Alle dagen staan vele werknemers met hun bedrijfswagen in de file. De werkgevers hebben met deze wagens een middel gevonden om personeelsleden aan zich te binden met een minimum aan sociale kost. De werknemer gaat daar graag op in, zeker de jongeren want zij moeten niet gaan lenen om een eigen wagen te kopen. Dat dit verloningssysteem nefast is voor het in stand houden van ons sociaal system is niet hun zorg en ik kan dat van uit hun standpunt begrijpen. Dit mag sociale organisaties niet beletten om over de gevaren van dit system te informeren.
Nu gaan onze bedrijven nog een stapje verder, ze gaan het fileprobleem oplossen met home-working te implementeren. Vele werknemers vinden dit een zegen en zijn zelfs blij want de work-live-balans wordt hiermee enigszins in evenwicht gebracht. Wanneer de werkgever dergelijke voorstellen doet moeten vakbonden steeds waakzaam zijn en ons afvragen: waar zitten de addertjes onder het gras? Met een beetje denkwerk vond ik er enkele:
In de middeleeuwen werkte de kleine boer op het land van zijn heer. Hij was van hem totaal afhankelijk ,zijn gezinsleven was aanhorig aan dit van de heer.
Tijdens de industriële revolutie bouwde de fabrieksbaas kleine schamele woningen nabij de fabrieksterreinen waarin de arbeiders konden wonen. Ook hier bleef die afhankelijkheid bestaan.
Nu zijn we er na jarenlange strijd in geslaagd om het gezinsleven en dit van het professionele te scheiden. Vandaag wordt precies door thuiswerk de invloed van de baas in het privéleven opnieuw geïntroduceerd. Een kwalijke en gevaarlijke evolutie.
Daar je een paar dagen uit het gezichtsveld van de baas verdwijnt zal hij een nauwkeurigere opvolging van de prestaties op touw zetten, dit om te voorkomen dat er niet productieve tijden zijn tijdens het thuiswerk.
De werkgever kan door een groot aantal dagen thuis te laten werken op de werkplek variabele werkposten voorzien zodat hij de werkoppervlakte kan reduceren. Dit zal hem in staat stellen minder kantoorruimte te huren of minder kadastraal inkomen te genereren , hierdoor kan de winst en het dividend stijgen tot het maximale. In vele gevallen is de problematiek van de arbeidsongevallen niet waterdicht geregeld. De werknemer mag hier niet tevreden zijn met de aangeboden faciliteit maar moet hier ook een deel van de koek eisen.
Ook sociaal gezien betekend deze nieuwe way of work een achteruitgang, denk aan thuisblijvende kinderen die niet begrijpen dat de fysisch aanwezige ouder geen tijd voor hen heeft.
Ook voor vakbonden is dit geen goede evolutie, op stakingsdagen zullen personeelsleden massaal gevraagd worden om thuis te werken om op die manier de actie te breken. Bij piketten moeten we dikwijls vaststellen dat de werknemers, die komen opdagen, blij zijn dat ze niet binnen kunnen om zo deel te nemen aan de actie zonder hun relatie met de baas in gevaar te brengen. Bij home-working kan de minder strijdvaardige werknemer niet zeggen dat hij niet binnen kon .
Homeworking wordt voorgesteld als sociaal en ecologisch maar toch moeten we heel omzichtig met dit nieuwe gegeven omspringen