Allez circulez, aflevering 2 van het Gents GGO filmfestival. Je mag in Gent blijkbaar geen GG0-patatje trekken voor het goede doel. Voor je het weet, bent je zoals Barbara Van Dyck jouw job kwijt. Zingen voor het klimaat is blijkbaar ook al geen goed idee. Sommigen vinden je dan een zelfgenoegzame sul. Wat mag een mens eigenlijk nog doen om iets aan te kaarten? Staken?
Wat kritische filmpjes verspreiden? Bijvoorbeeld met wat nieuws dat De Standaard of De Morgen om een of andere reden niet oppikt? Dat is natuurlijk alleen maar een zaak van nalatigheid. Niets bewust, helemaal niet, gewoon te druk-druk in de weer met relevante zaken. Zoals het becommentariëren van TV-programma’s.
Vandaag het treffende betoog, The Future of Food, in drie delen, van de Indische wetenschapster en activiste Dr. Vandana Shiva.
Als we willen weten hoe de biotechnologie de honger zoal uit de wereld helpt, dan kunnen we gewoon even Monsanto in actie op het Indiaanse platteland bekijken. Radeloze boeren verhangen zich massaal aan de bomen. Toeval? Landarbeiders creperen van de huidallergieën na het bewerken van giftige GGO gewassen. Ook de heilige koeien laten het afweten. Die liggen na het grazen spontaan met de pootjes omhoog.
(U kan de documentaire hier bekijken, zonder reclame.)
Intro
Part 1
Part 2
Part 3
Iets positief of af te ronden…Seeding Deep Ecology
Deze documentaire dragen we op aan Biolyrics, een zogenaamde onafhankelijke pro-GGO blog. Biolyrics wil de bevolking uitleggen dat de biotech-industrie ons allemaal en altijd zal redden. Elke kritiek op GGO’s wordt op die blog spontaan als pseudowetenschappelijke onzin afgedaan. Nergens op die site vinden we wonderwel één slecht woord, een petieterig klein zinnetje twijfel over de fabuleuze GGO-messias. Zo gaat dat met kritische sites, hoor ik u denken.
Een andere blog, die informeert over de misleidende PR campagnes van de GGO-industrie, vindt u hier: GMWatch. Veel kijkplezier. Ook geschikt voor de ‘cultuuroptimistische’ kijker.
Wat vooraf ging:
