Werkstraf van 95 uur

Dit alles in het kader van het dossier rond de kerncentrale van Doel, dat Anja als onderzoeksjournaliste van ondermeer DeWereldMorgen.be samenstelde. Een dossier dat Electrabel voor schut zette. Dat de beangstigende onveiligheid van kerncentrales als Doel aanklaagde, vooraleer niet veel later de bom barstte. En de bevolking deze winter het risico loopt zonder elektriciteit te vallen.

Men hoeft niet paranoia te zijn om het verband te zien tussen de onthullingen die de activiste over de staat in de staat die Electrabel is samenstelde, en het fabriceren van een proces rond het voorbereiden van een moordaanslag op magistraten. Naast de vrijspraak voor die zware beschuldiging, kreeg ze voor het vermoedelijk doorspelen van stukken uit haar dossier aan journalist Douglas De Coninck (De Morgen) tenslotte een werkstraf (gemeenschapsdienst) van 95 uur. Anders moet ze zeven maanden naar de gevangenis. De openbare aanklager eiste 250 uren werkstraf.

Douglas De Coninck, die de documenten in zijn krant publiceerde en betrokken werd in het proces, werd over de ganse lijn vrijgesproken. Eind goed, al goed ? Dit vonnis betekend een afgang voor het Dendermondse parket en de openbare aanklager. Nadat het gonsde van geruchten over een effectieve celstraf, bleef het bij gemeenschapsdienst. De rechtbank had niet het ‘ludieke’ inzicht om in te zien dat de inzet van Anja als milieu activiste en journaliste op zich al een gemeenschapsdienst van formaat is.

Crimineel als Antwerps schepen ?

Het onderzoek naar de vermeende doodsbedreigingen tegen de magistraten Kerkhofs en Meganck was niet alleen een janboel, maar tevens bevooroordeeld. Anja Hermans die haar celstraf voor het plegen van brandstichting in naam van het Animal Liberation Front (ALF) jaren geleden uitzat, werd en wordt door de inlichtingendiensten en justitie als een blijvend ‘target’ beschouwd. Ze wordt net als andere ex-gevangenen aldus gehinderd in het verwezenlijken van haar democratische rechten en belet zich in de samenleving te integreren.

Maken we een vergelijking met een Antwerpse zwaar veroordeelde politicus : André Gantman. Deze in de Joodse gemeenschap belangrijke figuur werd in de gemeenteraad verkozen op de N-VA-lijst. Hij was van 1995 tot 2000 schepen voor Open - VLD. In 2000 nam hij ontslag nadat hij twee maanden in voorhechtenis in de gevangenis belandde.

Hij verduisterde als ‘zakenman’ 2,3 miljoen euro en werd tot 18 maanden met uitstel gestraft. Wat niet belet dat deze veroordeelde crimineel vandaag genoemd wordt als mogelijk schepen in de nieuwe politieke meerderheid rond ‘Leider’ Bart De Wever.

Anja Hermans lukt er in met een zeer laag inkomen en in moeilijke leefomstandigheden criminologische wetenschappen aan de UGent te studeren. Met succes, nu in het tweede jaar. Het is zeldzaam dat (ex)gevangenen dergelijke stap zetten. Met hun diploma bovenop hun levenservaringen kunnen ze als ervaringsdeskundigen een grote bijdrage aan de maatschappij leveren.

Terwijl veroordeelde oplichters à la Gantman met open armen ontvangen worden door hun collega’s in ‘de politiek’, worden kritische ‘luizen in de pels’ van het systeem dat ‘hardwerkende sjoemelende Vlamingen’ als basis heeft, belet zich te ontplooien. Met creaturen als Gantman wordt het repressieve politieke beleid in handen gegeven van elementen die banden hebben met de financiële onderwereld.

Informant als dader

Centraal in het dubieuze dossier dat Anja Hermans voor de rechter bracht en haar meer dan drie jaar achtervolgde staat een anonieme brief. Anja hield steeds vol dat iemand anders de bedreigingen schreef en verstuurde. Ze bewees dat een informant die werkte voor politie-en veiligheidsdiensten de dader is. Deze onthulling veroorzaakte opschudding binnen de brede vredes- en milieubeweging, waar de man zeer gekend is.

Ondanks de vele bewijzen, weigerden parket en politiediensten dit spoor uit te spitten. Betaalde informanten worden beschermd opdat ‘de dienst’ geen schade zou lijden. Anja werd vervolgd wegens doodsbedreigingen tegen magistraten op basis van door de inlichtingendiensten gefabriceerde documenten. De rechter kon tenslotte niet anders dan haar voor die beschuldigingen vrij te spreken wegens ‘twijfel’. Dit tot tevredenheid van haar advocaat, meester Scheerlinck.

Samenwerking journalisten

Onderzoeksjournalist Douglas De Coninck van De Morgen werd vrijgesproken voor ‘schending van het geheim van het onderzoek’. Hij publiceerde in zijn krant een document uit het dossier dat bewijst dat het parket sjoemelende met computers. Kafka in het kwadraat was voor Anja Hermans de ervaring toen ze een computer van de recherche terug kreeg die deze van de moordenaar in een kinderdag verblijf… Kim De Gelder bleek te zijn.

De onderzoekers ontkenden in alle toonaarden, een verslag dat in het dossier zat bewees hun leugens. Anja maakte er een foto van, Douglas reageerde als journalist correct door deze onthulling in de krant te zetten.