Onze gevangenschap heeft gediend als een klaar en duidelijk teken dat heel het land beroofd wordt van haar vrijheid. Deze dreiging van vernietiging van bevrijdende, emancipatorische krachten in Rusland – dat is de oorzaak van mijn woede. Het zien van het grote in het kleine, de ontwikkeling van dit signaal, van het gemeenschappelijke in het individuele.

Tweedegolffeministen stelden dat het persoonlijke politiek is. Dat is zo. De zaak Pussy Riot heeft aangetoond hoe de individuele perikelen van drie mensen die aangeklaagd worden voor hooliganisme leven kan geven aan een politieke beweging.

Een zaak van onderdrukking en vervolging tegen hen die de moed hadden om te spreken in een autoritair land schudde de wereld door elkaar: haar activisten, punks, popsterren en bewindslieden, haar komieken en ecologisten, haar feministen en masculinisten, haar Islamitische theologen en de christenen die bidden voor Pussy Riot.

Het persoonlijke is politiek geworden. De Pussy Riot-zaak heeft enorm multidirectionele krachten verenigd. Ik kan nog steeds met moeite geloven dat dit geen droom is.

Het onmogelijk vindt plaats in de hedendaagse Russische politiek: een veeleisende, aanhoudende, krachtige en consistente invloed van de samenleving op haar overheid. Ik dank iedereen die opriep tot de onmiddellijke vrijlating van Pussy Riot. Allemaal maken we deel uit van een grote en belangrijke politieke gebeurtenis welke het Poetin-regime steeds moeilijker kan controleren.

Wat ook de uitspraak voor Pussy Riot zal zijn, wij – en jullie – zijn reeds aan de winnende hand. Omdat we geleerd hebben om onze woede te uiten en ons politiek uit te spreken.

Pussy Riot is blij in staat geweest te zijn om tot echte collectieve actie aan te zetten. Dat jullie politieke passie zich zo sterk heeft getoond, grenzen van taal, cultuur, omgeving en politieke en economische status heeft overstegen. Kant zou zeggen dat hij geen andere verklaring ziet voor dit mirakel dan het zedelijk beginsel van de mens. (Nadya verwijst hier naar Kants ‘categorische imperatief’, dit is een centrale gedachte uit de filosofie van Immanuel Kant, dit komt er in het kort op neer dat de mens zich zowel van zijn eigen vrijheid bewust is als van die van zijn medemensen, nvdr)

Dank je voor dit mirakel.

Nadya Tolokonnikova,
16 augustus 2012

Vertaling Dietrich Muylaert