Het Vrijheidsfestival wist dit jaar de belangrijkste politieke hiphopgroep ter wereld naar Brussel te halen. Public Enemy speelde op vrijdag 26/10 in Théâtre National een uitverkocht concert. Achteraf had DeWereldMorgen.be een gesprek met frontman Chuck D. Hierbij de video-opname daarvan en hieronder een korte weergave van enkele fragmenten.
Normaal gezien springt en loopt Chuck D rond op het podium, maar wegens een blessure aan de achillespees, moet hij het rustiger aan doen. Gelukkig spuwde hij wel nog vuur via zijn microfoon! Hij had er zin en vertrouwen in. ‘Vertrouwen is het belangrijkste’, zegt hij.
‘Bij een nieuw nummer, ben ik soms nog zenuwachtig. Ik schreef ook zoveel nummers dat het niet makkelijk is om de nieuwe te onthouden. Bovendien zijn rap-liedjes ook moeilijker, omdat er veel meer woorden in zitten. Maar als de woorden vloeien en één geheel vormen met de DJ en de andere muzikanten, dan is het echt geweldig!’
Wat doe je om op de hoogte te blijven van wat er wereldwijd gebeurt?
‘”Ik lees eigenlijk nog weinig kranten, bekijk vooral websites. Mensen zenden me vaak nieuwsberichten van overal ter wereld. Die grassroots-aanpak ligt me wel: ik zou willen dat meer mensen zelf nieuws maken en niet enkel de grote bedrijven! Je moet wel aandacht hebben voor mainstreammedia, omdat zij de belangrijkste verspreiders van nieuws ter wereld zijn, maar je moet het niet geloven. Ik praat met veel mensen en ga in dialoog met de beleidsmakers.
Sinds 13 jaar is er www.rapstation.com, ons online hiphop radionetwerk, dat ook uitgezonden wordt op onafhankelijke radiostations. Daarnaast hebben we onze eigen website www.publicenemy.com. Het belangrijkste is te weten wie welke boodschappen de wereld instuurt. Veel hiphopsites, bijvoorbeeld, vind ik vreselijk omdat ze enkel sensatie en non-nieuws brengen.
Het probleem met westerse media is dat er teveel aandacht naar onbelangrijke dingen gaat, zoals dingen die bij mensen thuis gebeuren. En als je dan muziek maakt om mensen te inspireren, dan wordt dáár niets over gebracht. Veel Amerikanen weten weinig over de wereld: de media-propaganda doet dus zijn werk erg goed.”
Bereiken jullie de jonge generatie nog?
“Tieners bereiken we nauwelijks, omdat ze onze geschiedenis niet kennen, maar we bereiken wél de artiesten, die zinvolle zaken te vertellen hebben en waar diezelfde jongeren fan van zijn. Daar doe ik het voor.
Er zijn tegenwoordig ook veel onafhankelijke en verfrissende films die uitgebracht worden. Ook met hiphop. Onze strijd blijft om ook daar aandacht voor op te eisen. Maar mijn belangrijkste strijd blijkt toch die tegen de oppervlakkige media, propaganda en de hersenspoeling. Daar komen ook de meeste van mijn littekens van…
Als je bijvoorbeeld kijkt naar het geringe protest bij het uitschakelen van politieke figuren als Mouamar Khaddafi, Sadam Hussein of Osama Bin Laden, dan geeft dat toch te denken hoe weinig kritisch de mensen zijn. Die moorden worden voorgesteld als oorlogstrofeeën. Dat is toch schrijnend.”
Heb je ten slotte nog een boodschap voor de jonge mensen?
“Respecteer Afrika! Bevrijd Afrika! En vergeet Patrice Lumumba nooit!”
