Het BAM-tracé stierf zondag een stille dood

Het BAM-tracé stierf zondag een stille dood

dinsdag 16 oktober 2012 15:16
Spread the love

Vóór 14 oktober 2012 was er enkel een sterke burgerbeweging tegen de Oosterweelverbinding, maar die had nauwelijks politieke vertaling. Sinds eergisteren is dat veranderd, en dat heeft gevolgen voor de dynamiek van het Oosterweeldossier

In 2006 verzamelden socialisten en strategische kiezers van diverse ideologische strekkingen zich achter Patrick Janssens. Zijn lijst behaalde anderhalf procent meer dan het Vlaams Belang, de rest van de partijen lag in de touwen. Vorige zondag beleefde Antwerpen een omgekeerd scenario. Dit keer troepte de strategische kiezer samen rond Bart de Wever, die negen procent meer behaalde dan het kartel sp.a-CD&V. Door boven haar gewicht te boksen haalde CD&V binnen dat kartel 5 zitjes binnen. Slim gebokst van Marc van Peel en de zijnen, maar de uppercut belandde wel bij de kartelpartner. De sp.a houdt nog amper 12 gemeenteraadszetels over op een totaal van 55, een historisch dieptepunt.

Om het tij te keren zal een zwaar gehavende sp.a zich moeten herbronnen. Aan haar linkerflank bevinden zich nu twee partijen (Groen en pvda+) die samen 8 zetels behaalden. Nooit eerder zagen de Antwerpse socialisten zo’n sterke concurrentie aanschuiven in de gemeenteraad, met ook nog eens individuele kleppers, onder wie twee partijvoorzitters en een aantal nationale mandatarissen.

De groei van Groen en pvda+ in Antwerpen laat zich om meerdere redenen verklaren. Een van de redenen is de weerstand tegen de Oosterweelverbinding. Tijdens de verkiezingscampagne spraken beide partijen zich expliciet uit tegen het BAM-tracé, daarin gesteund door de Open Vld van Annemie Turtelboom. Groen maakte er zelfs een breekpunt van. De Antwerpse actiegroepen riepen op om voor deze pro Meccanopartijen te stemmen.

Terecht schreef een krant daags na de verkiezingen dat de sp.a wist dat nogal wat sp.a-kiezers het partijparcours in het Oosterweeldossier niet konden appreciëren. Gelet op de nieuwe verhoudingen aan de linkerzijde zal de sp.a zich nu ook op dit terrein moeten herprofileren. Gevolg: in 2014 én in 2018 kan de partij onmogelijk naar de verkiezingen trekken als verdediger van een autostrade voor doorgaand verkeer dwars door de stad.

Komt daar nog de kwestie van de districtsraden bij, want in Antwerpen verkoos ook elk district een eigen bestuur. Tegen de algemene trend in bleef de sp.a in de centrumdistricten Antwerpen, Borgerhout en Berchem wél groter dan de N-VA. Tweemaal dankzij een kartel met Groen, de partij die van het loslaten van het BAM-tracé een breekpunt maakte voor coalitievorming. In die districten vlakbij de ring, maar ook op stadsniveau dus, bevindt de sp.a zich nu stilaan in eenzelfde positie, al kan de partij dat momenteel nog niet zo hardop zeggen.

Politiek lijkt het BAM-tracé klinisch dood. Daags voor de verkiezingen plaatste Bart de Wever zelf ook al grote vraagtekens bij de haalbaarheid ervan. In De Tijd schoof hij het aanleggen van de zogenaamde A102 tussen Ekeren en Wijnegem als alternatief naar voor, in het geval dat zich een nieuw ‘politiek embroglio’ zou voordoen. Die A102 is opgenomen in zowel het regeringsplan als het plan van de actiegroepen en kent een breed lokaal draagvlak, ook bij de politieke oppositie.

Het gevreesde embroglio is nu al een feit, gelet op de veranderde samenstelling van de Antwerpse gemeenteraad. De N-VA kan mee aan de kar trekken bij het vinden van een oplossing. Politiek kan ze daarin zelfs de leiding nemen, want in de gemeenten waar de A102 zal komen (Wijnegem, Schoten, district Merksem) werd de partij zondag de grootste. Benieuwd of daar nu de kracht van verandering zal gelden.

Manu Claeys en Peter Verhaeghe, voor stRaten-generaal

take down
the paywall
steun ons nu!