerft hij door de minder goed bekend staande buitenwijken van grote steden in Europa.