John Pilger: “De taak van Australië is een kernoorlog mogelijk te maken”
Nieuws, Politiek, China, VS, Pakistan, Iran, India, WikiLeaks, Barack Obama, John Pilger, Australië, Column, Non-proliferatieverdrag (NPT), Julia gillard -

John Pilger: “De taak van Australië is een kernoorlog mogelijk te maken”

Een commentaar van Australisch onderzoeksjournalist John Pilger. De Australische Labourregering maakt het gevaar voor een kernoorlog reëler door uranium te verkopen aan India, een land dat het NPT-verdrag weigert te ondertekenen en in een permanente spanning leeft met buurstaat Pakistan (eveneens geen lid van het NPT-verdrag).

donderdag 25 oktober 2012 23:53
Spread the love

Het Australisch parlementsgebouw ruikt naar vloerboenwas. De houten vloeren weerschijnen zo fel dat ze de karikaturale portretten van eerste ministers, rechters met pruiken en onderkoningen weerkaatsen (Australië werd voor zijn onafhankelijkheid bestuurd door een Britse ‘onderkoning’, nvdr). Langs de glanzend witte, stille gangen hangen de muren vol met kunst van Aboriginals (de oorspronkelijke bewoners van Australië): het ene schilderij na het andere zoals in een monolithische galerij, met brutale ironie volledig ontdaan van hun oorsprong. De armste, ziekste, meest gevangen gezette mensen op aarde geven zo een façade aan zij die de diefstal en plundering van hun land hebben georganiseerd.

Australië heeft 40 procent van het uranium van de wereld, allemaal op land van de Aboriginals. Eerste Minister Julia Gillard is net naar India geweest om uranium te verkopen aan een regering die weigert het non-proliferatieverdrag (NPT-verdrag) te ondertekenen waar diens vijand Pakistan ook geen lid van is. De dreiging van een kernoorlog tussen deze twee landen is voortdurend aanwezig.

Uranium is een essentieel onderdeel van kernwapens. Gillards deal met India beëindigt formeel het aloude beleid van de Australische Labour Party om geen uranium te verkopen aan landen die de NPT-verplichting verwerpen om “te goeder trouw onderhandelingen aan te gaan voor effectieve maatregelen om de kernwapenwedloop snel stop te zetten en voor nucleaire ontwapening”.

Net als de bevolking van Japan hebben de Australische Aboriginals de gruwel van kernwapens ervaren. In de jaren vijftig heeft de Britse regering kernbommen getest in Marilanga in Zuid-Australië. De Aborginals werd niet om hun mening gevraagd en kregen nauwelijks of helemaal geen verwittigingen. Ze voelen de gevolgen nog steeds.

Yami Lester was een jongen toen hij de nucleaire flits zag en onmiddellijk blind werd. De blijvende strijd van de Aboriginals voor hun erkenning als menselijke wezens was niet alleen een strijd voor hun land, maar ook voor wat er onder zit. Sinds ze een status hebben gekregen hoger dan schapen – tot 1971 werden schapen geteld, zij niet – werden veel van hun al beperkte landrechten ondergraven of verminderd door de regeringen in Canberra (de hoofdstad van Australië, nvdr).

In 2007 zette eerste minister John Howard het leger in voor een ‘noodinterventie’ in de gemeenschap van Aboriginals in de Noordelijke Territoria, rijk aan grondstoffen. Ranzige en frauduleuze verhalen over bendes pedofielen waren de dekmantel. De Aboriginals werd verteld dat ze hun essentiële diensten niet zouden krijgen als ze de gebruiksrechten over hun land niet opgaven. De minister voor Aboriginalzaken van Gillard (de huidige eerste minister, nvdr) heeft die beslissing de Orwelliaanse titel ‘Sterkere toekomst’ gegeven.

De tactieken bestaan onder meer uit het samendrijven van de mensen in ‘hub towns(een ‘hub’ is een plaats waar je maar even blijft, in transit, nvdr), uit het ontzeggen van degelijke behuizing voor zij die gedwongen worden om met twaalf in één kamer te wonen. Het verwijderen van Aboriginalkinderen heeft het peil bereikt van de beruchte ‘Stolen Generation‘ van de vorige eeuw. Veel van hen gaan hun families nooit meer terugzien.

Eénmaal die ‘interventie’ bezig was, werden honderden licenties verstrekt aan bedrijven voor de exploitatie van mineralen zoals uranium. De hedendaagse politiek in Australië wordt dikwijls bepaald door de mijnbouwbedrijven. Toen de vorige eerste minister van Labour, Kevin Rudd, een belasting voorstelde op de ongeziene winsten uit de mijnbouw, werd hij afgezet door een slinkse achterhoede binnen de partij, waaronder (huidig eerste minister) Gillard, die de taks prompt afvoerde.

Diplomatieke telexen die door Wikileaks werden uitgebracht tonen aan dat twee van de complotteurs tegen Rudd ook informanten van de Amerikaanse ambassade waren, die woedend waren op Rudd omdat hij niet letterlijk de plannen van de VS volgde om China te omcirkelen en uranium te koop aan te bieden aan VS-bondgenoten zoals India.

Gillard heeft sindsdien Australië teruggebracht naar zijn historische vriendschapsbanden met Washington, gelijkwaardig aan die van een Oost-Europese satelliet van de Sovjet-Unie. De dag voor Obama vorig jaar aankwam in Canberra, waar hij China de nieuwe vijand noemde van de ‘vrije wereld’, kondigde Gillard het einde aan van de ban van haar partij op de verkoop van uranium.

De andere post-Koude-Oorlogsobsessies van Washington vereisen ook de diensten van Australië. Daar hoort onder andere de intimidatie van Iran bij en de vernietiging van de onafhankelijkheid van dat land, de ondermijning van het NPT-verdrag, de preventie van kernvrije zones die de kernwapendominantie van de VS en Israël bedreigen. In tegenstelling tot Iran, dat wel een stichtend medeondertekenaar van het NPT-verdrag is en een supporter van kernvrije zones, laten de VS en Israël geen onafhankelijke controles toe. Beide landen bedreigen voor het ogenblik Iran met een aanval, terwijl zowat alle inlichtingendiensten van de VS bevestigen dat het land geen kernwapens heeft.

De noodzakelijke omkering van de werkelijkheid en de dubbele normen vereisen een ‘nauwkeurig georkestreerd proces’, zo verzekert een Australisch ambtenaar de Amerikaanse ambassadeur, volgens de Wikileaks-onthullingen. Volgens die berichten, zijn er enthousiaste ‘Australische ideeën’ om informatie ‘op te vissen’ die zouden helpen om Mohammed El Baradei te discrediteren, die van 1997 tot 2009 directeur was van het Internationaal Atoom Energie Agentschap (IAEA) en die herhaaldelijk de beweringen van de VS weerlegde dat Iran een kernwapen aan het bouwen zou zijn.

De directeur van het Australische Arms Control Office wordt in die berichten omschreven als een waakhond van de Amerikanen, die waarschuwt tegen een ‘glibberige glijbaan’ van regeringen die ‘onafhankelijk oordelen’ over kernwapenaangelegenheden. Een hooggeplaatste Australische ambtenaar, een zekere Patrick Suckling, wordt erin beschreven als iemand die aan de VS zegt: “Australië wil de meest robuste, de meest indringende en de meest verzwakkende sancties mogelijk” tegen Iran. De slachtoffers van Suckling vandaag zijn merendeels gewone mannen, vrouwen en kinderen.

Op 5 oktober kwam de Australische Nuclear Free Alliance, waaronder ook Aborginalgroeperingen van over heel het land, samen in Alice Springs (stad in het centrum van Australië). Ze riep een moratorium uit voor alle uraniummijnbouw en -verkoop. Aboriginalvrouwen richtten een speciaal pleidooi tot Gillard, die recent nog werd geloofd door de blanke media als een feministische heldin. Er werd geen antwoord verwacht.

Op 17 okotober werden al die getuigenissen van gehoorzaamheid en onderdanigheid aan de machtige patroon eindelijk beloond met een niet-permanente zetel in de VN Veiligheidsraad, wat in Canberra de ‘top table’ wordt genoemd. De timing is opvallend. Een aanval op Syrië of Iran, of op beide, door de NAVO hangt in de lucht.

Een wereldoorlog dreigt 50 jaar nadat “de wereld stilstond”, volgens historicus Sheldon Stern. Dat was de Cubaanse rakettencrisis van 1962 toen de Sovjet-Unie en de VS op de rand van een kernoorlog stonden. Gedeclassificeerde documenten onthullen nu dat president John Kennedy toen de toestemming gaf om “NAVO-toestellen met Turkse piloten … (te laten) opstijgen naar Moskou om er een bom op te smijten”.

De echo zou vandaag niet duidelijker kunnen zijn.

John Pilger

Vertaling Lode Vanoost

take down
the paywall
steun ons nu!