Op 25 september werd de blanke Texaan Cleve Foster terechtgesteld. Hij werd veroordeeld voor de onvoering, verkrachting en doding van een 30-jarige vrouw in 2002. Het was de vierde keer dat hij naar zijn executie werd gebracht. De drie vorige malen werd de terechtstelling afgelast, éénmaal slechts enkele ogenblikken voor hij werd vastgebonden in de executiekamer.
Foster is daarmee de negende terechtgesteld in de staat Texas dit jaar en de 486ste in Texas sinds de doodstraf terug werd ingevoerd in Texas in 1982 (na een onderbreking van zes jaar). Hij is de dertigste terechtgestelde in de VS dit jaar en de 1307ste sinds 1977.
De VS zijn daarmee de enige westerse industriële democratie in een club van dictaturen en middeleeuwse tirannieën zoals Saoedi-Arabië die de doodstraf nog toepassen. De doodstraf in de VS wordt disproportioneel toegepast op etnische minderheden en arme blanken, niet toevallig altijd personen die zich geen dure competente advokaat kunnen veroorloven in het Amerikaanse rechtssysteem.
Bovendien overtreedt de VS voortdurend verplichtingen van internationale verdragen die het land nochtans ondertekend en geratificeerd heeft. Buitenlandse verdachten krijgen geen toegang tot consulaire bijstand. Het verbod op het executeren van minderjarigen en mensen met een mentale beperking wordt voortdurend overtreden.
Je kan zeker niet stellen dat de massamedia dit probleem verzwijgen. Er staan zelfs regelmatig kritische artikels over in de kranten, er verschijnen regelmatig documentaires over op tv.
Het is de algemene omkadering die fout loopt. Nooit geraakt dit op de voorpagina of in de hoofdpunten van het avondnieuws, er worden ook altijd ‘verzachtende omstandigheden’ ingeroepen: de deelstaten beslissen, niet de federale regering – ‘er zijn voldoende kansen op beroepsprocedures’ – ‘het is een land van pioniers’ – ‘de bevolking is er voor’ …
De huidige Amerikaanse ambassadeur Howard Gutman is nogal ‘toegankelijk’ voor de Belgische media, hij kreeg echter nog nooit kritische vragen over dit heikel thema …
