Opinie, Nieuws, Samenleving, Politiek, VS, Michael Moore, Wapenbezit, Schooldrama's -

Kerstboodschap Michael Moore: waarom VS uit elkaar valt en hoe we ons kunnen redden

Michael Moore wenst zijn landgenoten een Zalig Kerstfeest en vraagt hen even stil te staan bij de recente schooldrama's in zijn land. Er is volgens hem immers iets fundamenteels mis met zijn vaderland.

dinsdag 25 december 2012 17:00
Spread the love

Deze tijd van het jaar is het belangrijk om na te denken over de diepere oorzaken van Amerika’s verval.

Na de verkrampte, verdwaasde persconferentie van de National Rifle Association (NRA) vorige vrijdag, was het duidelijk dat de Maya-voorspelling was uitgekomen. Behalve dan dat de enige wereld die ten einde kwam, die van de NRA was. Hun capaciteit om het wapenbeleid in dit land af te dwingen is voorbij.

De natie walgt van de slachting in Connecticut, de bewijzen zijn overal, klik voor voorbeelden op deze weblinks:

een basketbalcoach op een persconferentie na een wedstrijdde Republikein Joe Scarboroughde eigenaar van een pandjeswinkel in Floridaeen wapen-terugkoopprogramma in New Jerseyeen zangwedstrijd op TV, en de conservatieve wapenbezittende rechter die Jared Loughner veroordeelde (de man die in 2011 Congreslid Gabrielle Giffors neerschoot en daarbij zes omstaanders vermoordde).

Hier is alvast een beetje feestgezang van mij:

Die wapenslachtingen gaan de komende tijd niet afnemen. Het spijt me dat te moeten zeggen maar diep vanbinnen weten we dat het waar is. Dat betekent niet dat we niet aan de kar moeten blijven duwen – de tijd speelt in ons voordeel. Ik weet dat wij allen – ikzelf inbegrepen – niets liever zouden willen dan dat de president en het congres strengere wetten zouden invoeren.

We hebben een verbod op automatische EN halfautomatische wapens en op laders met meer dan zeven kogels nodig. We moeten meer grondige achtergrondcontroles hebben en meer mentale gezondheidszorgen. We moeten de verkoop van munitie ook aan banden leggen.

Maar, beste vrienden, ik zou iets willen voorstellen. Al wat hierboven staat zal het aantal doden door wapens zeker verminderen (vraag maar aan burgemeester Bloomberg – het is vandaag haast onmogelijk om nog een handwapen te kopen in New York City en het resultaat is dat het aantal moorden per jaar er is gedaald van 2.200 naar onder 400).

Het zal echter geen einde brengen aan die massaslachtingen. Het gaat het kernprobleem dat wij hebben niet oplossen. (De staat) Connecticut had één van de strengste wapenwetten van het land. Dat heeft niets gedaan om de moord van 20 kleine kinderen te verhinderen op 14 december 2012.

Laat ons klaar en duidelijk zijn over Newtown: de moordenaar had geen strafblad, hij zou dus niet opgedoken zijn in een achtergrondcontrole. Al zijn wapens waren legaal gekocht. Geen enkele van zijn wapens viel onder de omschrijving ‘aanvalswapen’. De dader leek blijkbaar mentale problemen te hebben en zijn moeder deed hem medische hulp opzoeken, maar die was waardeloos. Wat de veiligheid betrof, de Sandy Hook school was afgesloten en hermetisch gesloten VOOR de dader opdook die morgen. Er waren oefeningen gehouden voor dit soort incidenten. Dat heeft veel geholpen!

En dan is er nog dat smerig klein feitje dat wij ‘liberals’ weigeren te bespreken: de dader stopte zijn slachtpartij pas toen hij zag dat de politie over heel de school uitzwermde – of beter, mannen met wapens. Toen hij de wapens er zag aankomen stopte hij het bloedvergieten door zelfmoord te plegen.

Gewapende politieagenten voorkwamen zo nog 20 of 30 meer doden. Wapens werken dus soms. (Aan de andere kant, er was een gewapende deputy sheriff  aanwezig in Columbine High School op de dag van de slachting daar en hij kon het ook niet tegenhouden).

Ik verontschuldig me voor deze confrontatie met de realiteit, terwijl we op stap gaan voor een hoop goedbedoelde, noodzakelijke – maar uiteindelijk vooral cosmetische – veranderingen aan onze wapenwetten.

Dit zijn de droevige feiten: andere landen hebben ook wapens, zelfs Canada heeft met zijn 7 miljoen wapens – meestal jachtgeweren – in 12 miljoen gezinnen een lager moordcijfer. Kinderen in Japan kijken naar dezelfde gewelddadige films en kinderen in Australië spelen dezelfde gewelddadige videogames (Grand Theft Auto werd ontworpen door een Brits bedrijf), in Groot-Brittannië waren en vorig jaar 58 doden door wapens in een natie van 63 miljoen mensen.

Ze schieten elkaar daar gewoon niet in dezelfde mate dood als wij. Hoe komt dat? DAT is de vraag die we ons zouden moeten stellen terwijl we wapens verbannen en verbieden: wie zijn wij?

Ik zou willen pogen die vraag te beantwoorden.

We zijn een land met leiders die officieel bevel geven om gewelddaden uit te voeren als middel voor een meestal immoreel doel. Wij vallen landen binnen die ons niet aanvallen. We gebruiken voor het ogenblik drones in een half dozijn landen, die meestal burgers doden.

Dit zal voor ons waarschijnlijk wel geen verrassing zijn: we zijn een natie gesticht op genocide en gebouwd op de rug van slaven. We hebben onder elkaar 600.000 medeburgers afgeslacht in een burgeroorlog. We hebben het wilde westen getemd met een ‘six-shooter’ (een revolver met zes kogels), we verkrachten, slaan en doden onze vrouwen zonder genade aan een verbijsterend tempo: elke drie uur wordt een vrouw vermoord in de VS (de helft van de tijd door een gescheiden of huidige partner); elke 15 seconden wordt een vrouw geslagen in de VS.

Wij horen tot een beruchte groep van naties die nog steeds de doodstraf toepassen (Noord-Korea, Saoedi-Arabië, China, Iran). We staan er niet eens bij stil om tienduizenden van onze eigen medeburgers elk jaar te laten sterven omdat ze niet verzekerd zijn en dus nooit een dokter zien tot het te laat is.

Waarom doen we dat?

Eén theorie zegt gewoon: ‘omdat we het kunnen’. Er zit een niveau van arrogantie in die verder zo vriendelijke Amerikaanse mentaliteit, waardoor we onszelf wijsmaken dat er iets uitzonderlijks is dat ons scheidt van al die ‘andere’ landen (er zijn inderdaad wel een paar goede dingen die over ons kunnen gezegd worden; hetzelfde kan echter ook gezegd worden van pakweg België, Nieuw Zeeland, Frankrijk, Duitsland enzovoort).

We denken dat we nummer één zijn in alles terwijl onze studenten 17de] zijn in wetenschappen en 25ste in wiskunde, terwijl we 35ste zijn qua levensverwachting. We geloven dat we de beste democratie hebben ter wereld maar we hebben de laagste deelname aan de verkiezingen van de westerse democratieën. We zijn de grootsten en de besten in alles en we nemen wat we willen.

Soms zijn we dan ook gewelddadige m*****f*****s om te krijgen wat we willen. Als echter één van ons van de goede boodschap afwijkt en de psychotische natuur en de brutale resultaten van dat geweld toont in Newtown of Aurora of Virginia Tech (scholen waar eerder ook slachtingen plaats hadden), dan worden we ‘bedroefd’ en ‘gaan onze harten uit naar de familie’. Dan beloven onze presidenten dat ze ‘betekenisvolle actie’ gaan ondernemen. Wel, misschien bedoelt deze president het deze keer wel goed. Dat doet hij maar beter. Een woedende massa van miljoenen gaat dit niet laten vallen.

Sta me toe, terwijl we discussiëren en eisen stellen over wat te doen, om respectvol te vragen even stil te staan en te kijken naar wat ik denk dat de drie verzachtende omstandigheden zijn die misschien de vraag kunnen beantwoorden waarom wij Amerikanen meer geweld kennen dan eender wie:

1. ARMOEDE: Als er één ding is dat ons onderscheidt van de rest van de ontwikkelde wereld is het dit. 50 miljoen van onze landgenoten leven in armoede. Eén op vijf Amerikanen lijdt wel eens honger tijdens het jaar. De meerderheid van zij die niet arm zijn leven van loonbrief naar loonbrief. Het lijdt geen twijfel dat dit meer misdaad veroorzaakt. Jobs voor de middenklasse voorkomen misdaad en geweld. (Als je dat niet gelooft, vraag jezelf dan dit: als je buur een baan heeft en daarmee 50.000 dollar per jaar verdient, wat is dan de kans dat hij bij jou inbreekt, je neerschiet en je TV meeneemt? Nihil.)

2. ANGST/RACISME: We zijn een erg bangelijk land als je rekening houdt met het feit dat wij nooit een invasie hebben ondergaan, in tegenstelling tot de meeste andere landen. Neen, 1812 was geen invasie, wij zijn toen begonnen (de oorlog met Groot-Brittannië). Waarom in hemelsnaam hebben wij 300 miljoen geweren nodig in onze huizen?

Ik kan nog begrijpen waarom de Russen wel een beetje angsthazen zijn (meer dan 20 miljoen van hen stierven in de Tweede Wereldoorlog). Maar wat is ons excuus? Zijn we bang dat de Indianen uit hun casino’s gaan komen om terug op het oorlogspad te gaan? Zijn we bang dat de Canadezen toch wel verdacht veel donutwinkels bouwen aan beide zijden van de grens?

De overgrote meerderheid van wapens in de VS worden verkocht aan blanke mensen die in de randstad wonen of op het platteland.

Nee, het is omdat zoveel blanke mensen bang zijn van zwarte mensen. Punt aan de lijn. De overgrote meerderheid van wapens in de VS worden verkocht aan blanke mensen die in de randstad wonen of op het platteland. Als wij zitten te fantaseren over een diefstal op straat of thuis, wat is dan het beeld van de dader in onze hoofden? Is dat de puistige kop van die jonge kerel in onze straat – of is het van iemand die, als hij al niet zwart is, dan toch arm?

Ik denk dat het de moeite waard is om

  1. onze best te doen om armoede uit te roeien en de middenklasse die we ooit hadden terug op te richten, en
  2. er mee ophouden het imago te promoten van de zwarte als boeman die je kwaad komt doen.

Kalmeer, blanke medemens, en leg je wapen neer.

3. DE ‘IK’-MAATSCHAPPIJ: Ik denk dat het die ieder-voor-zich ethiek van dit land die ons in deze warboel heeft gebracht en ik geloof dat we daar zelf voor gezorgd hebben. Pak je biezen! Jij bent mijn probleem niet! Dit is van mij!

We zijn duidelijk niet langer onze broeders’ hoeder. Jij wordt ziek en kan de operatie niet betalen? Mij een zorg. De bank heeft beslag gelegd op je huis? Mij een zorg. Je kan je de universiteit niet veroorloven? Mij een zorg.

En toch wordt het vroeger of later toch ons probleem, niet? Neem alle veiligheidsnetten weg en iedereeen begint de impact te voelen. Wil jij in een maatschappij leven, waar je dan een echte reden hebt om bang te zijn? Ik niet.

Ik zeg niet dat het ergens anders perfect is, maar ik heb op al mijn reizen vastgesteld dat andere geciviliseerde landen er een nationaal voordeel in zien om voor iedereen te zorgen. Gratis medische verzorging, gratis of goedkope universiteit, hulp voor mentale problemen. Ik vraag me dan af – waarom kunnen wij dat niet?

Ik denk dat dat is omdat de mensen in andere landen elkaar niet zien als afzonderlijke individuën maar als een samenzijn, samen op de weg van het leven, waar ieder persoon bestaat als een integraal deel van het geheel. Waar je elkaar helpt als je iets nodig hebt, niet bestraft omdat ze een tegenslag hebben of een ongeluk.

Ik moet wel geloven dat de reden waarom wapenmoorden in andere landen zo zeldzaam zijn is dat er daar minder een mentaliteit heerst van de individualistische eenzaat. De meeste mensen zijn daar opgevoed met een gevoel voor verbondenheid, of ronduit voor solidariteit. Dat maakt het dan veel zwaarder om iemand anders te doden.

Wel, dat is wat stof om over na te denken nu we allemaal naar huis gaan voor het kerstverlof. Vergeet niet je conservatieve schoonbroer de groeten te doen van mij. Zelfs hij zal zeggen dat als je een rendier niet kan neerleggen met drie schoten – en beweert dat je daar een lader met 30 kogels voor nodig hebt -, dat je dan niet echt een jager bent, mijn vriend, en dat je dan geen recht hebt om een geweer te bezitten.

Een wonderbare Kerstmis en een mooie 25 december aan jullie allen! 

Michael Moore

Vertaling Lode Vanoost

take down
the paywall
steun ons nu!