Vlaamse ondernemer wil belastingheffing
Opinie, Nieuws, Economie, België, Buitenlandse investeringen, Chris Depreeuw, Urbain Van Deurzen, Meerwaardebelasting -

Vlaamse ondernemer wil belastingheffing

Er is in de traditionele media zo goed als geen aandacht aan besteed. Nochtans, een Vlaamse ondernemer die premier Elio Di Rupo vraagt een belastingmaatregel in te voeren om de Vlaamse ondernemingen te redden, is toch ongezien. Toch is het gebeurd: in een fors opiniestuk in De Tijd (13 november) door Chris Depreeuw, CEO van het chemiebedrijf Oleon en bestuurslid van het Voka, de organisatie van Vlaamse ondernemers en managers.

dinsdag 20 november 2012 12:20
Spread the love

Depreeuw is een ervaringsdeskundige inzake de uitverkoop van Vlaamse ondernemingen en de verhuis van beslissingscentra naar het buitenland. Hij heeft het meegemaakt bij verschillende bedrijven, waar hij aan de slag was.

Drama’s

“Vlaanderen heeft bij de sluiting van Ford Genk nooit een vinger in de pap gehad”, opent Depreeuw. “De beslissingen werden genomen in de hoofdkwartieren in Detroit en Keulen. Bij Ford ging het om old technology, die toch gedurende 50 jaar voor grote werkgelegenheid heeft gezorgd.”

Een ander verhaal in het opiniestuk is dat van de recente verkoop van het hoogtechnologisch bedrijf LMS (Haasrode) aan het Duitse Siemens. Topman Urbain Van Deurzen, oud-voorzitter van Voka, heeft er door de verkoop van zijn aandelen persoonlijk zo’n slordige 420 miljoen euro aan verdiend.

Deze verkoop is ‘een drama in de innovatieve sector dat voorkomen had kunnen worden’, meent Depreeuw. Na dertig jaar succesvol ondernemerschap kiest Urbain Vandeurzen voor het grote geld in plaats van de continuïteit voor zijn bedrijf. Al zijn pleidooien voor ‘innovatie in Vlaanderen’ ten spijt, verhuist het hart van die innovatie binnenkort naar Duitsland. Depreeuw sluit overigens niet uit dat de naam van de firma LMS na verloop van tijd zal veranderen in ‘Siemens-Haasrode’: een symbolisch maar vooral veelzeggend detail.  

Waarom is LMS verkocht? Depreeuw: “LMS is een parel aan de innovatieve kroon en een wereldleider in zijn sector. Alle praat over de noodzaak van een strategische partner is lulkoek. LMS heeft een dertigjarig prachtig groeitraject achter de rug. Als er geld nodig was voor bijkomende investeringen, dan stonden fondsen en beurzen in de rij om Vandeurzen en zijn LMS te helpen.”

“Wat zijn de werkelijke drijfveren? Geld uiteraard. In België kan je niets doen zonder daarop belast te worden, met één grote uitzondering: je eigen bedrijf voor honderden miljoenen verkopen. Dat is volledig belastingvrij.“

Het ‘grote voorbeeld’

Waarom worden er in de ons omringende landen minder bedrijven van de hand gedaan aan buitenlanders? Depreeuw: “Ik vloek nu uiteraard in de Voka-kerk, maar het moet eruit. De voornaamste reden is ongetwijfeld dat in Nederland, Frankrijk, de VS, het Verenigd Koninkrijk en tal van andere landen de meerwaarde op de verkoop van meerderheidsbelangen belast wordt tegen 25 procent. In Duitsland is er zelfs een belastingvoet van 50 procent of meer. Duitsland heeft niet toevallig de sterkste economie. Ze beslissen zelf over hun economie.”

Het lijstje van uitverkochte Vlaamse ondernemingen is indrukwekkend groot. Maar wie kan hier wat aan doen? Elio Di Rupo! Depreeuw: “Mijnheer de eerste minister, voer een meerwaardebelasting in op de verkoop van controlebelangen (en spaar de kleine belegger) en bescherm zo het Vlaamse ondernemingsnetwerk. Tot u spreekt geen communist maar een Vlaams manager die de ene Vlaamse parel na de andere ziet verdwijnen.”

Zo’n stellingname is in ondernemersmiddens not done. Maar Depreeuw merkt daarbij op dat bij alle weerstand tegen zo’n meerwaardebelasting nooit naar Duitsland wordt verwezen, voor velen nochtans het ‘Grote Voorbeeld’.

Onzinnig

De reactie van Vandeurzen van LMS verscheen twee dagen later in de krant. Hij voelde zich gevleid door de vele positieve reacties, met lof voor het fantastische project dat de voorbije 30 jaar met LMS is afgelegd. “Ik persoonlijk heb het ervaren als de realisatie van een ondernemersdroom die afgerond is met de ideale successieoplossing.”

Ook de GIMV (Gewestelijke Investeringsmaatschappij Vlaanderen), destijds opgericht door de overheid, kreeg van Vandeurzen alle lof als langdurige aandeelhouder en strategische verankeraar. “GIMV heeft zijn rol perfect gespeeld.”

Natuurlijk is Vandeurzen het hoegenaamd niet eens met Depreeuw. “Bedrijven verankeren doe je niet met meer, maar met minder belastingen.” Hij vindt het voorstel om een meerwaardebelasting op controlebelangen in te voeren, tactisch naïef en zonder meer onzinnig als verankeringsstrategie. Hij besluit: “Ik hoop voor Voka en ondernemend Vlaanderen dat premier Elio Di Rupo (PS) de opinie van Chris Depreeuw niet gelezen heeft.”

Over nadenken

Ook Herman Daems, die jarenlang aan het hoofd stond van de GIMV, heeft zo zijn bedenkingen (De Tijd, 17 november). ‘Een meerwaardebelasting vloekt met nieuw ondernemerschap’, zo kopte de redactie het opiniestuk. Maar Daems zelf is genuanceerder. “Zeker in Vlaanderen zijn er heel veel tegenstanders van een belasting op de meerwaarde. Merkwaardig genoeg lees ik heel weinig ernstige argumenten. In Vlaanderen moet een grondig economisch debat over een meerwaardebelasting nog beginnen. Ik sluit niet uit dat er een kleine heffing komt, maar groot kan die niet zijn. Een hoog tarief doet immers privégeld voor technologie opdrogen en ontmoedigt het ondernemerschap verder; toch even verder over nadenken.”

Daems is een éminence grise. Al in de jaren zeventig deed hij wetenschappelijk onderzoek naar de alsmaar grotere invloed van buitenlandse investeringen in de Vlaamse economie. In opdracht van de Vlaamse regering leidt hij sinds kort een werkgroep die een masterplan moet uitdokteren voor de reconversie van de Limburgse industrie, als antwoord op de sluiting van Ford-Genk.

Afgelopen zomer verschenen twee rapporten over de ingrijpende invloed van buitenlandse investeringen in Vlaanderen: het ene van de Voka-Leerstoel ‘Groeikracht voor Vlaanderen’, het andere van het ‘Steunpunt Ondernemen en Regionale Economie’ (SORE). Dit laatste onderzoek is uitgevoerd op verzoek van de Vlaamse Regering. Bij de voorstelling van het rapport merkte Vlaams minister-president Kris Peeters op: “Als één van de bedrijven weggaat, heeft dit inderdaad grote impact op de werkgelegenheid en de welvaart. Dat is de gevaarlijke kant van dat grote aandeel.” Een goeie maand later kregen de werknemers van Ford-Genk op een respectloze wijze te horen dat ze naar een andere job moesten uitkijken.

Daadkracht?

Naar aanleiding van de aankondiging van dit sociaal bloedbad in Limburg, stelde De Tijd tien concrete maatregelen voor om de Vlaamse industrie te redden. Het krasse opiniestuk van Depreeuw is een bijdrage tot de discussie die sindsdien over deze tien 10 ‘werven’ in de krant wordt gevoerd. Begin december houdt Voka een congres in Brussel. Het is maar de vraag of de ‘vloekende’ Depreeuw daar nog welkom is.

Over de tien ‘werven’ merkte de Gentse economieprofessor Koen Schoors in De Tijd (3 november) op: “Het is interessant om te zien dat liefst acht van de tien punten deels of volledig Vlaams beleid zijn. We houden dus misschien beter op om het federale niveau met alle zonden van Vlaanderen te beladen. Investeerders zekerheid verschaffen was in het recente verleden niet echt het sterke punt van de Vlaamse overheid. Meneer De Wever, hou op met de Walen en de PS van alles de schuld te geven. Zet die plaat nu maar af. Geen woorden meer, maar daden.”

Jan Willems

take down
the paywall
steun ons nu!