Spandoek betoging Brussel - Europese syndicale actiedag 29 september 2010
ABVV, Europa, Financiële crisis, Barroso, Besparingsbeleid, Besparingsmaatregelen -

Europa onderweg naar nergens

vrijdag 18 januari 2013 11:05
Spread the love

Mocht er een wereldkampioenschap cynisme bestaan, Commissievoorzitter Barroso zou de finale spelen. Vorige week verklaarde hij dat de eurocrisis tot het verleden behoort. Barroso stapt zonder verpinken over de desastreuze sociaaleconomische situatie heen. 26 (!) miljoen mensen in de EU moeten het stellen zonder een job. Wie nog een job heeft, verliest in sneltempo zekerheid over deze job. Lonen, pensioenen en uitkeringen worden drastisch verlaagd. Essentiële publieke voorzieningen worden ontmanteld, wat leidt tot meer werkloosheid en sociale onrust. En ondertussen valt de economische groei stil door de besparingsoperaties.

Gezond verstand

Het Europese economische en sociale beleid werkt niet. Ondanks de drastische ingrepen in het sociale en economische weefsel van landen als Griekenland of Spanje zien we geen kentering in de situatie. Iemand met gezond verstand zou verwachten dat de Commissie lessen trekt door in 2013 eindelijk naar concrete alternatieven te zoeken, weg van de ‘Brussels consensus’. Barroso blijkt echter in een parallel universum te zweven. Onlangs gaf de hoofdeconoom van het IMF toe dat zijn organisatie de averechtse impact van bezuinigingen op groei zwaar onderschat heeft. Een ongezien mea culpa, niets daarvan bij Barroso.

In het discours van Barroso blijft de afbouw van schulden en tekorten prioriteit nummer één, en dat vooral door te bezuinigen. Ja, bezuinigingen zouden een negatief effect kunnen hebben op de groei, maar bezuinigingen uitstellen zou nefaster zijn… Verder moet de arbeidsmarkt meer ‘geflexibiliseerd’ worden. Lees: een uitholling van arbeidscontracten, een hervorming van de loonsonderhandelingen (die index moet er nu toch eindelijk eens aan), een versoepeling van de ontslagprocedures, een verlaging van de sociale bescherming en uitkeringen. Minder pensioenrechten, meer liberaliseringen, en een verdere afbouw van syndicale rechten en de sociale dialoog blijven de hoofdtoon voeren.

Geen alternatief ?

De loonmatiging die ons dreigt opgelegd te worden, kadert in bovenstaand economisch denken. Wij weigeren ons neer te leggen bij het in crescendo gegroeide dogma (in de media, in de publieke opinie, in de politiek) dat ‘er geen alternatief is’. Het is onze democratische plicht om ons niet neer te leggen bij dit defaitisme. We moeten blijven zoeken naar vooruitgang en blijven daarom pleiten voor alternatieve uitwegen uit dit ondertussen grotesk drama, weg van bovenstaande dogma’s.

Ondertussen doen de echte schuldigen van de crisis weer zaken als voordien. Niets wordt hen in de weg gelegd: de Bazelnormen (die de banken zouden verplichten om minder risico’s te nemen) worden versoepeld en de wetgeving over kredietbeoordelaars of eigen resolutiefondsen voor banken (door de banken zelf, in plaats van door de belastingbetaler, gespekte noodfondsen) indien ze in problemen komen, worden afgezwakt of op de lange baan geschoven. Het is gewoon wachten tot de volgende klap. Een schande. En niemand die erom maalt, en al zeker Barroso niet.

Lars Vande Keybus

Economisch Adviseur Federaal ABVV  

take down
the paywall
steun ons nu!