21 december 2012. De zon die nooit opkomt. Alles blijft donker en de wereld komt op zijn einde. Een oppermachtig wezen verschijnt in de hemel. Dit is het begin van het einde.

Het regent vuur. Het water van de zeeën slaan omhoog en verslinden de aarde. Het land splijt uiteen in verschillende stukken. Moeder Aarde verandert in een beul. Volgens de Bijbel zou God nu het licht van de hemel doen uitdoven en naar ons toekomen.

De kalender eindigt en dus ook de wereld zoals wij ze kennen. Maar er wacht ons een opstap naar een hogere dimensie. Een hergeboorte.

We hebben een enorm grote verantwoording af te leggen aan onze planeet: wij, en enkel wij, zijn de oorzaak van de vervuiling, het gebrek aan natuurlijke rijkdommen, de verdwijning van bepaalde dieren- en plantensoorten, dodelijke aardbevingen, economische chaos en nucleaire bedreigingen. 2012 tekent het begin van een zondvloed af. Niet het einde.

De zon komt op dezelfde lijn te liggen als het centrum van de Melkweg. De ‘galactische evenaar’ wordt gevormd. We leven in een tijd van veranderingen. Onze vertrouwde wereld brokkelt af.

Gedurende eeuwen hebben verschillende figuren, beschavingen, religies en wetenschappers het einde van de wereld voorspelt, soms zelfs op de datum af berekend. Nadert het grote moment?

De Grote Koning der Verschrikkingen

Net zoals de Maya’s en andere nog oudere beschavingen, observeerde Nostradamus, ook wel gekend als ‘Michel de Notre-Dame’, in de zestiende eeuw de sterren. Hij beweerde het toekomstig gevaar in hen af te kunnen lezen. Honderden van zijn kwatrijnen verwittigen ons van het einde van de wereld:

(kwatrijn 1-55) … Er zal veel bloed worden vergoten

Aarde, zee, lucht en hemel uit evenwicht

Sekten, honger, machtswisselingen, plagen, verwarring

(kwatrijn 10-72) Uit de hemel komt een grote Koning der Verschrikking

Om de grote koning uit Angoulmois tot leven te brengen.

Daarvoor en daarna regeert Mars door geluk.

Alles zal eindigen

De verschijning van de grote Koning der Verschrikking in de hemel kondigt het einde van de wereld aan. En Mars symboliseert zonder twijfel de oorlog. Volgens onderzoekers voorspelt Nostradamus dat op het hoogtepunt van de oorlog, een astronomisch fenomeen het einde van de mensheid veroorzaakt. Een grote meteoriet zal inslaan op de aarde.

Planeet X

Volgens andere voorspellers is het een planeet, en niet een meteoriet, die met hoge snelheid op ons afstevent. ‘Planeet X’ is een hemellichaam dat 6 tot 8 keer groter is dan de aarde en dat de baan van de aarde rond de zon nadert. De planeet zou de aarde kunnen raken of zo dicht langs de aarde schrijden dat ze verwoestende cataclysmen zou veroorzaken.

Dit fenomeen werd beschreven door geleerden van de oude Sumerische beschaving, een beschaving die veel ouder is dan de Egyptische. Deze theorie is nu stof voor discussie voor verschillende voorspellers en zelfs wetenschappers.

De Sumeriërs waren een hoog ontwikkeld volk met eigen schrift en interesse voor de planeten van ons zonnestelsel. Ze ontdekten een zogezegde nieuwe planeet, Planeet X, die tot dan toe nog onbekend was.

Astronomen die geïnteresseerd waren in de theorie van de Sumeriërs gingen op zoek naar deze Planeet X. Ze ontdekten een nieuwe planeet, maar ondervonden later dat het niet om Planeet X ging. Dus noemden ze haar Pluto. Maar sinds 2006 wordt Pluto niet meer beschouwd als een planeet, wél als een ‘dwergplaneet’.

Planeet X zou zogezegd elke 3500 jaar langs ons zonnestelsel schrijden. Volgens verschillende hypotheses veroorzaakte de nadering van deze planeet reeds natuurrampen die onder andere aanzet hebben gegeven tot het uiteenvallen van onze continenten en de verdwijning van de dinosauriërs en oude beschavingen.

In duizenden pseudowetenschappelijke artikels beweert men dat Planeet X nabij en zichtbaar is en dat NASA en de overheden informatie achterhouden. Nochtans bestaat er geen wetenschappelijk bewijs dat dat bevestigt.

De vijfde zon

Wat wetenschappers wél kunnen aantonen is dat de laatste maanden de energetische activiteit op de zon sterk is toegenomen. Satellieten nemen de laatste tijd meer en intensere uitbarstingen waar, waarbij duizenden miljoen ton geëlektrificeerd gas de ruimte inspuit. Op 12 juni 2012 werd er een uitbarsting waargenomen die zo hevig en groot was dat afvaldeeltjes een paar dagen later op de aarde terecht kwamen.

Deze zonneactiviteit zou volgens de oude Maya’s een voorbode zijn van de huidige cyclus die, vertaald naar onze kalender, op 21 december 2012 zou eindigen. De wereld vergaat dan niet, maar een nieuwe cyclus begint.

Op 21.12.2012 begint de periode van de ‘quinto sol’ (de ‘vijfde zon’). Een cyclus van 5125 jaar eindigt en een nieuwe cyclus van 5125 jaar begint. We sluiten dan een cyclus af die op 11 augustus 3113 vóór Christus begon. Vanuit het oogpunt van de aarde zal Vader Zon zich dan exact in het equatoriaal centrum van Moeder Melkweg bevinden en op eenzelfde lijn komen te staan met onze planeet en Venus. Samen zouden ze de ‘galactische evenaar’ vormen.

Sommigen trachten de mayavoorspellingen te rijmen met de huidige exacte wetenschappen… Op het moment dat de aarde, de zon, Venus en het centrum van de Melkweg zich op de galactische evenaar bevinden, zal de Melkweg vanuit haar centrum energie uitzenden naar de zon. Een cumulatief proces van toenemende zonneactiviteit zou eindigen met een omkering van het magnetisch veld van de zon: de magnetische zuidpool verplaatst zich naar het noorden en omgekeerd. De ommekeer in de magnetische polen van de zon zou op haar beurt zorgen voor een verandering in de magnetische polariteit van de aarde.

Interessant is dat geologisch onderzoek aantoont dat de aarde al minstens 14 keer een omkering van zijn magnetische polen meemaakte. Telkens had dit een invloed op het klimaat en het leven op aarde. Wetenschappers hebben ook bewezen dat er momenteel opnieuw een omkering van de magnetische polen op aarde wordt voorbereid. Maar men weet nog niet wanneer dit exact zal plaatsvinden. Wie weet gebeurt dit wel op 21 december 2012.

Het einde van de wereld?

Toch blijft de grote vraag: wat gebeurt er daarna? Wat gebeurt er nadat de duisternis over onze planeet is neergedaald, ons DNA is getransformeerd, de Koning der Verschrikkingen in de hemel is verschenen, Planeet X op onze planeet is gebotst en onze continenten uit elkaar zijn gespleten? Moge we dan écht spreken over het einde van de wereld of eerder over een nieuw begin?

De profeet Nostradamus zag het eerder zwart in. In één van zijn kwartijnen vermeldt hij dat bloed zal vergieten en dat de aarde, zee en lucht ons zal beboeten met honger, ziektes en verwarring.

Insinueert hij hiermee dat er een grote wereldoorlog zal uitbreken die het menselijk ras zal doen uitroeien? Voelde hij toen al aan dat de mens met zijn huidige technologie in staat is om haar eigen ras uit te roeien? Vroeg of laat kan iemand de eerste bom werpen, en dit zou het begin van het einde betekenen. Reeds verschillende keren hebben we op het punt gestaan van een dergelijk conflict, vaak zonder dat we er ons zelfs van bewust waren.  

Of een nieuw begin?

De huidige Maya’s zien het iets rooskleuriger in. We weten al dat de Maya’s na 21 december 2012 een nieuwe cyclus voorspelden en niet het einde van de wereld. Daniel Matul, Guatemalteekse specialist in de mayaspiritualiteit, beschrijft het als volgt: “De omkering van de magnetische polen is zo sterk dat het de reproductie van de cellen in de organismen, en dus ook de codering van het DNA, beïnvloedt. Een verandering in het kosmisch DNA zou een transformatie van het menselijk bewustzijn veroorzaken. Deze evolutie of transformatie naar een nieuw soort bewustzijn zal wel enkel plaatsvinden bij diegenen die er voor openstaan, geen angst hebben en op zoek zijn naar interne vrede. Indien het menselijk wezen zich voldoende durft af te stemmen op deze veranderingen in de kosmische polariteit, dan zouden hun geestelijke waarden veranderen.”

Matul verduidelijkt: “We maken een crisis mee. Deze crisis is een kans om de drang naar macht, roem en geld te doen verminderen. Als we ons er voor open stellen zal het menselijke wezen voortaan enkel nog vanuit liefde handelen. We zouden de mens eerder gaan beschouwen als een onderdeel van een groter geheel: het universum. Wij en de natuur worden één. We zullen steeds meer gaan leven op het ritme van de natuur. Hierdoor beseffen we meer en meer dat onze planeet geen dode materie is dat we haar natuurlijke rijkdommen niet kunnen blijven ontginnen.”

“Het zal een cyclus van een nieuwe generatie worden, van nieuw leven en nieuwe energie,” zegt spiritueel leidster Salvadora Rafael de Ramos van El Salvador. Juan Ixchop Us, een Guatemalteekse spiritueel leider, voegt hieraan toe: “ De profetieën van Chilam Balam vertellen ons dat een periode van duisternis en dood haar einde nadert. Een tijdperk van hergeboorte en hoop komt in de plaats.”

Miguel Angel Amaya, mayaleider van El Salvador, gelooft in een terugkeer van onze grootvaders en –moeders. Een terugkeer van het woord, de kennis en de verbintenis tussen onze volkeren. Ons bewustzijn en bewustmaken wordt versterkt.

Religieus leidster Maudilia López uit Guatemala beweert dat we ons momenteel in een overgangsfase bevinden waarin de onderdrukten alle energie en krachten bij elkaar verzamelen om zich binnenkort te ontdoen van hun positie van onderwerping.

“De bevolking, waaronder voornamelijk de inheemsen, zal bevrijd zijn van een tijdperk van onderdrukking”, voegt politieke mayaleider Udiel Miranda hieraan toe. “Uiteindelijk zal iedereen, alle lagen van de bevolking, zijn of haar rechten kunnen opeisen en er zal naar hen geluisterd worden”.

Moeder Aarde

De huidige Maya’s spraken van een situatie waarin iedereen, flora en fauna, in harmonie en op gelijke voet met elkaar zal leven. De vrouwelijke sekse, symbool voor de liefde en de natuur, zou terug als volwaardig worden beschouwd. De verbintenis met en het respect voor de ‘Moeder’ Natuur, of de ‘Moeder’ Aarde zou weer ten volle beleefd worden.

Dit respect voor de vrouwelijke sekse bestond al in bijna verschillende oerbeschavingen. Moeder Aarde was in verschillende culturen steeds een vrouw: ‘Mahimata’ voor de hindoeïstische cultuur, ‘Pachamama’ voor de Aimara’s en Quechua, ‘Amalur’ voor de oude Baskische cultuur, en zo zijn er veel meer.

Men adoreerde, maar men vreesde ook Godinnen als Tiamat, Ishtar en Ninsuna van de Sumerische mythologie, Afrodite, Hera en Artemis van de Griekse mythen en sagen, Anann en Dana van de Ierse mythologie en Chimalma en Coatlique van de Azteekse cultuur.

Sinds wanneer begon men dan in bepaalde delen van de wereld en in grote wereldreligies de vrouwelijke sekse als minderwaardig en in sommige gevallen als het ‘zwakke geslacht’ te beschouwen? Als we de Maya’s mogen geloven, maar misschien ook de Sumeriërs, zal de vrouw haar voormalige sterke positie terug bemachtigen. Zowel de vrouw als de man krijgen een nieuwe invulling en worden herboren.

Buitenaardse wezens

Verschillende occultisten, zieners, esoteristen en new age profeten zijn geneigd te geloven dat een nieuw tijdperk in gang zal worden gezet door de komst van vreemde wezens, misschien wel buitenaardse wezens. Volgens Nostradamus zouden we in aanraking komen met de ‘bewoners van de sterren’. 

De Sumeriërs geloofden dan weer in de komst van de ‘Annunaki’. De Annunaki zouden de bewoners van Planeet X zijn. Het zou gaan om een hoog ontwikkelde beschaving. Adolf Leo Oppenheim, gespecialiseerd in het oude Mesopotamië, populariseerde het begrip door het voor het eerst te beschrijven in zijn boek ‘Ancient Mesopotamia: Portrait of a Dead Civilization’, dat in 1964 verscheen.

De Annunaki zouden goddelijke wezens zijn en de scheppers van de oudste beschavingen, dus ook van het oude Mesopotamië. Eerst schiepen ze de man. Maar omwille van de nood aan arbeidskrachten creëerden ze de vrouw, die berust werd met de belangrijke rol van voortplanting en voortbestaan van de mens. Daarna verspreidden ze zich op de hele planeet en stichten op verschillende plekken steden die zouden uitgroeien tot beschavingen.

De Annunaki zonden geregeld ter controle een delegatie naar onze planeet. De mensen maakten een cultus van de Annunaki. Ze waren goden die in hun koetsen van vuur uit de hemel afdaalden. Dankzij deze positie waren de Annunaki er zich van verzekerd dat ze de mensen in hun greep hadden en hen als slaven konden gebruiken.

Punt aan de lijn

Op 9 november 1979 kregen Noord-Amerikaanse en Canadese onderscheppingsvliegtuigen het bevel aan te vallen nadat er een videoband was gevonden met beelden van een invasie in de V.S.. Het was loos alarm en na amper zes minuten werd deze alarmactie geannuleerd.

Op 3 juni 1980 leek een kleine fout in één van de computers van de alarmsystemen van de afweerraketten er op te wijzen dat er atoombommen van de Sovjet-Unie waren afgevuurd. Ook dit vals alarm werd net op tijd vast gesteld zodat de V.S. net niet overging op represailles.

De Westerse regeringen zijn doordrongen van angst voor terroristische aanslagen, kernbommen en –rampen zoals Chernobyl of Fukushima, voor een grote en dodelijke einde van de mensheid in Armageddonstijl. 

In de meest populaire religies, zoals het Christendom, de Islam en het Jodendom is er een begin en een einde. Het laatste oordeel, of het nu om een straf of een beloning gaat, wordt geveld door God. 

Vele opties zijn mogelijk: de apocalyps van Nostradamus, van Bijbelse apostelen, een einde en nieuw begin van de Maya’s, een Sumerische mythe, de komst van buitenaardse wezens, een kernoorlog, de botsing met Planeet X of het voorkomen van een ander astronomisch fenomeen.

Stel dat er binnenkort een punt wordt gezet achter ons bestaan, is dat dan wel het soort einde van de wereld waaraan we ons mogen verwachten?

In februari 2010 werd Chili getroffen door een aardbeving van 8,8 op de schaal van Richter, de zwaarste aardbeving op het continent in 50 jaar tijd. In maart 2011 schrok een aardbeving van 9 op de schaal van Richter Japan wakker met verschrikkelijke gevolgen voor mens en milieu. Het was de zwaarste aardbeving in Japan in 140 jaar. In oktober 2012 raasde de destructieve orkaan Sandy doorheen de Caraïben en de Oostkust van de V.S.

Naast deze laatste drie recordbrekers, kunnen we nog een heel aantal rampen aan het lijstje toevoegen dat hoogstwaarschijnlijk zeer snel langer wordt wegens de  klimaatsverandering: de tsunami die in december 2004 Zuid-Oost-Azië overspoelde, de talloze aardbevingen in China, de aardbeving in Haïti in 2010, enzovoort. En wat met al de dieren- en plantensoorten die de mens heeft doen verdwijnen van de aardbol? Wat met de ontbossing, de vervuiling, het gat in de ozonlaag en de natuurlijke grondstoffen die we uit onze aarde blijven delven en pompen? Of de grote beschavingen, zoals die van de Azteken, de Inca’s en de Minoïsche beschaving die we van onze aardbol hebben geveegd?

Het einde van de wereld is misschien een proces dat we zelf al in gang hebben gezet, zonder het goed te beseffen. De vraag is: hoe lang zal dit proces duren, en: welke andere natuurrampen staan er ons nog te wachten vooraleer we ons allerlaatste einde hebben bereikt?

Tomasa Suy Tomin, van Guatemala, verwoordt het einde – of het begin – liever als “een moeder die op haar kind wacht”. Want een andere wereld is mogelijk.