FSC, of de Forest Stewardship Council, is het snelstgroeiende keurmerk voor verantwoord bosbeheer in de wereld. Het label raakt meer en meer bekend bij het grote publiek en wordt gepromoot door NGO’s en overheden. Met de campagne ‘Red een woud’, wint FSC elk boshart. Maar dat er wereldwijd ook hevige protesten zijn tegen bedrijven met een FSC-label, krijgt de bewuste consument niet te horen.

Vrijdag 21 september is het de internationale Dag van de Strijd tegen Industriële Boomplantages (voor de productie van hout, papier, rubber en palmolie). Het is ook twee jaar geleden dat we een klacht hebben ingediend tegen papiergigant Veracel.
En die klacht is nu ook afgehandeld: Veracel voldoet aan de standaardeisen van het FSC-label.

FSC heeft inderdaad een onderzoek ingesteld dat uitgevoerd werd door een team van ‘experts’. Een schijnvertoning! Anekdote: de indianen die klagen dat hun rivieren vervuild zijn door de herbiciden en pesticiden moesten dat zelf aan de hand van laboratoriumanalyses bewijzen. Of wanneer ‘inspraak’ dient om de betrokkenen te negeren en hoe je achter ‘transparantie’ alles kan verbergen.

Het is pijnlijk om vast te stellen dat de vele milieu-organisaties, vakbonden en bedrijven die lid zijn van FSC zomaar vrede nemen met de povere uitkomst van dit onderzoek. Veracel heeft stilaan de nodige milieuvergunningen gekregen voor een verdubbeling van de productie waardoor de conflicten met landlozen en inheemsen nu al toenemen in de regio.

De documentaire werd gerealiseerd met steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.