De liefde voor muziek of de teloorgang van de muziekacademie

De liefde voor muziek of de teloorgang van de muziekacademie

maandag 26 november 2012 22:48
Spread the love

As I walk through the valley of the shadow of death
I take a look at my life and realize there’s noting left

Dit zijn de eerste lijnen uit de wereldhit van coolio gangsta’s paradise. Hij is een van de rappers die een impact hebben gehad op mijn generatie. Deze rapsong heeft het  over de gevaren van opgroeien in een moderne wereldstad met zijn positieve en negatieve punten.  Er zijn altijd feestjes: je kan er nieuwe mensen leren kennen.  Je wordt ook geconfontreerd met de gevaren van drugs, drank, armoede, ongelijkheid en racisme. Deze muziek heeft -of we het nu willen of niet- enorm veel mensen uit mijn generatie beïnvloed.

We zitten hier in Brussel met een enorme ongelijkheid. Kijk bijvoorbeeld naar mijn eigen gemeente, Anderlecht, waar de verschillen tussen Neerpede -met zijn vijvers, enorme huizen en een luxe oefencomplex van RSC Anderlecht-  en Kuregem – met verkrotte woningen, vuile  niet onderhouden straten, armoede en jeugdwerkloosheid enorm zijn.

Eén van de dingen die kinderen van al deze wijken verbindt is dat ze allemaal de laatste hits kennen. Muziek is voor iedereen gelijk. Iedereen kan ernaar luisteren en het goed of slecht vinden. Muzikanten heb je in elk formaat, taal en instrument. Talent is het belangrijkste om als muzikant door te breken. Tot voor kort dan. Er ligt namelijk een voorstel op tafel om het inschrijvingsgeld voor Nederlandstaligen  die naar de muziekacademie of de tekenacademie willen te verhogen. Dit zou willen zeggen dat een Nederlandstalig kind in Brussel zal betalen om naar een muziekschool te gaan terwijl een Franstalig kind gratis muziek kan leren spelen. Opnieuw een  bijkomend punt van ongelijkheid in Brussel .

Elke ouder met kinderen in het Nederlandstalig  onderwijs heeft waarschijnlijk al eens de opmerking gehoord dat er zo weinig kinderen zijn die thuis Nederlands spreken. Leerkrachten uit het Brusselse trekken de haren uit hun hoofd omdat kinderen gebrekkig Nederlands spreken. De taal die de meeste kinderen spreken is de taal die ze op school horen.

Hett is duidelijk  voor iedereen dat er nood is aan activiteiten waar men op een informele manier Nederlands kan spreken. Evengoed voor ouders die thuis geen Nederlands spreken en die hun kinderen zoveel mogelijk slaagkansen willen geven als  voor diegenen die Nederlands spreken en wiens haren ten berge rijzen als hun kind plots met een nieuwe variant van het Nederlands thuiskomt, die van de klasgenoten.

De VGC subsidieert enorm veel activiteiten voor kinderen van 6 tot 12 jaar. Als je de liefde voor muziek hebt gevonden doe je dit ook na 12 jaar. 12-jarigen hebben weinig activiteiten in deze stad, laat staan in het Nederlands.

Muziek zou er één van kunnen zijn.

De drempel voor muziekscholen en tekenacademies is hoog in een stad waar (kans)armoede troef is. Is een bijkomende financiële drempel nodig ?  Laat onze kinderen toch zoveel mogelijkheden geven om hun talent te laten ontplooien. Want dat is volgens mij de taak van de overheid. Zorgen dat de toekomstige Jay-zz, Bono’s, Mozarten en zelfs Justin Biebers ten volle gebruik kunnen maken van hun talenten. Het is namelijk bekend dat kinderen die muziek leren spelen het ook veel beter doen op school en dat heeft Brussel ook nodig. Minder spijbelaars en minder jeugdwerkloosheid.

Mensen doen schitteren, ook met de muziekschool. Die gratis is en niet alleen leeft van noten maar ook van muziek.

Fahim De Leener – Voorzitter Animo Brussel

take down
the paywall
steun ons nu!