Ingang van 't Klooster (foto 24 oktober 2012)
Reportage, Nieuws, Samenleving, Milieu, Politiek, Armoede, Antwerpen, Crisis, Cultuur, Democratie, Burgerparticipatie, Antwerpen, 't klooster, VZW Koevoet -

SOS ‘t Klooster in Antwerpen

ANTWERPEN - ‘t Klooster is in 2004 door anarchisten gekraakt, daarna door het Daklozen Actie Komitee en momenteel door Koevoet. Eind 2005 kocht de provincie het gebouw en de krakers mogen er tot eind 2013 blijven. De deur van ‘t Klooster staat open voor iedereen. De bewoners helpen waar ze kunnen. Momenteel zijn er echter problemen die het sociaal project bedreigen: een financieel probleem met de elektriciteitsafrekening en een probleem van overbevolking.

woensdag 7 november 2012 13:10
Spread the love

Sinds vorige winter fotografeer ik regelmatig ‘t Klooster in de Kievitwijk. Veel mensen vrezen dat onze (klein)kinderen het veel minder goed zullen hebben als wij nu. Wat zal de toekomst brengen? ‘t Klooster lijkt een sociaal laboratorium. Hoe (over)leeft een gemeenschap met (te) weinig geld? Met mijn foto’s probeer ik het te begrijpen.

(foto 2 februari 2012)

Het is -8°C buiten. De wind komt uit het oosten en op de radio spreekt men van een gevoelstemperatuur van -10 tot -20. Binnen heeft iedereen zijn jas aan. Op twee meter van het fornuis zie je adem als damp uit je mond komen. Je hebt geen thermometer nodig om te weten dat het koud is.

Soep

(foto 1 februari 2012)

Luca maakt zoals elke woensdag de soep. Hij mankt en ik vraag hem wat er gebeurd is: “Ik had een discussie met een medebewoner. In plaats van een verbale ruzie is dat geëscaleerd in een handgemeen. Ik heb een stamp tegen mijn voet gekregen en het is nu 4 weken dat ik er mee sukkel. Het is nu aan de beterhand en ik hoop dat dat in de toekomst niet meer gebeurt. Ge moet nog samenleven en ge komt elkaar iedere dag tegen.”

“Er waren al een paar reclamaties geweest over die mens. Zeven over seksuele intimidaties tegenover mensen die hier komen. Dat heeft te veel in mijn hoofd gespeeld en dan is er een woordenwisseling ontstaan omdat die mensen zich alles toeëigenen en naar hun kamer meenemen. Ze vinden dat wij voor hen moeten zorgen.”

Soep koken met een mank been gaat ook. Het is woensdag en dan komen mensen voor 10 eurocent soep eten. Vrijdags is het Volxkeuken en dan hopen ze wat te kunnen recupereren. Luca maakt Kortegemse juliennesoep. Ondanks, of beter, door de koude, komen de gasten (50 tot 60) maar mondjesmaat binnen.

(foto 15 februari 2012)

De ‘gelagzaal’ is een multifunctionele ontmoetingsruimte, toegankelijk voor iedereen. Er staat geen TV-toestel maar (een weinig gebruikte) WIFI is er wel.

(foto 1 februari 2012)

Anna dweilt de keuken, wast af, dient op … ze is iemand die werk ziet en zich niet wegsteekt als er iets moet gedaan worden.

(foto 15 februari 2012)

Hier eten mensen die het nodig hebben samen met vrijwilligers die een handje toesteken of mensen die gewoon afkomen op de gezelligheid. Iedereen is welkom.

Voedselbedeling

(foto 24 februari 2012)

‘s Avonds is het voedselbedeling, zeven dagen per week. Gemiddeld komen er 80 à 100 personen op af. Vroeger gebeurde dat op het Astridplein. De handelaars hadden het daar moeilijk mee, dus is de bedeling naar ‘t Klooster verhuisd.

(foto 1 februari 2012)

Roger is 68 en een van de vrijwilligers achter de voedselbedeling. Hij spreekt complexloos en open over zijn situatie:

“Op 22 mei (2012) is het 30 jaar dat ik vecht voor het laten respecteren van de mensenrechten. In België worden de mensenrechten met de voeten vertrappeld. En dat gaat niet. Dat is me te veel en daarom probeer ik daar iets aan te doen. Als niemand reageert dan gaat dat blijven duren en dat kan niet.”

“4 april is het 3 jaar dat ik de voedselbedeling doe voor daklozen, kansarmen en mensen-zonder-papieren. Die mensen-zonder-papieren hebben helemaal geen centen en krijgen nergens niks. Ze zijn dus aangewezen op ons. En dan ook mensen met een leefloon. Een leefloon bedraagt momenteel, voor een alleenstaande, 745 euro. Als ze op de privémarkt gaan huren, zijn ze zonder vaste kosten 450 à 500 euro kwijt. Dus die hebben maandelijks geen 200 euro over om van te leven.”

“Die komen ook naar hier eten halen en dat is goed, ze moeten geen honger lijden. Ik heb niet graag dat mensen honger lijden. Dat is iets, dat kan niet. Dat gaat in tegen mijn principes. Ik heb zo mijn eigen principes van vroeger al. Ik heb het van kinds af aan al opgenomen voor mensen, kinderen die minder hadden. En die niet zo brutaal waren, of niet zo mondig als ik. Van toen al ben ik al bezig.”

“Op 20 mei is het 8 jaar dat ik geen alcohol meer drink. De dokter zei dat ik bijna een levercirrose had. Ik ben dan gestopt met drinken en kreeg nevenverschijnselen. Met medicijnen kreeg ik die onder controle.”

“Ik kan goed data onthouden en gezichten. Met de juiste namen op de gezichten te kleven, gaat het wel eens mis.”

Freeshop

(foto 15 februari 2012)

Luca heeft, in de Freeshop, met de hulp van de Poolse Anja een geschikte trui gevonden. Ze praten Nederlands. Zij komt met haar gezin voor de gezelligheid. Je afkomst of plaats op de sociale ladder is hier niet belangrijk, je bent wie je bent.

De Freeshop ligt er rommelig bij. Te veel kledij en te weinig kapstokken. Niet alles wat er ligt, is nog draagbaar. Er staan een aantal grijze vuilniszakken gevuld met kleren, klaar om weggegooid te worden. Er ligt ook een hoop vieze kledij, waarvan een deel besmeurd met hondenpoep.

(foto 15  februari 2012)

De Freeshop is Edwards project. Hij is Russisch politiek vluchteling en 10 jaar in België. Hij heeft kritiek op ‘t Klooster. Hij heeft hier hard moeten werken met het opknappen van de ruimte en heeft zo goed als geen (financiële) hulp gekregen. Voor de rest moest hij zijn plan trekken en dat terwijl er volgens hem veel geld in ‘t Klooster is.

Zijn Russisch-Engels is moeilijk te verstaan. Hij klinkt verbitterd, agressief en intimiderend. Hoe meer het gesprek verloopt, hoe ongemakkelijker ik me voel.

De roddel over veel geld leeft in ‘t Klooster, maar iedereen die ik erover aanspreek, heeft het van horen zeggen of zegt dat hij er niets mee te maken heeft.

Volxkeuken

(foto 3 februari 2012)

Koken voor de Volxkeuken doe je niet alleen: de kok en vrijwilligers die de groenten wassen en snijden, wisselen van week tot week. De kookploeg bestaat telkens weer uit bewoners en sympathisanten.

(foto 3 februari 2012)

‘Klappen en breien’ of is het ‘lachen en breien’? Elke ploeg heeft zijn eigen dynamiek, en gespreksonderwerpen gaande van dagelijkse beslommeringen, cultuur, kunst en politiek. Eén onderwerp heb ik nooit horen behandelen: ‘de eigen armoede’.

(foto 24 februari 2012)

In ‘t Klooster is iedereen tegen verspilling. Als je middelen beperkt zijn, is het logisch dat je voorzichtig omgaat met wat je ter beschikking hebt. Bij Japhy is het een bewuste keuze, ingebakken in zijn levensfilosofie.

Waarom zou iedereen apart koken als je met 100 in de Volxkeuken kan eten? Waarom zou je brood van één dag oud weggooien? Waarom zou je eender wat weggooien dat nog bruikbaar is? Hij helpt dan ook anderen met het herstellen van fietsen en recycleert onderdelen van afgedankte rijwielen. Als hij eten koopt, let hij erop dat het in de nabijheid gekweekt is.

(foto 24 februari 2012)

De hond is op pensioengerechtigde leeftijd. Vandaag mag hij in de zetel voor de kachel liggen. Soms blaft hij nog wel eens tegen iemand om te laten zien dat hij nog steeds meespeelt.

(foto 24 februari 2012)

Anja’s zoontje wordt door de aanwezigen op handen gedragen.

(foto 24 februari 2012)

Je schuift aan, steekt een vrije bijdrage in een pot en je krijgt een bord lekker vegetarisch eten. Voor een gewoon drankje aan de bar betaal je 1 euro, die prijs zal iets omhoog moeten om het gat in de begroting te vullen.

(foto 24 februari 2012)

Couscous met een in deeg gefrituurde groentenbrochette en bananenmilkshake als toetje.

(foto 24 februari 2012)

Fotograferen is hier een uitdaging. Er is weinig licht. Hier wordt niet met elektriciteit gesmost. Toch zit ‘t Klooster met een achterstallige elektriciteitsrekening van 12.000 euro. Het is niet duidelijk waar dat bedrag vandaan komt. Het is een combinatie van sommigen die overdreven energie verbruiken en een veel te lage inschatting van de maandelijkse kosten door Nuon.

Nu zouden ze meer dan 900 euro moeten betalen, maar door het uitschakelen van onder andere de warmwaterboiler proberen ze dat op 600 euro per maand te krijgen. Douchen doen ze nu in ‘De Biekorf’.

(foto 24 februari 2012)

Na een prachtig concert door een klassiek gitarist treedt een gekke swingende band op met keyboard, ukelele en contrabas.

(foto 24 februari 2012)

Een bezoeker is kwaad geworden en heeft, ogenschijnlijk zonder reden, een toilet uit de muur getrokken en een brandblusser in de gang leeggespoten.

(foto 24 februari 2012)

In dezelfde gang waar enkele uren geleden eten werd uitgedeeld, hangt nu een (brandblus) mist. De bewoners weten dat ze morgen serieus zullen mogen schoonmaken.

(foto 24 februari 2012)

Maar nú is het feest.

(foto 25 oktober 2012)

Op een crisisvergadering wordt naar oplossingen gezocht. Voor de hoge elektriciteitsafrekening is een betalingsplan opgesteld. De schuld mag met 1.500 euro per maand afbetaald worden. De bewoners betalen momenteel 25 euro per persoon. Dit is zelfs niet voldoende om de maandelijkse 600 euro elektriciteitskosten te betalen, laat staan de bijkomende 1.500 euro. Sommigen betalen niets omdat ze niet kunnen, anderen omdat ze niet willen.

Hoogstwaarschijnlijk gebruiken enkele bewoners elektrische kacheltjes. Dat mag niet, dat is een van de weinige regels die de gemeenschap heeft. Reageren op degenen die de regels overtreden en gewoon hun eigen zin doordrijven, is heel moeilijk.

Doordat de bewoners geen enkele huur- of bezettersovereenkomst hebben, kan niemand bepalen wie er wel en wie er niet mag wonen. Ze hebben geen juridische poot om op te staan waarmee ze kunnen reageren tegen bewoners die de regels en/of afspraken niet naleven.

In ‘t Klooster wonen momenteel 25 à 30 personen, dat is te veel. En tussen het koren zit meer kaf dan de groep aankan. Als je in een kraakpand wil wonen, moet je zelfredzaam zijn. Er moet een zeker evenwicht zijn tussen wat jij de groep biedt en wat je van de groep krijgt. Bij twee bewoners staat de balans zo scheef dat ze het voortbestaan van allen in gevaar brengen.

Er zijn ideeën voor een benefietconcert of het maken van een CD. Met Nuon is contact opgenomen om de factuur naar beneden bij te stellen.

Ondertussen hebben de Dominicanen 2.000 euro gestort en heeft de provincie 5.000 euro toegezegd. Als voor sommigen 25 euro per maand een probleem is, dan kan je je voorstellen wat de ontbrekende 5.000 euro of 200.000 oude Belgische frank betekenen.

take down
the paywall
steun ons nu!