Voorafgaand aan haar jaarlijkse armoedeconferentie op 17 oktober bracht het TUC een rapport uit met daarin verontrustende cijfers over de jeugdwerkloosheid in het land. Het TUC is een overkoepelende vakbondsorganisatie waar de meeste Britse vakbonden lid van zijn: in totaal 54, die samen bijna 6,5 miljoen mensen vertegenwoordigen.

In het rapport over jeugdwerkloosheid is gekeken naar de algehele trend, en specifiek naar werkloosheidscijfers bij verschillende etnische groepen in de leeftijdscategorie 16 tot 24 jaar. Het jeugdwerkloosheidscijfer na de eerste helft van 2012 bedraagt volgens het rapport maar liefst 22 procent; dit zijn meer dan een miljoen jongeren. Dit percentage ligt rond het EU-gemiddelde, dat opgetrokken wordt door uitschieters Spanje en Griekenland, waar de jeugdwerkloosheid boven een schrikbarende 50 procent ligt.

Ter vergelijking: de jeugdwerkloosheid in Frankrijk is ongeveer 25 procent, in Duitsland is rond de 8 procent van de jongeren werkloos en in Nederland rond de 9 procent. De jeugdwerkloosheid in België is om en nabij 18 procent.

Positievere boodschap

Na de publicatie van het TUC-rapport volgde het officiële overzicht van de werkgelegenheidscijfers door het Office for National Statistics (ONS), dat een positievere boodschap lanceerde.

De jeugdwerkloosheid is volgens dit rapport gedaald in de periode van de maanden juni tot augustus 2012: 62.000 minder werkloze jongeren dan in de drie maanden ervoor. Het aantal jongeren zonder werk in het Verenigd Koninkrijk zou nu 957.000 bedragen; hierbij zijn ook 298.000 jongeren inbegrepen die werkloos zijn maar voltijds onderwijs volgen.

Het ONS bracht verder naar buiten dat het algemene werkloosheidspercentage in het Verenigd Koninkrijk onverwacht gedaald is over de maanden juni tot augustus, vergeleken met maart tot mei van dit jaar: van 8,1 naar 7,9 procent van de economisch actieve bevolking. Het aantal werklozen daalde met 50.000 naar 2,53 miljoen.

Het aantal mensen met een voltijdse baan is toegenomen met 88.000, het aantal mensen met een deeltijdse baan is gestegen met 125.000. In totaal had 71,3 procent van de bevolking tussen 16 en 64 een baan in de periode juni tot augustus 2012; het hoogste percentage sinds februari 2009, maar het is nog niet op het niveau van voor de recessie in 2008.

Voorzichtig

Ondanks dat deze cijfers absoluut een positieve ontwikkeling weergeven, moet er voorzichtig mee worden omgegaan alvorens een gat in de lucht te springen. Deze zomer, in de onderzochte periode van juni tot augustus, vonden de Olympische Spelen plaats in Londen, een evenement dat zeker voor banencreatie kan hebben gezorgd.

De vraag is dus of het cijfer van mensen met een job in de volgende periode nog altijd een stijgende lijn zal vertonen en het werkloosheidscijfer blijft dalen, of dat deze positieve berichten voornamelijk een opleving door de Spelen reflecteren.

Daarnaast lijkt de stijging in het aantal werkenden vooral veroorzaakt door een toename in het aantal mensen met een deeltijdse baan: 125.000 tegenover een toename van 88.000 mensen met een voltijdse baan. Bovendien is er, vergeleken met de cijfers van dezelfde periode in pre-recessiejaar 2007, juist een behoorlijke daling van het aantal mensen met een voltijdse baan, namelijk 355.000.

Het aantal mensen met een deeltijdse baan is daarentegen flink gestegen met 724.000 ten opzichte van juni tot augustus van 2007. Het is dus zeer goed mogelijk dat mensen noodgedwongen hun toevlucht hebben moeten zoeken tot deeltijdse banen omdat zij geen voltijdse job konden vinden. Het gepresenteerde werkgelegenheidscijfer ziet er dan inderdaad beter uit, terwijl voor sommige mensen het hebben van een deeltijdse baan betekent dat zij nauwelijks rond kunnen komen.

Tijdelijk contract

Ook Liam Byrne van de Labour-partij tempert de vreugde: “Van de mensen die werken, zullen de meesten een tijdelijk contract hebben in plaats van een contract voor de langere termijn”. Dit betekent dat de daling van het werkloosheidscijfer wellicht enkel voor de korte termijn zal gelden, en dat werkloosheid op de lange termijn nog altijd niet opgelost is.

Volgens Byrne zijn mensen bereid om elke job aan te nemen die ze kunnen krijgen om rond te komen, met als gevolg dat bijvoorbeeld studenten met een academische achtergrond als deeltijds cassière in de supermarkt belanden.

Byrne bekritiseert de huidige regering, en zegt dat deze niets doet om werkzoekenden aan een baan te helpen. Volgens het TUC is de geldstroom naar steunprogramma’s om jonge mensen aan het werk te krijgen de afgelopen twee jaar met 26 procent verkleind, terwijl het aantal jongeren dat voor 6 maanden of langer werkloos is in dezelfde periode met 23 procent is toegenomen.

Leider van de Labour-partij Ed Miliband benadrukt de schade die ontstaat als jongeren voor lange tijd werkloos zijn, zowel voor de jongeren zelf als voor de economie op de lange termijn. Het TUC onderzocht de impact van langdurige werkloosheid op de levens van jongeren, en concludeerde dat deze groep de rest van hun leven de naweeën ervan ervaart met betrekking tot vooruitzichten van inkomen en werkgelegenheid.

Ten slotte gaat de koopkracht van de Engelsman er niet op vooruit: het percentage loonstijging is gezakt tot 1,2 procent in de onderzochte maanden juni tot augustus en kan dus de inflatie, die ongeveer 2,2 procent is, niet bijhouden. Dat de positieve werkgelegenheidscijfers uit het ONS-rapport betekenen dat de levensstandaard ook verhoogt, is dus niet gezegd.

Mars

Algemeen secretaris van het TUC, Brendan Barber, zegt dat de cijfers van het ONS misschien veelbelovend zijn, maar dat er nog altijd honderdduizenden jongeren zonder werk zitten en dat er meer dan een miljoen mensen zijn die voltijds zouden willen werken. “Om die redenen moet er in de toekomst geïnvesteerd worden in duurzame banen om de werkloosheid op de lange termijn en de levensstandaardcrisis op te lossen”.

Om dat duidelijk te maken aan de overheid organiseert het TUC op zaterdag 20 oktober een mars van Embankment naar Hyde Park in Londen onder de spreuk: A Future That Works. Met deze mars wil het TUC aandacht vragen van de Britse overheid voor de economische problemen in het land, en duidelijk maken dat het huidige bezuinigingsbeleid de economie niet ten goede komt.

TUC vraagt met A Future That Works om een nieuwe benadering, die inhoudt dat bedrijven de gemiddelde lonen verhogen, absurde bonussen bestraffen en investeren in training en nieuwe industrieën, om zo de groeiende kloof tussen rijk en arm te verkleinen.