“Kijk daar, dat blauwe schip is een Europese visserboot die onze broodwinning bedreigt”, zegt Lallmamode Mohamedally, een Mauritiaanse visser. Hij wijst naar een schip dat zijn vangst aflevert in de haven van Les Salines, vlakbij de hoofdstad Port Louis. Mohamedally is een van de vissers die na een hele dag op zee met een bijna lege boot terugkeren.
Vervuiling en toerisme hebben de visserij geen goed gedaan in de Mauritiaanse lagunes, maar lokale vissers zeggen dat een recent akkoord met de EU de situatie nog veel erger heeft gemaakt. Het akkoord, dat in februari werd afgesloten, bepaalt dat Europese vissers 5500 ton vis per jaar mogen vangen, en daarvoor 660.000 euro betalen.
Er zijn geen officiële cijfers, maar de 3.500 lokale vissers, die concurreren met hypermoderne Europese vissersschepen, klagen dat hun vangst met meer dan de helft verminderd is. “De grote boten schrapen de zee rond Mauritieus leeg”, zegt Mohamedally.
Volgens de visser was er vroeger genoeg vis op 3 tot 4 mijl uit de kust. Tegenwoordig meten ze tot 15 mijl varen vooraleer ze kunnen vissen. “Wat zal er met onze baan gebeuren over vijf jaar? Ze geven ons een ei en halen een os uit de zee”, zegt hij.
Ook Judex Rampol, voorzitter van het lokale Syndicaat van Vissers, heeft geen goed woord over voor het akkoord. Als de Mauritiaanse vissers de technologie hadden om verder uit de kust te vissen, zouden ze zo’n 15 miljoen euro verdienen met de 5500 ton vis die de EU mag vangen, zegt hij.
Volgens de Mauritiaanse minister van Visserij Nicolas Von-Mally heeft Maurit de buitenlandse schepen nodig om de exclusieve economische zone rond het eiland te bevissen. “Wij hebben geen dergelijke vissersschepen”, zegt hij. “Als we het over zouden laten aan de lokale vissers, zouden veel vis gewoon sterven van de ouderdom.” Bovendien, zegt Von-Mally, wordt de vis verwerkt in fabrieken op het eiland.
Dat levert meer dan vijfduizend banen op, zegt ook Alessandro Mariani, hoofd van de Europese delegatie in Mauritius. Volgens Mariani is er ook geen concurrentie tussen de Europese vloot en de lokale vissers, omdat ze ver van elkaar werken en op andere soorten vissen.
Overbevissing
Milieubeschermers waarschuwen voor de uitputting van de visbestanden in de Indische Oceaan. “De Europese schepen zijn hier omdat de visbestanden in de andere oceanen ingestort zijn”, zegt de Mauritiaanse Oceanograaf Vassen Kauppaymoothoo. “Ze zijn te zwaar bevist door schepen uit Portugal, Frankrijk en Spanje. De enige oceaan waar er nog vis over is, is de Indische”.
Het is niet omdat Mauritius de exclusieve economische zone niet kan bevissen, dat ze het aan buitenlanders moet overlaten, zegt hij. Marokko bijvoorbeeld houdt zijn zone exclusief voor lokale vissers.
De Europese delegatie ontkent dat tonijn overbevist wordt in de Indische Oceaan. “Onze vispraktijken worden gestuurd door wetenschappelijk onderzoek”, zegt Mariani. “De Indiase Tonijncommissie heeft in oktober vorig jaar gesteld dat er geen overbevissing is in deze regio.”
Mariani en Von-Mally ontkennen allebei dat de EU Mauritieus onder druk heeft gezet om het akkoord te tekenen. “Dat is eenvoudigweg niet juist”, zegt Mariani. “Mauritius en de EU zijn partners en we onderhandelen altijd in het belang van zowel de EU als Mauritieus.”
