15 augustus, half oogst. En dan het hete weer van de laatste dagen, ik moet dus wel bijna in het veld slapen… Niks van, ik heb bureauwerk gedaan. Exellijstjes maken van mijn kosten. Erg vervelend, want blijkbaar zijn met de temperatuur ook mijn kosten gestegen. Ik ben dan misschien wel een aanhanger van de werken van barmartigheid, de hongerigen sprijzen, weet je wel, maar mijn leveranciers zijn niet zo liefdadig.

De brieven met venstertjes komen vlotjes binnen en de bedragen die daar op staan doen steeds meer aan onze vroegere BF denken. Ik heb me al eens met rokers vergeleken. Zo van: “Ik stop”. Maar met facturen is dat vrij zinloos. Ze blijven komen.

De eerste 10 jaar zijn mijn prijzen zelden gestegen. Ik kon toen aan de kostenzijde grote stappen vooruit zetten. Door meer dieren te houden kon ik bijvoorbeeld schaalnadelen wegwerken. Door landbouw en natuur te combineren kon ik sterk op de voederkosten besparen.

Als je hier uit afleidt dat natuurgronden erg waardevol zijn zit je fout; Het is de verdienste van mijn dieren dat ze het ruwe voedsel uit de natuurgebieden goed kunnen benutten. De vindingrijkheid om de kosten te laten dalen is niet eindeloos. Aan de kostenzijde is de rek eruit.

Als nu de slager zijn prijzen verhoogt, of het uurloon in de tractorgarage stijgt, of de biocontrole wordt duurder, dan snijdt dat rechtstreeks in mijn loon. En ik vrees dat dit niet gaat veranderen als binnen een paar dagen de temperaturen terug gaan dalen.

Jos