Het is even geleden dat er nog geblogd is vanop het piket van Ford maar de werknemers houden nog steeds in weer en wind piket aan de fabriekspoort en zijn strijdvaardiger dan ooit. Vakbondsmilitant Gaby doet het relaas van de afgelopen drie weken en het voorstel waarmee Ford de werknemers probeert te verdelen.
Fier op mijn mannen
Het is wel een zware periode om piket te houden. De koude is soms niet te harden maar we kunnen gelukkig nog rekenen op een trouwe kerngroep militanten die er elke dag zijn. De eerste weken toen we volop in de media waren, kregen we veel steun van de middenstand maar dat ebt geleidelijk weg. Dat was ook te verwachten. Het is soms zoeken naar houten paletten om ons te verwarmen, en naar eten. Hier en daar vinden we regelmatig steun en sponsoring. Maar we blijven toch volhouden. Ik ben fier op mijn mannen.
Er is de afgelopen drie weken niet meer gewerkt. Bij de eerste meeting enkele weken geleden weigerden we ons neer te leggen bij de sluiting. We hadden een advocaat onder de arm genomen die Ford in gebreke stelde wegens het niet nakomen van de belofte om werk te voorzien tot 2020.
Bij de volgende meeting met de Europese Ford-directie kwam de directie af met het voorstel voor een tijdelijke loonsverhoging van 25 procent voor het vrijgeven van de afgewerkte wagens. Dat hebben we natuurlijk geweigerd.
Ons laten werken als beesten
Toen heeft de Ford-directie tot onze verbazing meteen een verzoening aangevraagd en is er via de overheid een sociale bemiddelaar gestuurd. De directie, vakbonden en bemiddelaar hebben een meeting gehouden van bijna 24 uur. En daar is een voorstel uitgekomen dat voorgelegd wordt aan de werknemers. Ze kunnen tot 4 januari ja of nee stemmen op die voorstellen. Iedereen heeft een stembrief in de bus gekregen. Op 7 januari worden al de stemmen geteld.
De twee voorstellen zijn: 25 procent toeslag op het loon voor een productie van 950 wagens per dag of 40 procent toeslag op het loon als ze duizend wagens per dag produceren. En in beide voorstellen vrijgave van de geproduceerde wagens en de wagens op de parking, op 7000 wagens na. Maar als je bijna al je productie vrijgeeft, hou je als vakbond weinig drukkingsmiddel meer over. Daarnaast is duizend wagens per dag produceren onnoemelijk veel. Ze willen de mensen de laatste anderhalf jaar als beesten laten werken, dat is toch belachelijk.
Verdeeldheid zaaien
Ze zijn verdeeldheid aan het zaaien door mensen bang te maken en hun wijs te maken dat, als ze neen stemmen, ze geen inkomsten zouden hebben omdat ze zogezegd automatisch in staking zouden zijn. Dat is flauwe zever want een bedrijf kan geen staking aanvragen. Wij zijn werkwillig. We willen werken maar we willen de gemaakte auto’s niet vrijgeven. We laten ons niet intimideren. Een deel van de militanten is juist woester aan het worden door deze praktijken. Een heel deel zal zeker neen stemmen. Het is afwachten wat het resultaat zal zijn.
We proberen de mensen ook zo goed mogelijk te informeren. We hebben gisterenavond een info-avond georganiseerd voor een tweehonderdtal mensen om hen te informeren wat het concreet betekent, of wat het verschil is tussen Ja of Neen stemmen. Trouwens als je staakt, werkloos of in ziekteverlof bent, kan je altijd naar de bank gaan om te vragen om uw lening op te schuiven. Dat is wettelijk mogelijk.
Wettelijk zijn er dertig dagen om te onderhandelen voor een sociaal plan. Als ze al die wagens hebben, heb je totaal geen drukkingsmiddel meer. Als het van mij afhangt, gaat er hier niets buiten zolang er geen sociaal akkoord is bereikt. Ik hoop dat er zo snel mogelijk kan onderhandeld worden over een sociaal akkoord.
Kerstmis en nieuwjaar aan de fabriekspoort
We hebben met kerstdag een kerstmaal georganiseerd voor een honderdtal mensen en om middernacht was er een bezinningsmoment met drie priesters. Het was heel emotioneel.
Bekijk hier de mooie video gemaakt door Genktv:
h
Ook met nieuwjaar organiseren we een feestje in de grote tent aan het piket. We hebben wat sponsoring gevonden voor hapjes en drank. Het is belangrijk dat we op dergelijke momenten samen zijn en elkaar steunen.
We merken dat er veel mensen naar het piket komen om steun te zoeken, om de sluiting te kunnen verwerken. We praten er veel over en steunen elkaar waar nodig, het is belangrijk in het verwerkingsproces. De mensen die niet aanwezig zijn, zullen hun klap achteraf nog krijgen als de deur van de fabriek effectief dicht gaat.
40[ste] verjaardag aan het piket
Woensdag ben ik 40 geworden. Ik was naar de poort gegaan en ontdekte dat een 250-tal collega’s in de grote tent aan het piket een verrassingsfeestje voor me hadden georganiseerd. Het was enorm ontroerend. Zonder woorden wist ik dat die mensen daar niet waren voor mijn verjaardag maar om mij te steunen en te bedanken dat ik voor hen blijf vechten.
(Blog opgetekend door Keltoum Belorf)
Sfeerfoto’s onderaan getrokken door Gilbert, Johan en Tanja