Dezer dagen heeft op de Markt in Brugge een gastronomiebeurs in openlucht plaats onder de noemer ‘Kookeet’.  Het evenement is in veel opzichten vergelijkbaar met het Maastrichtse ‘Preuveneminten’ dat al dertig jaar tijdens de laatste week van augustus georganiseerd wordt op het Vrijthof, met dat verschil dat het Nederlandse evenement door vrijwilligers op poten gezet wordt en de opbrengst naar goede doelen gaat. Met ‘Kookeet’ is het organisator Brugge Plus vooral te doen om promotie voor de stad, die met zijn vele sterrenrestaurants (veertien Michelinsterren!) ‘het mekka van de fijnproevers’ genoemd wordt.

Ik kan niet geloofwaardig meepraten over sterrenrestaurants omdat mijn portemonnee niet bestand is tegen zoveel goede smaak. Al is dat laatste van horen zeggen en bovendien is smaak een uitermate subjectief gegeven. Ondanks de vele flaters die de sterrenverstrekkers in hun publicaties maken (sterren toekennen aan restaurants die al enkele jaren niet meer bestaan bijvoorbeeld) worden ze binnen gastronomiekringen en ver daarbuiten hoog aangeschreven.  

Het was sterrencollectioneur Geert Vanhecke van De Karmeliet die vorig jaar met het voorstel voor ‘Kookeet’ op de proppen kwam. Enkele jaren geleden had hij in Brugge al een refter geopend waar minder fortuinlijke eters terecht konden om er bloedworst met appelmoes of kotelet met pruimen te savoureren, doordeweekse gerechten die zijn zoon er op grootmoeders wijze zou serveren, al zouden de varkens waaruit de meester zijn vlees hakt afkomstig zijn uit stallen waar Wim Delvoye op ambachtelijke wijze zijn tatoeages zette, waardoor de prijs van een maaltijd wat opgedreven kon worden.

Zo was de stap naar de betere fastfood een kleinere stap dan je van een gerenommeerde keukenpiet zou verwachten.  Weg met het zilveren bestek, weg met de porseleinen borden, weg met de etiquette, weg met de tête-à-têtes die van een etentje zo’n bijzondere gebeurtenis maken. Back to basics: de smaak van het voedsel, al kan het gebeuren dat een gekonfijte eendenbout tegen de vlakte gaat omdat iemand die je niet eens een doortrapte boer wil noemen tegen je aan gestoten is.

De eerste ‘Kookeet’, vorig jaar, was zo’n groot succes dat er een tweede editie kwam en het ziet ernaar uit dat het evenement nog enkele jaren zal meegaan, afhankelijk van de houdbaarheidsdatum van de culinaire hype die nu al enkele jaren aan de gang is dankzij televisieprogramma’s als ‘Mijn restaurant’ (enz.) en –zenders als ‘Njam!’.

Nu is er mij van die televisieprogramma’s één iets bijgebleven en dat is dat een groot deel van de bevolking op basis van gecapteerde beelden kan uitmaken of iets lekker is of niet, een talent dat ik helaas niét bezit, maar de televotende massa blijkbaar wel. Nu ja, geregeld hoor ik ook kennissen oordelen over boeken die ze niet gelezen hebben of toneelstukken die ze niet gezien hebben, wat is het verschil?

Op de Markt in Brugge kun je voor drie, zes of negen euro een kartonnen schaaltje krijgen van ongeveer een hand groot, waarop dan wat voedsel ligt dat bereid werd door meesterkoks of hun personeel. Grootkeuken weliswaar, want er worden gemiddeld 20.000 bezoekers per dag verwacht en er zijn ‘slechts’ dertig deelnemende restaurants, enkele patisserieën, traiteurs en chocolatiers inbegrepen. Je kan moeilijk volhouden dat het om ‘democratische prijzen’ gaat, want voor negen euro kan je in Brugge hier en daar wel een volledige dagschotel versieren voor dat bedrag.

Het festijn heeft veel van een kerstmarkt, niet alleen door de sterren van de restaurants maar ook door de stalletjes waar Breydel & De Coninck vanop hun sokkel achteloos neerkijken. De ruimte wordt in het midden overkoepeld door een groot plastieken afdak waar je in geval van regen onder kan schuilen.

Ik ga hier geen oordeel vellen over de verschillende hapjes. Ik heb er een vijftal geproefd en vond ze delicious. Het was soms wat behelpen om ze rechtstaand naar binnen te werken, maar omdat de porties zo klein waren, lukte dat wel.

Vegetariërs komen eveneens aan hun trekken, al hebben de restaurateurs zich er wel erg gemakkelijk van afgemaakt: voor de vegi’s zijn de tijgergarnalen bijvoorbeeld weggelaten op een bordje ‘licht gegaarde tijgergarnalen op een bedje van handgerolde couscous, salade van krokante groentjes en coulis van zoete paprika’. Mét garnalen zes euro, zonder drie euro. Voor de kannibalen onder ons wordt een hap uit de bil van de hertog van Berkshire geserveerd, met een chimichurrisaus erbovenop.

‘Kookeet’, tot en met morgen (maandag 1 oktober) op de Markt in Brugge, van 11 uur tot 21 uur.

Misselyk