Het Vluchtelingenhuis is een schitterende verwezenlijking van het comité “Recht op Migratie” dank zij de steun van meer dan 160 privépersonen. Een voorbeeld van solidariteit in deze verzuurde tijden.

Zondag 9 september 2012 was het feest in het Vluchtelingenhuis in Wilsele – Leuven..
Meer dan honderdvijftig personen waren in de namiddag aanwezig op de feestelijke opening.
Het grote en gerieflijk huis en de prachtige tuin waren mooi versierd en een stralende zon zorgde voor een aangenaam en ontspannen gevoel. De vele hapjes en frisse drank zorgden voor het lichaam terwijl documentatie en de gedichten van vluchtelingen voor een verfrissende geest zorgden. Een familiefeest bijna.

Het geheel werd opgeluisterd door liederen van het solidariteitskoor Caminhando . De toehoorders genoten van de mooie gezangen terwijl de kleinsten zich verfristen in een zwembadje. In zijn toespraak verwelkomde Pol Van Camp de aanwezigen, vooral de hulpverleners en al de personen die er voor gezorgd hadden dat dit project tot stand kwam: de meer dan 160 steunverleners.

Hij ging kort in op het ontstaan en de werking van het comité “Recht op Migratie” en van het vluchtelingenhuis.
Het iscomité is ontstaan na de hongerstaking van mensen zonder papieren in 2006 in Leuven. Van dan af is het comité actief geweest op verschillende terreinen: lobbywerk bij parlementsleden, het voeren van acties vooral tegen de gesloten centra, het verlenen van individuele steun aan vluchtelingen, in het bijzonder aan de mensen zonder papieren, steun aan hongerstakingen en regularisatiecampagnes en het informeren langs artikels en de website. Het oprichten van dit vluchtelingenhuis is haar laatste realisatie.
Toch wel opmerkelijk voor een klein comité dat slechts uit een vijftal personen bestaat.

Het is hun bezieling en idealisme dat zulke verwezenlijkingen mogelijk maakt. Het comité vindt haar inspiratie in de overtuiging dat  “ Elke mens het recht heeft op een menswaardig bestaan en op het recht op migratie en op asiel. Dat kan maar verwezenlijkt worden met een beleid van rechtvaardige en duurzame economische en sociale ontwikkeling en door ontwapening.”

Dit zijn niet zomaar vrijblijvende en theoretische intentieverklaringen.
Eens als men dit aanvaardt heeft dat consequenties.
Er zijn inderdaad mensen die vluchten ten gevolge van vervolgingen omwille van ras of politieke of religieuze overtuiging. Anderen vluchten omwille van een mensonwaardig bestaan door honger, ziektes, uitbuiting, extreme armoede, oorlog en geweld. Het zijn honderden miljoenen in de wereld die creperen omwille van het ontberen van alle voorzieningen. Miljoenen van hen leven in vluchtelingenkampen. Het kan nochtans anders.

Daarom kan er voor het comité  geen onderscheid gemaakt worden tussen de vluchtelingen, tussenpolitieke of economische vluchtelingen. Voor ons zijn het allemaal mensen die vluchten, op zoek naar een menswaardig bestaan. Wij willen die helpen, opvangen en begeleiden naar een nieuwe toekomst, hier of in hun land van herkomst.

Omdat vele vluchtelingen uit de boot vallen, vooral mensen zonder papieren, ontstond er na de opvangcrisis van de voorbije winters het idee om een opvanghuis op te richten. De overgrote meerderheid van de politici van Leuven hadden daar geen horen naar en dus nam het comité zelf een initiatief.

Na enkele maanden vonden ze meer dan 160 personen bereid om samen in een steuncomité een Vluchtelingenhuis op te richten. Sinds 2 juli is dat er en worden er vluchtelingen in opgevangen. Dirk De Vis is de inwonende begeleider. Het huis is groot genoeg om minstens vier en maximum acht vluchtelingen op te vangen. Wie er terecht kan, onder welke voorwaarden en andere informatie vindt u op de website.

De steunverleners zorgen door hun maandelijkse bijdrage voor de betaling van de huur en algemene kosten van elektriciteit, verwarming e.a. kosten. Het vluchtelingenhuis ontvangt geen subsidies. Er zijn ook mensen die praktische steun verlenen onder verschillende vormen. Ze geven Nederlandse les, herstellen allerlei zaken, begeleiden mensen naar diensten, doen boodschappen enz.. Het is hartverwarmend om te kunnen vaststellen welke grote solidariteit er nog heerst onder de mensen. De Vlamingen zijn niet allemaal verzuurd en gelukkig heeft de demagogie van verschillende politieke partijen en van vele politici niet altijd vat op de mensen. Het steuncomité en het vluchtelinegnhuis is een sterk signaal, een lichtend voorbeeld waar we fier op zijn. Hopelijk vinden nog vele mensen de weg om dit initiatief te steunen of om elders zelf iets dergelijks op te starten. 
Bij deze gelegenheid werd ook hulde gebracht aan Rob Adriaensen, een lid van het comité en tevens medeoprichter van het vluchtelingenhuis. Na een aanslepende ziekte is hij enkele weken geleden gestorven en heeft hij de feestelijke opening niet meer kunnen meemaken. We danken Rob en zullen in zijn geest blijven verder werken voor een rechtvaardige wereld. 

Meer info en vele foto’s vindt u hier: http://www.rechtopmigratie.be/Vluchtelingenhuis_Leuven.html

Een gelukkige,

Pol Van Camp
comité Recht Op Migratie